8 years ago#1
மாலைப் பொழுதில் மாலினியுடன்
வியாழக்கிழமை மாலை 6:30 மணி, அலுவலகம் முடிந்ததும் ஆஸ்டா(பல் பொருள் அங்காடி) சென்று அந்த வாரத்திற்கு தேவையான பொருட்களை வாங்கிக் கொண்டு இருந்தேன்.அப்போது, என்னைக் கடந்து போன பெண்ணை என் பார்வை தொடர்ந்தது…அதுக்காக ரொம்ப அழகான பெண் என்று நினைத்திட வேண்டாம். ஒரு மொக்கை ஃபிகரு தான்…
பார்த்தவுடன் அவளைப் போட்டுத் தள்ள துடிக்கும் அளவுக்கு உடல்அமைப்பும் இல்லை..யாருடனோ போனில் தமிழில் பேசிக் கொண்டே நடந்து கொண்டு இருந்தாள்…
அவள் முகம் மிகவும் பரிச்சயமான முகம், தமிழ் பெண்… இவளை எங்கோ பார்த்து இருக்கிறேன்…
எங்கே, எங்கே..என் மூளையைத் தட்டி விட்டேன்…என் மூளையிடமிருந்து செய்தி வந்தது…
"இந்த மாதிரி அட்டு ஃபிகரை எல்லாம் சேமித்து வைப்பது வேஸ்ட் ஆப் மெமரி" என்று…
"அதுவும் சரிதான். சுத்தியும் அவ்வளவு வெளி நாட்டுக் குட்டிகள் இருக்கும் போது, நமக்கு இந்த மாதிரி வேஸ்ட் ஃபிகர்
எல்லாம் எதுக்கு" என்று குட்டி குட்டி ஆடைகளுடன் இருக்கும் குட்டிகளை நோட்டமிட ஆரம்பித்தேன்…
என்னைப் பற்றிய சுய அறிமுகம்…நான் ராஜ், பிழைப்பிற்காக வெளி நாடுகளில் தனது வாழ்க்கையை அடமானம் வைத்த தமிழர்களில் நானும் ஒருவன்…
பிறந்து, வளர்ந்து, படித்தது எல்லாம் கோயம்புத்தூரில்,
இரண்டு வருடம் சாஃட்வேர் என்ஜினியராய், பெங்களூரில் செய்த கடின உழைப்பு உடனடி அமெரிக்கா வாய்ப்பை ஏற்படுத்தித் தந்தது…
4 வருடம் அங்கே குப்பை கொட்டி விட்டு சில பல தனிக் காரணங்களால் மீண்டும் இந்தியா வந்து இரண்டு மாதம் கூட தாக்கு பிடிக்க இயலாமல்…
இதோ இப்போது யு.கே இல் (யுனைடெட் கிங்டம்) மான்செஸ்டர் பக்கத்தில் ஒரு சிறிய நகரத்தில் வெளி நாட்டு கம்பெனிக்கு லாபம் ஈட்டிக் கொடுத்துக் கொண்டு இருக்கிறேன்…
எல்லாப் பொருட்களையும் வாங்கி விட்டு பில் போட சென்றேன்...எனக்கு முன்னால் மீண்டும் சற்று நேரம் முன் பார்த்த அதே பெண் வரிசையில் நின்று கொண்டு இருந்தாள்…
ஏதோ விசும்பல் சத்தம் கேட்க, என்னவென்று பார்க்க அவள் அழுது கொண்டு இருந்தாள்.
என்ன தான் அட்டு ஃபிகர் என்றாலும், தாய்குலம் அழுகும் போது அதைப் பார்த்துக் கொண்டு இருப்பது மரத் தமிழனுக்கு அழகா?
"எஃக்யூஸ்மீ" என்றேன்…கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டே திரும்பி பார்த்தாள்…
பக்கத்தில் பார்த்ததாளோ இல்லை பரிதாபத்தில் பார்த்ததாளோ தெரியவில்லை..
இம்முறை கொஞ்சம் அழகாக தெரிந்தாள்…அவளது ஈரமான கண்கள் என்னை ஈர்ப்பதுப் போலத் தோன்றியது…
"என்ன" என்பது போல பார்வையாலேயே கேட்டாள்…
நான் தேவைக்கும் அதிகமான நேரம் அவளைப் பார்த்ததை உணர்ந்து என்னை மனதிற்குள் திட்டிக் கொண்டே
"ஆர் யூ ஆல்ரைட்" என்று கேட்டேன்.
ஒரு நொடி என்னை உற்று நோக்கியவள்…
"இட்ஸ் நன் ஆஃப் யுவர் பிசினஸ்" என்று முகத்தில் அறைந்தது போல சொன்னாள்…
அப்போதாவது, நான் எனது வாயை மூடி இருக்க வேண்டும்…
ஆனால் நான்…"இல்லை உங்களை நான் எங்கேயோ பார்த்து இருக்கேன், அதனால தெரிஞ்சவங்கனு ஹெல்ப் பண்ண தான்" எனத் தமிழில் சொல்ல…
என்னை மேலும் கீழும் மீண்டும் பார்த்தவள், "திருடறதுல இது எங்க தாத்தா காலத்து டெக்னிக்…ட்ரை சம் அதர் வே" என்று நகர்ந்தாள்…
நான் அப்படியே ஷாக் அடித்து நின்றேன்…என் மனம் "இது தேவையா? தேவையா உனக்கு?" என்று வடிவேல் பாணியில் என்னைக் கிண்டல் செய்தது…
அதுவும், ஒரு நல்ல ஃபிகரிடம் அவமானப் பட்டிருந்தாலும் பரவாயில்லை..இப்படி ஒரு மொக்கை பீஸ் இடம் பல்பு வாங்கியது அவமானமாக இருந்தது..
சுற்றும் முற்றும் பார்த்தேன், நல்ல வேளை தெரிந்தவர்கள் யாரும் இல்லை..
"கீழே விழுந்தாலும் மீசையில் மண் ஒட்டவில்லை" என்பது போல ஒரு பெருமிதத்துடன் நகர்ந்தேன்…
அடுத்த நாள் காலை, அலுவலக வேலையில் ஆழ்ந்திருந்த போது, அவள் என்னைத் தாண்டி செல்வதை கவனித்தேன்…
ஆகா குட்டி நம்ம ஆபிஸ் தான்…இங்க தான் பார்த்து இருக்கேன்..
ஆனா அதோ அந்த ஓரத்தில் இருக்கும் அம்சமான பாகிஸ்தான் பிகர் நசீமா…
அவளைத் தாண்டி இரண்டு சீட் தள்ளி இருக்கும் லெபனான் செக்ஸ் பாம் விதியான்(widian)…
ஐரிஸ் ஐட்டம் அயோனா(ionna)…ப்ரிட்டிஸ் பிகர் சாரா(Sarah)..இப்படி ஒரு கூட்டமே இருக்கு...
அவர்கள் முன்னால் இந்த சுமார் பிகரை( அட்டு பிகர் ல இருந்து சுமாரான ஃபிகர் லிஸ்டிற்கு மாறியதை வாசகர்கள் கவனிக்க)
எல்லாம் நம்ம மூளை ப்ராசெஸ் செய்யாமல் விட்டு விட்டது என்று நான் தெளிவானேன்.
அவளீடம் சென்று, "நான் நேத்து உன்னை கரெக்ட் பண்ணலாம் ட்ரை பண்ணலை, உண்மையத் தான் சொன்னேன்" என்று சொல்ல வேண்டும் என நினைத்தேன்..
ஆனால் நேற்று பட்ட அவமானம் கண் முன்னால் வந்து செல்ல உடனே அந்த எண்ணத்தை தூக்கி எறிந்தேன்…
திரும்பி வருகையில் அவளும் என்னை கவனித்திருக்க வேண்டும்..பார்த்ததும் ஒரு நிமிடம் நின்றாள்…ஒரு நிமிட யோசனைக்குப் பின் எதுவும் பேசாமல் சென்று விட்டாள்
அதற்கு அடுத்த நான்கு நாட்கள் இங்கு பாங்க் ஹாலிடே(இங்கு அரசு விடுமுறையை அப்படித் தான் அழைப்பார்கள்)…என் நண்பர்கள் எல்லாம் லண்டன், ஸ்காட்லேண்ட்என்று போக
நான் ப்ராஜெக்ட் ஆன் கால் சப்போர்ட்( ஏதாவது பிரச்சனை என்றால் தொலைபேசி அழைப்பு வரும்..தேவைப் பட்டால் அலுவலகம் செல்ல வேண்டும்) இருந்தால் எங்கேயும் செல்லவில்லை…
அங்கே பக்கத்தில் இருந்த பார்க்கில் "பஞ்சாபி இந்தியன் அசோசியேசன்" ஒரு கலை நிகழ்ச்சிக்கு ஏற்பாடு பண்ணி இருந்தார்கள்…அதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த போது,
"ஹலோ" என்று ஒரு அழகிய குரல் கேட்க திரும்பி பார்த்தேன்…அங்கே மீண்டும் அவள்…
"ஐ யம், மாலினி" என்று கை கொடுத்தாள்…நான் "ராஜ்" என்று கை கொடுத்தேன்…
"அன்னைக்கு நடந்ததுக்கு சாரி, நீங்களும் நம்ம ஆபிஸ் னு தெரியாம அப்படி நடந்துக்கிட்டேன்…ஐ யம் ரியலி வெரி சாரி" என்றாள்..
அவளது குரலில் உண்மையான வருத்தம் தெரிந்தது…
இங்கே நான் ஒன்று சொல்லியாக வேண்டும்..ஆள் பார்ப்பதற்கு, பிரமாதமாக இல்லாவிட்டாலும்
அவளது குரல், தேனினும் இனியதாக இருந்தது…பிண்ணனி பாடகி சின்மயி குரலைப் போல
(சின்மயின் குரலைத் தெரியாதவர்கள்…வாரணம் ஆயிரம் சமீரா ரெட்டியின் குரலையும், விண்ணைத் தாண்டி வருவாயா திரிஷாவின் குரலையும் நினைக்க..குரல் கடன் கொடுத்தது சாட்சாத் சின்மயி தான்)
நான் "இட்ஸ் ஓகே, அதை நான் அன்னைக்கே மறந்துட்டேன்" என்று பெருந்தன்மையானவனாகக் காட்டிக் கொள்ள பொய் சொன்னேன்.
அடுத்து இருவரும் கலை நிகழ்ச்சியில் மூழ்கிட, அடுத்த அரை மணி நேரம் அதிகப் பேச்சு இல்லாமல் முடிந்தது…
அது முடிந்து, திரும்பி போகையில் அவளிடம் பேச்சுக் கொடுத்தேன்…"பாங்க் ஹாலிடேக்கு எங்கேயும் போகலையா?"
அவள், " இல்லை, போற மூட் இல்லை..அதனால் 4 நாள் வீட்டுல தான்…நீங்க எங்கேயும் போகலையா?" என்று திருப்பிக் கேட்டாள்.
"நம்ம கம்பெனியோட நாலு தூண்ல, ஒரு தூண் நான் தான்.. நான் போயிட்டா கம்பெனி சாஞ்சிடும்" என்றேன்..சிரித்தாள்…
"இது தான் முதன் முறை" என்றேன்…புரியாமல் என்னைப் பார்த்தாள்..
"நீங்க சிரிப்பது" என்றேன்…அதற்கும் சிரித்தாள்…
சிரிக்கும் போது, இன்னும் கொஞ்சம் அழகாக தெரிந்தாள்…அப்புறம் இயல்பாகப் பேசிக் கொண்டு வந்தாள்.
அரை மணி நேரத்தில் ஒருமையில் பேசும் அளவிற்கு நெருக்கம் ஆகி விட்டோம்…நான் நினைத்ததை விட கொஞ்சம் ஜாலி டைப் ஆகத் தான் தெரிந்தாள்
அவளிடம் பேசிக் கொண்டு இருப்பது எனக்குப் பிடித்து இருந்தது…
அப்போது, பேச்சு சாப்பாடுப் பக்கம் திரும்பியது…இரு தமிழர்கள், பேச்சு வேறு எங்கு போகும்!!!
அவள், "ரொம்ப நாளா ஒரு நல்ல இந்தியன் ரெஸ்டாரண்டாக சென்று ஒரு ஃபுல் கட்டு கட்ட ஆசை" என்றுக் கூறினாள்.
உடனே நான், " அவ்வளவு தானே…இன்னைக்கு டின்னர் போகலாம்" என்று கூறினேன்.
அவள் ஒரு நொடி அப்படியே நின்றாள்..என் மனம் "அவசரப்பட்டுட்டீயே, மறுபடி பல்பு வாங்க போறே" என அன்று நடந்த சம்பவத்தை நினைவுறுத்தியது…
காரணம்…இங்கே ஒரு ஆணும் பெண்ணும் தனியாக டின்னர் போவது என்பது டேட்டிங் போவது போல...
அவளுக்கும் இது மனதில் தோன்றியிருக்க வேண்டும்..என்ன நினைத்தாள் என்று தெரியவில்லை..ஒரு சில நொடிகளுக்குப் பிறகு
"சரி… எங்கே" என்று கேட்டாள்..என் மனம் நிம்மதி அடைந்தது..
" 7:30 க்கு ரெடியா இரு… நான் உன்னை பிக் அப் பண்ணிக்கிறேன்" என்று கூறி விட்டு அவள் வீட்டு அட்ரஸ் வாங்கி விட்டு பிரிந்தேன்….
வீட்டுக்கு வந்ததும் என் மனம் சந்தோசமாக இருப்பதை உணர்ந்தேன்…ஏதோ ஒன்று என்னை அவளிடம் ஈர்த்தது…
இதற்கு முன்னர், நிறைய பெண்களுடன் வெளியே சென்று இருக்கிறேன்.
அமெரிக்காவில் இருந்த போது, ஒவ்வோரு வார இறுதியும் ஒவ்வொரு பெண்ணுடன் கழித்துள்ளேன்…
தமிழ், தெலுங்கு, ஹிந்தி என்று மொழி பேதம் இல்லாமல் இந்தியப் பெண்களுடனும்…
ரஸ்யன், லெபனீஸ், மெக்சிகன்..ஏன் நீக்ரோ பெண் என வெளி நாட்டுப் பெண்களுடன் கூட…
ஆனால் அப்போது எல்லாம் இல்லாத பதட்டம்..இன்று இருந்தது…
இவளை இம்ப்ரெஸ் செய்ய வேண்டும் என்று ஏன் நினைக்கிறேன் என்று எனக்கே தெரியவில்லை.
அடுத்த குழப்பம், என்ன ஆடை அணிவது என்று…நான் பாட்டுக்கு டேட்டிங் போவது போல கோட், சூட் லாம் போட்டுக் கொண்டு போய்,
அவள் சாதாரணமாக உடை அணிந்திருந்தால் அசடு வழிய வேண்டும்…
நான் ரொம்ப கேசுவலாக போய் அவள், நன்றாக ஆடை உடுத்தி இருந்தால், எனக்கு ட்ரெஸ்ஸிங் சென்ஸ் இல்லை என்று நினைத்து விட்டாலும் வம்பாகப் போய் விடும்…
நிறைய யோசனைக்குப் பிறகு, ஒரு வெள்ளை நிற ரௌண்ட் நெக்(Round Neck) டீ சர்ட்டும், நீல நிற ஜீன்சும் அணிந்து அடர் கருநீலத்தில் இருந்த வெல்வெட் டைப் கோட் அணிந்தேன்.
அவள், கேசுவல் ஆடையில் இருந்தால், கோட்டைக் கழற்றி விடலாம்…
அப்புறம் கால்வீன் க்ளேன் "எட்டர்னிட்டி" ப்ர்ஃப்யூமைப் உடலில் அடித்துக் கொண்டேன்…
என்னுடன் இருந்த பெண்கள், இந்த வாசனை அவர்களுக்கு உணர்ச்சி ஏற்றுவதாக என்னிடம் சொல்லி இருப்பதால் எப்போது பெண்களுடன் வெளியே சென்றாலும் இதைத் தான் உபயோகிப்பேன்.
தலையில் லைட்டாக ஜெல் தடவி விட்டு,கண்ணாடியில் பார்த்து எனக்கே ஒரு சபாஷ் சொல்லிக் கொண்டு வீட்டை விட்டு வெளியேறினேன்.
சரியாக 7:32 மணிக்கு, அவள் வீட்டு காலிங் பெல்லை அமுத்தினேன்…கதவைத் திறந்த அவளைப் பார்த்ததும்,
"வாவ், யூ ஆர் லுக்கிங் சோ கார்ஜியஸ்" என்றேன்…
வெட்கம் கலந்த சிரிப்புடன் "தேங்ஸ், கம் இன் சைட்" என்று உள்ளே அழைத்தாள்…
உள்ளே நுழைந்து...அவளின் மேல் நிதானமாக என் பார்வையை ஓட விட்டேன்.
ஒரு நீல நிற கையில்லா ஆடை அணிந்து இருந்தாள்…மிகவும் நீளமானதாகவும் இல்லாமல், மிகவும் சிறியதாகவும் இல்லாமல், சரியாக முட்டி வரை இருந்தது..
தோள்களில் இரு சிறு கயிறுகளாகத் தொடங்கிய ஆடை ,அவள் மார்பை நெருங்கும் இடத்தில் பெரிய பட்டையாக மாறியது..
மார்புக்கும், வயிற்றிற்கும் இடைப்பட்ட பகுதியில் சிறு பூ வேலைப்பாடுகள் செய்யப்பட்டு அந்த ஆடையை இன்னும் அழகாகக் காட்டியது…
கழுத்தில் மிகவும் மெல்லிய செயின்..அதன் முடிவில் ஒரு வித்தியாசனான வடிவத்தில் உள்ள டாலர் சரியாக அவளது முலைகளுக்கு இடையில் சென்று மறைந்தது…
இந்த ஆடையில் தான் அவளது முலையின் வடிவங்களை முதன் முறையாக அறிய முடிந்தது…அளவு பெரிது இல்லை எனினும், வடிவம் கண்டிப்பாக எல்லாரையும் கவர்ந்து இழுக்கும்…
ஒரு மீடியம் சைஸ் முலாம் பலத்தை இரண்டாக வெட்டி வைத்தது போல வடிவாக இருந்தது…
"ஜூஸ் ஏதாச்சும் வேண்டுமா" என்று அவள் குரல் கலைக்க, மேலே நிமிர்ந்து அவளது, முகத்தைப் பார்த்தேன்…
அவள் தோள் பட்டைக்கும் கொஞ்சம் கீழ் வரை இருந்த தலைமுடியை அப்படியே ஃப்ரீயாக விட்டு ஒரு சைட் இல் மட்டும் காதோரமாய் ஆடைக்கு மேட்சிங் ஆக நீல நிறத்தில் பின் குத்தி இருந்தாள்…
அவள் புருவங்கள், நேர்த்தியாக்கப் பட்டு இருந்தது…அவளது கண் இமைகளின் மேலே மிகவும் மெல்லிய நீல நிறத்தில் சாயம் பூசி இருந்தாள்…
கன்னங்கள் சிவப்பாக எடுப்பாகத் தெரிய ஏதோ பூசி இருந்தாள்…காதுகளில் சிலந்தி வலை போல நீல நிறத்தில் பெரிய காதணி…
உதடுகள் மட்டும் எவ்வித சாயமும் பூசாமலேயே இயற்கையான சிவப்பு நிறத்துடன் மின்னியது…
படிக்காதவன் படத்தில் தனுஷ் பேசுவதாக ஒரு வசனம் வரும் "என்னைப் பார்த்ததும் பிடிக்காது, பார்க்க பார்க்க தான் பிடிக்கும்" என்று
அது ஆண்களுக்கு மட்டும் இல்லை…பெண்களுக்கும் பொருந்தும் என்று அவளைப் பார்த்ததும் அறிந்தேன்...
அவள், கேள்விக்கு பதில் அளிக்காததால், "ராஜ்" என்றாள்..அப்போது தான் சுய நினைவிற்கு வந்தவனாய்
"நோ மாலினி, ரெஸ்டாரெண்ட் ல பார்த்துக்கலாம். கிளம்பு" என்றேன்…
ஒரு நிமிடம் என்று, அவளது செல்ஃப் போல இருந்த கதவைத் திறந்தாள்…குறைந்தது ஒரு இருபது ஜோடி செருப்புகளாவது இருக்கும்..
அதில் இருந்து அவளது ஆடைக்கு மேட்சிங் ஆக ஒரு ஹை-ஹீல்ஸ் அணிந்தாள்…
வீட்டைப் பூட்டிவிட்டு என்னுடன் நடக்க ஆரம்பித்த மாலினி இடம் இருந்து வெளிப்பட்ட கூச்ஜி(gucci) "கில்டி" பர்ஃப்யூம் வாசனை என்னைக் கிறங்கடித்தது…
8:00 மணிக்கு அங்கிருந்த "ஈஸ்ட் இஸ் ஈஸ்ட்" என்ற ஒரு நல்ல இந்தியன் ரெஸ்டாரண்ட் சென்றோம்…அது பார் வசதியடன் உள்ள உயர்தர ரெஸ்டாரண்ட்..
ஒரு ஆஸ்ட்ரேலியன் ரெட் வைன்- ஐ ஆர்டர் செய்து விட்டு பேச ஆரம்பித்தோம்.. குடும்பம், நண்பர்கள் எனப் பேச்சு வளர்ந்தது…
இடையில் அவளுக்குப் பிடித்த உணவுகளையும் ஆர்டர் செய்து விட்டு பேசிக் கொண்டு இருந்தோம்..எப்படி இரண்டு மணி நேரம் போனது என்றே தெரியவில்லை
அவள் சிரித்து சிரித்து, அவளுக்கு கண்களில் தண்ணீரே வந்து விட்டது…அப்போது, அவளுக்கு தொலைபேசி அழைப்பு வந்தது..
அதில் இருந்த பெயரைப் பார்த்ததும் அவள் முகம் மாறியது…கட் பண்ணாமல் சைலண்ட்-இல் மட்டும் போட்டாள்…மறுபடி என்னிடம் பேச எத்தனிக்கையில்,
மறுபடியும் அதே எண்ணிலிருந்து போன்…சைலண்டில் மீண்டும் போட்டவளைப் பார்த்து
"நீ பேசு, எனக்கு நோ ப்ராப்ளம்" என்றேன்..
உடனே அவள்.."இட்ஸ் மை பாய் ப்ரண்ட், எப்பவும் போல சண்டை போடத்தான் கூப்பிடுவான், லீவ் இட்" - என்றாள்.
என் முகம் அப்படியே மாறியது…அதில் ஏமாற்றம் நன்கு தெரிந்தது…அவர்களுக்கு இடையே நல்ல உறவு இல்லை என்பது கொஞ்சம் நிம்மதியை அளித்தாலும்,
அவளுக்கு ஒரு காதலன் இருக்கிறான் என்ற உண்மையை என் மனதால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை…
அவளுக்கும் என் மன ஓட்டம் புரிந்து இருக்க வேண்டும்…அவளாகத் தொடர்ந்தாள்..
"அன்னைக்கு நான் அழுதிட்டு இருந்ததுக்கு அவன் தான் காரணம், எதுக்கு எடுத்தாலும் சண்டை..என் வாழ்க்கையிலே நான் பண்ண பெரிய தப்பு அவனை லவ் பண்ணது தான்" - என்றாள்
நான் அவளாக எல்லாம் சொல்லட்டும் என்று அமைதியாக இருந்தேன்…
"சரி விட்டு விலகிடலாம்னு நினைச்சாலும், முடியலை…பொண்ணு மாதிரி அழுக ஆரம்பிச்சுடுவான், இனி உன்னை சந்தோசமா வைச்சுக்குவேன், நீ இல்லாம என்னால வாழ முடியாது
தற்கொலை பண்ணிக்குவேனு சரியான டார்ச்சர், ஒரு ரெண்டு நாள் நல்ல பிள்ளையா நடப்பான்..அப்புறம் மறுபடி வேதாளம் முருங்கை மறம் ஏறிடும்"...நான் மௌனம் ஆக இருந்தேன்…
"ப்ளீஸ் ஏதாச்சும் சொல்லு ராஜ், உன் சைலன்ஸ் என்னைக் கொல்லுது" என்றாள்.
"இதில் நான் சொல்ல என்ன இருக்கு மாலினி, இட்ஸ் யுவர் பெர்சனல் லைஃப்" - அவளது பார்வையைத் தவிர்த்து பதில் சொன்னேன்…அவள் ஒன்றும் பேசவில்லை..
பில் செட்டில் செய்து விட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினோம்…
போகும் வழியில் ஐந்து நிமிடம் எதுவும் பேசவில்லை…என் மனதில் எனக்கும் என் மனசாட்சிக்கும் ஒரு பட்டி மன்றமே நடந்து கொண்டு இருந்தது.
நான் - " மாலினி என்னிடம் அவளுக்கு பாய் ப்ரெண்ட் இருப்பதை சொல்லி இருக்க வேண்டும், இப்படி தேவை இல்லாமல் இது வரை வந்து இருக்காது"
மனசாட்சி - " அவளை தப்பு சொல்லாதே, அவளிடம் நீ டேட்டிங் என்று சொல்லி அழைக்கவே இல்லை…ஒரு நட்புடன் வந்திருக்கலாம் "
நான் - " அது சரி, அப்படி என்றால் அவள் எதுக்கு சிரத்தை எடுத்து, ஆடை, மேக்- அப் எல்லாம்"
மன்சாட்சி - "டேய், பையன் நீயே இவ்வளவு டைம் எடுத்து ட்ரெஸ்லாம் பண்ணிட்டு வந்திருக்கும் போது, அவ பொண்ணு டா..நாச்சுரலாவே அவங்க இப்படித்தான் தன்னை அழகாக் காட்ட கொஞ்சம் எக்ஸ்ட்ரா எஃபக்ட் போடுவாங்க…
உன்னோட மட்டும் இல்லை, அவ தாத்தாவோட வெளியே போனாலும் இப்படித்தான் வந்திருப்பா"
நான் - " நீ சொல்றதும் சரி தான், நான் என்ன அவளை லவ்வா பண்ணிட்டேன், இப்படி ஃபீல் பண்ண" என்று எனக்கே சமாதானம் சொன்னேன்..…
அப்போது, மாலினி "ஸோ " என்றாள்…பொதுவாக பெண்கள், அமைதியை கலைக்க டாபிக் கிடைக்கா விட்டால்…இப்படித் தான் ஆரம்பிப்பார்கள்…
இருந்தாலும், நான் புரியாத மாதிரி பார்த்தேன்.
"உனக்கு கேர்ள் ப்ரண்ட் இருக்காளா" - என்றாள்.
"இருந்தா, ஆனா இப்ப இல்லை" - என்றேன்…
"ஓ சாரி ஃபார் யுவர் லாஸ்" - என்றாள்..அப்போது தான் நான் சொன்னதை வேற விதமாக அவள் புரிந்து கொண்டதை புரிந்து
"ஹே, நீ நினைக்கிற மாதிரி இல்லை…இன்னும் உயிரோட தான் இருக்கா, ஆனா இன்னொருத்தன் பொண்டாட்டியா" - என்றேன்..சிரித்துக் கொண்டே
"உன்னை மாதிரி ஒருத்தனை விட்டுட்டு வேற ஒருத்தனோட எப்படி.. அவ ரொம்ப அன் லக்கியா இருக்கணும் " என்றாள் கொஞ்சம் சோகமாக
" நத்திங் லைக் தட், அவ என்னோட இருந்ததை விட இப்ப பெட்டர் லைஃப் வாழ்ந்திட்டு இருக்கா..அதே மாதிரி நான் ஒண்ணும் நீ நினைக்கிற மாதிரி ரொம்ப நல்லவன்
இல்லை...ஒருத்தியையே நினைச்சுட்டு வாழ்க்கை பூரா வாழற டைப் இல்லை நான்…ஐ ஹேட் ஃபன் வித் அதர் கேர்ள்ஸ் டூ " - என்றேன்.
" நீ நல்லவனா, கெட்டவனானு எனக்குத் தெரியாது, ஆனா நீ மத்த பசங்கள்ள இருந்து ரொம்ப வித்தியாசமானவன்…யூ ஆர் சோ யுனிக் ராஜ்...
உனக்கு வைஃப்பா வரப் போறவ ரொம்ப லக்கி " என்றாள்..அந்த கடைசி வாக்கியத்தை சொன்ன போது, அவள் குரலில் இருந்தது, பொறாமையா ஏக்கமா என்று தெரியவில்லை….
அப்போது, நாங்கள் சென்ற பாதை கொஞ்சம் இறக்கமாக இருந்ததால், அவள் ஹீல்ஸ் - உடன் நடக்க சிரமப்பட்டாள்…உதவிக்கு எனது கை நீட்டினேன்..
முதலில் என் விரல்களை கொஞ்சமாகப் பிடித்தாள்…எங்கள் விரல்கள், சீண்டியதற்கே, எனக்குள் ஒரு வேதியல் மாற்றம் நடந்தது…
பின் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக எங்களது கைகள் மேலேறி, இருவரது கைகளும் இறுக்கமாகப் பற்றிக் கொண்டது…
மாலினியை கண்ணோடு கண் நோக்கினேன்…அவளது பார்வை, அவளுக்கும் இது ரொம்ப பிடித்து இருக்கிறது என்று சொல்லியது…
அதை உறுதிப் படித்தும் விதமாக,அவளது கையை மேலேற்றி எனது மேல் கைகளின் வழியே அவள் கைகளை வளைத்துக் கொண்டாள்…
இன்னொரு கையால் மீண்டும் என் உள்ளங்கைகளைப் பற்றிக் கொண்டாள்…
அப்போது, மழை வருவதற்கு ஆரம்பமாக சில்லென்று காற்று வீச தொடங்கியது..மாலினி குளிர் தாங்க முடியாமல் நடுங்கியது அவளது விரல்கள் வழியே எனக்குத் தெரிந்தது…
உடனே, நான் எனது ஜாக்கெட் டை கழற்றி அவளது தோளின் இருபறமும் போட்டு, எனது ஒரு கையால் அவளது தோளை அணைத்தவாறே பிடித்தேன்…
மாலினி அப்படியே கோழிக் குஞ்சாய் எனது மார்பில் தலை வைத்து சாய்ந்தாள்..முதலே வைன் அருந்தியதால் இருவரது உடலும் சூடாக இருந்தது,
இப்போது இருவரது உடலும் இணைந்ததால் இருவரது உடலும் கொதிக்க ஆரம்பித்தது…நடக்கும் போது, அவளுடைய மார்புகள் என் உடலை
இடித்து, என் உடலை கொதிகலன் போல ஆக்கிக் கொண்டு இருந்தது இருவரும் அவளது வீட்டை அடையும் வரை எதுவும் பேசிக் கொள்ளவில்லை…
மழை ஆரம்பிப்பதற்கு முன் அவள் வீட்டை அடைந்தோம்…அவள் கதவின் முன்னே நின்று கொண்டு, அவளது கதவினைத் திறக்க தடுமாறினாள்…நான் சாவி வாங்கி கதவைத் திறந்தேன்…
என் மனதில் குழப்பம், குட் நைட் சொல்லி விட்டு, நல்ல பிள்ளையாய் போய் விடவா? இல்லை, அவளது வீட்டிற்குள் செல்லவா? அவளுக்கும் அதே குழப்பம், என்னை
வீட்டிற்குள் அழைக்காமல், அவளும் உள்ளே செல்லாமல் கதவிற்கு அருகிலேயே நின்று கொண்டு இருந்தாள்..என் மனசாட்சி, தேவையில்லாமல் அவளுக்கு காதலன் இருப்பதை
நினைவு படுத்திக் கொண்டு இருந்தது…நான்
" சரி மாலினி, நல்லா தூங்கு, நாளை கால் பண்றேன்" என்று குட் நைட் ஹக்( Hug) செய்ய அவளை நோக்கி என் மேலுடலை மட்டும் நகர்த்தினேன்…அவளும்
" தேங்ஸ் பார் தி, வொன்டர்ஃபுல் ஈவினிங்…என் வாழ்க்கைல மறக்க முடியாத ஈவ்னிங்" - என்று அணைத்தாள்…
அவள் காரணமா, நான் காரணமா என்று இருவருக்குமே தெரியவில்லை..எப்போது நடந்தது, எப்படி நடந்தது என்றும் தெரியவில்லை..ஆனால் எங்களது உதடுகள் இணைந்திருந்தன…
ஒரு நிமிடம், மிக மெதுவாக முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்த நாங்கள், உணர்ச்சிகள் எங்களை ஆட்டிப் படைக்க வெறித்தனமாக முத்தமிட்டிக் கொண்டிருந்தோம்…
அவளது அதரங்களை சுவைக்க ஆரம்பித்தேன்…அப்படியே மாலினி என் இடுப்பில் கை வைத்து, அவள் வீட்டிற்குள் மெதுவாக இழுத்தாள்…இருவரும் உள்ளே
நுழைந்ததும், கதவை சாத்தி விட்டு, அவளை கதவோடு சாய்த்தேன்..பின் வெறி கொண்டவன் போல அவள் தலையில் ஆரம்பித்து அவள் முகம் முழுவதும் முத்தம் கொடுத்தேன்…
மாலினியோ "ராஜ், நெவர் ஸ்டாப் இட்..ஐ நீட் மோர் மோர்..ஸ்ஸ்ஸ் ஸ்ஸ்ஸ்" என்று பினற்றினாள். என் கையில் இருந்த ஜாக்கெட்டை பிடுங்கி எறிந்தாள்…
அவளது வேகம், இன்று அவளுக்கு ஒரு முரட்டுத்தனமான் உறவு தேவை என்பதை பறை சாற்றியது…ஆர, அமர செய்யும் நிலையில் நாங்கள் இருவரும் இல்லை,
உடலில் பரவியிருந்த வெப்பம், ஒவ்வொரு அணுவையும் பொறுமை இழக்க செய்து கொண்டு இருந்தது...
பின் கையால் அவளது இடையே கொத்தாகப் பிடித்தேன்..அவளும் எனது தலை முடியை இறுக்கமாகப் பற்றினாள்..அவளது, இடையைத் தடவிக் கொண்டே, அவளது உதட்டைக் கடித்தேன்..
உணர்ச்சியால் அவள் தனது ஒரு காலை உயர்த்தி, என் பின்புறத்தோடு இருக்கிப் பிடித்தாள்..விறைத்த நிலையில் இருந்த எனது தம்மி அவளது வயிற்றில் இடித்தான்…அவள் தனது
கால்களால் கொஞ்சம் எக்கி, சரியாக அவளது, மதன பீடத்தின் மேல் எனது தம்பி படுமாறு நின்றாள்..அப்படியே தன் இரு கைகளால், எனது பின்புறத்தை இறுக்கினாள்..
நேரடியாக அவளது உறுப்பில் பட்டதால் அது அவளூக்கு அதிக கிளர்ச்சியை அளித்திருக்க வேண்டும்…
"ஹாம் ஹாஅ ஹான்ன்ன் " என்று முனக ஆரமித்தாள்..அவளது முனகல் சத்தம் எனக்கு இன்னும் வெறியை ஏற்றியது
அப்படியே கையை எடுத்து, அவளது முலைகளில் வைத்து கசக்க ஆரம்பித்தேன்…
"ம்ம்ம்ம் ஹீம்ம்ம்ம்…ஹான்ன்ன்ன்ன் ஹான்ன்ன்ன்ன்…" அவளது முனகல் சத்தம் அதிகம் ஆனது…அப்படியே வாயினால் அவளது ஆடைக்கு மேலேயே அவளது முலைகளைக்
கடிக்க ஆரம்பித்தேன்…அவள் எனது இடுப்பை அவளது இடுப்போடு சேர்த்து இன்னும் அமுக்கினாள்…
ரொம்ப நாளாக வெளியேற்றதாலும், முகவும் சூடாக இருப்பதாலும், அவள் இப்படியே அழுத்தினாள் கொட்டி விடுவேன் என்று தோன்றவே, அவளது இடுப்பிலிருந்து எனது இடுப்பைப் பிரித்தேன்…..
அப்படியே என் கையை மேலே ஏற்றி, அவளது ஆடையின் முடிச்சினை அவிழ்த்தேன்…மாலினியும் கதவில் இருந்து நகர்ந்து, அவளது உடையை முழுவதுமாக உருவ உதவி செய்தாள்…
பின் என் கைகளை மேல் நோக்கி நகர்த்தி எனது சட்டையைக் கழட்ட, மாலினி, எனது பெல்டில் கை வைத்து எனது பேண்ட் பட்டனை அவிழ்த்தாள்…பின்னர் என் பேண்ட்டை கீழ் நோக்கி அழுத்த
என் பேண்ட் கழன்று விழுந்தது…இப்போது, என் கண் முன்னே மாலினி வெறும் ப்ரா, ஜட்டியுடன்…அவளிடம் நெருங்கி, அவளது வெற்று இடையில் சூடான உதட்டை வைத்தேன்…
அவள் என் தலையை அப்படியே அமுத்தினாள்…அவளது தொப்புளினில் என் நாக்கை நுழைத்தேன்…அவள் முனகல் சத்தம் அதிகமாகிக் கொண்டே இருந்தது..
அப்படியே, நான் என் கையை மேல் ஏற்று, அவளது ப்ராவுடன் அவளது கொங்கைகளைப் பிடித்தேன்…அவள் பொறுமையின்றி, அவளது ப்ரா முடிச்சினை அவிழ்த்து ப்ராவினை எறிந்தாள்…
அப்படியே நான் என் வாயினை மேல் நொக்கி கொண்டு செல்ல, என் தலையை கீழ் நோக்கி அழுத்தி அவளது மதன் மேட்டில் ஜட்டியின் மேலாக வைத்தாள்..
"ராஜ், மேல அப்புறம் பார்த்துகலாம், கீழே கவனி..என்னால தாங்க முடியலை" என்றாள்
நான் அப்படியே, என் கைகளை அவள் ஜட்டியில் வைத்து, கீழே இறக்க அவளது மன்மத பீடம் என் கண்களுக்கு விருந்தாகியது…அப்படியே அங்கு வாய் வைத்தேன்…
இதுவரை இவ்வளவு சூட்டை எந்த ஒரு பெண்ணிடமும் நான் கண்டதில்லை…அப்படியே நாக்கை விட்டு சுழற்றினேன்..அவள் எழுப்பிய ஒலியில் பக்கத்து வீட்டுக்காரனுக்கே மூடு வந்து விடும்…
ஆனால் எதையும் கண்டு கொள்ளும் நிலையில் நாங்கள் இல்லை…மறபடியும் நாக்கை விட்டு சுழற்ற முயற்சித்த போது,
"ராஜ், லெட்ஸ் டூ திஸ் லேட்டர்…ஃபக் மீ நவ்" என்று எனது தலையைத் தூக்கினாள்…எனக்கும் இருந்த சூட்டில், எனது தம்பியிலிருந்து முதலில் வெளியேற்றி விட்டு, பின் பொறுமையாக
ரெண்டாவது ரௌண்டில் பொறுமையாக விளையாடிக் கொள்ளலாம் எனத் தோன்றியது..அப்படியே எழுந்து எனது ஜட்டியைக் கழற்றினேன்…விரைத்த நிலையில்
நான் ரெடி என்று சொல்லிக் கொண்டு தலை நிமிர்ந்து நின்றான் என் கூடப் பிறந்தவன்..
அப்படியே, அவளின் பெட் ரூமிற்கு அவளைத் தூக்கிக் கொண்டு போனேன்..அவளை பெட்டில் கிடத்தி, ஒரு முறை மூச்சை நன்றாக இழுத்துக் கொண்டு அவள் மேல் படர்ந்தேன்…
அவள் எனது தம்பியைப் பிடித்து, சரியாக அவளது உறுப்பினில் வைத்தாள்…மெதுவாக ஒரு அழுத்து அழுத்தியதும் முதலே நன்றாக சூடேறீ நன்றாக கொல கொலவென இருந்ததால்,
கொஞ்சம் சுலபமாகவே உள்ளே நுழைந்தது…அதுவே அவளுக்கும் இது முதன் முறை அல்ல என்று உணர்த்தியது…ஒரு நொடி யார் முதன் முதலாக செய்து இருப்பார்கள் என்று
மனதில் கேள்வி தோன்றி மறைந்ததை மறைக்க விரும்பவில்லை…சில நிமிடங்களில், என் தம்மி கொட்டப் போகிறான் என உணர்ந்து அவளைப் பார்த்தேன்…அவள் உள்ளே விட
வேண்டாமென்று சைகை செய்ய, நான் வெளியே எடுக்கவும், அவன் அவளது வயிறு முழுவதும் கொட்டவும் சரியாக இருந்தது…இருவரின் முகத்திலும், பல நாட்களுக்குப் பின் கிடைத்த ஒரு திருப்தி தெரிந்தது…
அதன் பிறகு, நாங்கள் ஆர, அமர மீண்டும் ஒரு முறை செய்தோம்…அதன் பின் மாலினி என்னிடம்,
"ராஜ், இது போல நான் என் வாழ் நாளில் சந்தோசமாக இருந்ததில்லை…ஆனால் இது போல மறுபடி என்னால் இருக்கவும் முடியாது…யார் என்ன நினைத்தாலும் பரவாயில்லை, நீ மட்டும் என்னை சீப் ஆ
நினைச்சிடாதே, ப்ளீஸ் என்னால் தாங்க முடியாது" என்றாள்
நான், "மாலினி, இப்படி பேசறதை நிறுத்து, நீ எல்லாத்தையும் தூக்கிப் போட்டுட்டு வா, நாம ஒரு புது வாழ்க்கையை ஆரம்பிக்கலாம்" - என்றேன்…
"அது அவ்வளோ ஈசி இல்லை ராஜ்…அதுவும் இல்லாம உனக்கு என்னை விட நல்ல பொண்ணு கிடைப்பா…யூ டிசெர்வ் எ பெட்டர் கேர்ள்" - என்று அழுது கொண்டே சொன்னாள்..
"மாலினி, யூ ஆர் தி, பெஸ்ட் கேர்ள் ஐ எவெர் குட் கெட்…உனக்காக எவ்வளவு நாள் வேணுமனாலும் காத்திருக்கேன் " - என் குரலும் தழுதழுத்தது…
அவள் அழுகை அதிகமானது…நான் அவளை நன்றாக யோசித்து முடிவெக்குமாறு சொல்லி விட்டு என் வீட்டிற்கு வந்து விட்டேன்...
இத்தோடு, 15 மணி நேரம் ஆயிற்று…அவளிடம் இருந்து எந்த ஒரு தகவலும் இல்லை…
இத்துடன் எங்களது உறவு முற்றிவிடுமோ?? காத்திருப்பு தான் தொடருமோ???
அப்போது எனது செல்போன் மெதுவாக சிணுங்கியது..மாலினியிடம் இருந்து தான் மெசெஜ்…
"இன்று இரவு 8:30 மணிக்கு, என் வீட்டில்..
உன் வரவுக்காக நானும், என் வீட்டு மெழுகுவர்த்தியும்
உருகிக் கொண்டு இருக்கிறோம்"
-காத்திருப்பு முற்றும்.
