வா சுதாகரு...வந்து இந்த பிரா கொக்கியை போட்டுவிடு..
எங்கள் குடும்பத்தில் என் அம்மா, அப்பா, என் தம்பி மற்றும் நான் மட்டுமே. நாங்கள் புதுவையில் பல நாட்களாய் வசித்து வந்தோம்...என் அத்தை, என் அப்பாவின் உடன் பிறந்த தங்கை, அவள் திருமணத்திற்கு முன்பு சென்னையில் இருந்தவள். திருமணம் ஆன பிறகு, தன் கணவன் வீட்டிற்கு, புதுவைக்கு இடம் பெயர்ந்தாள். எங்கள் வீட்டிலிருந்து என் அத்தை வீடு வெகு தொலைவில் இல்லை...நடந்து சென்றால் பதினைந்து நிமிடத்திற்கு மேல் ஆகாது...என் அத்தைக்கு இரண்டு மகள்கள். ஆனால் பாவம் அவள் தன் கணவனை இழந்தவள்....ஒரு விபத்தில், அவள் கணவன் இறந்துவிட்டார்....அது நடந்தபோது, எனக்கு இருபத்தியோரு வயது இருக்கும்...அத்தைக்கு அப்போது இருபத்தியெட்டு அல்லது முப்பது வயது இருந்திருக்கும்....தன் கணவர் இறந்த பின்னரும் அத்தை புதுவையிலே தன் இரண்டு மகள்களுடன், அவள் கணவன் வீட்டில் வாழ்ந்தாள். காலம் வேகமாக உருண்டோடியது...
நான் எனது கல்லூரி படிப்பை முடித்து ஒரு வருடம் வேலை இல்லாமல் இருந்த காலமும் உண்டு...அப்போது ஆரம்பித்தது தான், இணைய தளங்களுக்கு சென்று, வேலை தேடுகிறேன் என்று ஆரம்பித்த பழக்கம் நாளடைவில் என்னை மலிவான காம இச்சை தூண்டும் இணைய தளங்களுக்கு என்னை உந்தியது...அப்போது சிறிய அளவில் மட்டுமே என் காம உணர்ச்சிகள் இருந்தன...அவ்வப்போது வீட்டில், மலம் கழிக்க செல்லும் போது சுய இன்பம் அனுபவிக்க ஆரம்பித்தேன்....இந்த சுய இன்ப பழக்கம் என்னுள் தொற்றிக்கொண்டது நான் எட்டாவது படிக்கும் போது...அது ஒரு எதிர்பாராத, அந்த வயதில் அது என்ன என்று புரியாமல் ஆரம்பித்த பழக்கம், நான் பத்தாவது பயிலும் போது தான் புரிந்தது அது சுய இன்ப பழக்கம் என்பது...அது ஆரோக்கியமானது அல்ல என்று தெரிந்தும் விட முடியாமல், இன்றளவும் அது என்னிடம் தொடர்ந்து ஒட்டிக்கொண்டது...
அவ்வாறு ஆரம்பித்த காம இணையதளங்களுக்கு செல்லும் பழக்கம், ஒரு புதுமை வேண்டி, இரத்த சொந்தங்கள் தங்களுக்குள் வைத்துக்கொள்ளும் தகாத உறவு/உடலுறவு பற்றிய கதைகளின் பக்கம் என்னை ஈர்த்தது...அதிலும் குறிப்பாக தன் அத்தையிடம் ஒரு பருவ வாலிபன் எப்படி தன் முதல் உடலுறவை அரங்கேற்றினான், தன் அத்தையுடன் ஒரு வாலிபன் வைத்துக்கொள்ளும் ரகசிய உறவுகள் போன்ற கதைகள் என்னை வெகுவாக பாதித்தது...இது போன்ற கதைகள் என்னை தவறாக சிந்திக்க தூண்ட ஆரம்பித்தது...அதன் விளைவு...நான் கற்பனையில் என் அத்தையுடன் உடலுறவு வைத்துக்கொள்வது போல் எண்ணிக்கொண்டு சுய இன்பம் அடைந்து கொள்ள ஆரம்பித்தேன்...
அதன் பின் எனக்கு வேலை கிடைத்தது புதுவையிலேயே...என் கல்லூரி ஆசிரியர் ஒருவர் உதவினார் அந்த வேலை எனக்கு கிடைக்க...அந்த வேலை நாட்களில், நேரம் கிடைக்கும் போதெல்லாம், எங்கள் வீட்டுக் கழிவறையில், மலம் கழிக்க போகும்போதும், ஜலம் கழிக்கப்போகும்போதும், அத்தையை, என் கற்பனையில் துகிலுரித்து, அவளுடன் காம தகனம் நடத்துவது போல் கற்பனை செய்துகொண்டு, சுய இன்பம் அடைந்துகொள்வேன்....
நாட்கள் மேலும் உருண்டோடியது...
ஒரு நாள் நான் அத்தை வீட்டிற்கு செல்ல நேர்ந்தது...அது ஒரு விபத்து என்றே சொல்லலாம்...என் அம்மா போகவேண்டியது...என் அத்தை வீட்டிற்கு...என் அம்மாவிற்கு வேறு அவசர வேலை வந்ததால், என் அம்மா, அப்போது நான் மட்டும் வீட்டிலிருந்ததால். வேறு வழியின்றி என்னை போகச் சொன்னாள். நானும் வேண்டா வெறுப்பாய் போக சம்மதித்தேன்...
வேலை சுலபம் தான்....அத்தை வீட்டிற்கு சென்று, அத்தையை எங்கள் வீட்டிற்கு அழைத்து வரவேண்டும்...அவ்வளவுதான்...சரி என்று நான், சற்றே என் அம்மாவிடம் கோபித்துக்கொண்டே (என்னை வேலை வாங்குவதற்கு), என் பைக்கை ஓட்டிக்கொண்டு என் அத்தை வீட்டிற்கு புறப்பட்டேன்... அத்தை தன் வீட்டில் தனியாய் இருந்த காலம் அது....அவள் மகள்களிருவரும், சென்னையில் இருந்த எங்கள் பாட்டி வீட்டிற்கு, பள்ளி விடுமுறைக்காக சென்றிருந்தனர்...என் அத்தை வீட்டில் சில சிறு கட்டிட வேலைகள் இருந்தபடியால் அத்தை அவர்களுடன் செல்ல முடியவில்லை...
நான் அத்தை வீட்டை அடைந்து அவள் வீட்டின் அழைப்பு மணியை அடித்தேன். அத்தை தான் வந்து கதவை திறந்தாள்.
“சுதாகரு...வா..வா...வராத விருந்தாளி வந்திருக்கற...என்ன விசேஷம்?” என்று வியப்புடன் வினவினாள்.
“அம்மா உன்ன எங்க வீட்டுக்கு வரச்சொன்னாங்க...”
என்றேன் நான்...சற்றே கோபம் கொப்பளித்தது என் பேச்சில்....அத்தை அதை புரிந்துகொண்டாள் போலும்...
“ஏன்டா...அதை சிரிச்சிக்கினே தான் சொல்றது...அதுக்கு ஏன் இவ்ளோ கோவம்...”
என்று என்னை வீட்டினுள் அழைத்துச்சென்றாள். என்னை முன்னே செல்ல விட்டு, வீட்டுக்கதவை மூடி தாளிட்டுவிட்டாள். அவள் எப்போதும் அப்படித்தான். சற்று அதிகளவு ஜாக்கிரதையாய் இருந்து பழகியவள்.
“நான் இன்னும் குளிக்கலடா...ஒரு முப்பது நிமிஷம் இரு...டிவி பாரு...”
என்று டிவி ரிமோட்டை என் கையில் திணித்துவிட்டு, ஹாலில் இருந்த டிவியை “ஆன்” செய்துவிட்டு, விரைந்து சென்று தன் அறைக்குள் நுழைந்து தன் மாற்று புடவை, மற்றும் உள்ளாடைகளை எடுத்துக்கொண்டு, குளியலறை நோக்கி நடந்தாள். அவள் போகும்போது ஹாலைக் கடந்து தான் செல்ல வேண்டும்...அப்படி அவள் சென்ற போது, என்னை பார்த்து ஒரு புன்முறுவல் பூத்துவிட்டு சென்றாள். நான் அதை கவனிக்க தவறவில்லை. ஆனாலும், என்னுள் இருந்த அந்த கோபம் அப்போதுதான் அடங்க ஆரம்பித்து இருந்ததால், நான் பதிலுக்கு அவளை ஒரு பார்வை மட்டும் பார்த்துவிட்டு, டிவியை பார்க்க ஆரம்பித்தேன்.
ஒரு பதினைந்து நிமிடம் கடந்து இருக்கும்...குளியலறை ஹாலுக்கு அருகில் இருந்ததால், அத்தை தன் ஆடைகளை துவைக்கும் சத்தம் சற்றே மெல்ல ஹால் வரை கேட்டது....என் கோபம் முற்றிலும் மறைந்து விட்டிருந்தது. டிவியில் நான் ஒரு சேனல் மாற்றி ஒரு சேனல் என்று பார்த்துக்கொண்டே இருந்தேன்...மேலும் சில நிமிடங்கள் முடிந்திருந்தது. இப்போது குளியலறையில் இருந்து தண்ணீர் ஊற்றும் சத்தம் கேட்டது...அத்தை ஆடைகளை துவைத்துவிட்டு குளிக்க ஆரம்பித்து இருந்தாள் என்பதை உறுதிப்படுத்தியது. அந்நேரம், டிவியில் நான் வைத்த சேனலில் பெண்களை அரைகுறை ஆடையுடன் ஆடவைக்கும் ஒரு நிகழ்ச்சி...
சில நிமிடம் அதைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த என்னுள் ஒரு மாற்றம் நிகழ ஆரம்பித்திருந்தது என்னை அறியாமலேயே...என் இதயம் சற்று வேகமாக துடிக்க ஆரம்பித்தது...என் உடம்பில் உஷ்ணம் மெல்ல அதிகரிக்க ஆரம்பித்தது...இதனால், என் உடல் மெல்ல வியர்க்க ஆரம்பித்தது...என் மூளை தாறுமாறாக சிந்திக்க ஆரம்பித்தது...நான் அந்நிகழ்ச்சியில் வரும் அரைகுறை ஆடையணிந்த பெண்களை விட முழுதும் துகிலுரிக்கப்பட்ட நிலையிலிருக்கும் பல அழகழான பெண்களை காம இணைய தளத்தில் கண்டு களித்திருக்கிறேன்.
என் உடம்பில் ஏற்பட்ட மாற்றங்களுக்கு அந்நிகழ்ச்சி ஒரு தூண்டுகோலாய் அமைந்தது...என் எண்ணம் முழுதும் இப்போது அத்தை குளியலறையில் எந்த கோலத்தில் குளித்து கொண்டிருப்பாள் என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தது...அந்த எண்ணமே எனக்கு ஒரு குருட்டு தைரியத்தை கொடுத்து என்னை குளியலறை அருகே செல்ல தூண்டியது. நான் மெல்ல எழுந்து பூனை போல் நடந்து சென்று குளியலறை கதவின் சாவி துவாரத்தில் என் வலது கண்ணை வைத்தேன். என் இடது கண்ணை மூடிக்கொண்டேன். என் இதயம் மேலும் வேகமாக துடிக்க ஆரம்பித்தது. என் தேகம் மேலும் சூடேறி சற்றே அதிகளவு வியர்க்க ஆரம்பித்தது.
குளியலறைக்குள் அத்தை நான் எதிர்பார்த்தவாறே தன் பாவாடையை தன் மார்பகங்களை மறைக்கும் அளவுக்கு தூக்கி கட்டிக்கொண்டு தன் உடம்பில் தண்ணீர் ஊற்றிக்கொண்டு இருந்தாள். நீரில் நனைந்த அவள் பாவாடை அவள் வனப்பான தேகத்தோடு ஒட்டிக்கொண்டு அவளின் செழுமையான உடலின் வளைவுகளையும் மேடுகளையும் மறைத்துக்கொண்டு இருந்தது. என் அத்தை திரும்பி குளியலறை கதவைப்பார்த்தவாறு குளிக்க மாட்டாளா என்று நான் எண்ணிக்கொண்டிருந்த அதே நேரத்தில், அத்தை அவ்வாறே திரும்பிநின்று தண்ணீர் மொண்டு ஊற்றிக்கொள்ள ஆரம்பித்தாள்.
இது என் கண்களுக்கு நான் எதிர்பார்த்த விருந்தை கொடுத்தது. அவளின் சற்றே பெரிய மார்பகங்கள், பாவாடை மூடியிருந்தாலும், அது முழுதும் நனைந்து மார்பகங்களோடு ஒட்டிக்கொண்டு இருந்ததால், அவ்விரு மார்பகங்களிலும் இருந்த காம்பு தெரிந்தது. இக்காட்சியே எனக்குள் பல வித மாற்றங்களை நடத்த ஆரம்பித்தது. என் உடலில் அனைத்து நரம்புகளும் அதிகளவு ரத்தத்தை கடத்த ஆரம்பித்து இருந்தது. இதயம் மேலும் இருமடங்கு வேகமாக துடிக்க ஆரம்பித்தது. என் ஆண்மை மெல்ல விறைக்க ஆரம்பித்தது. அதை என் இடது கையால் பிடித்து அழுத்திக்கொண்டே, என் வலதுகண்ணை மேலும் அகலமாக்கி, சாவி துவாரத்தின் வழியாக தெரிந்த அத்தையின் பாவாடை மூடிய வனப்பான, தண்ணீர் சொட்டிக்கொண்டு இருந்த தேகத்தை ரசித்தேன். முக்கியமாக அவளின் வனப்பான இரு மார்பகங்களையும் பார்வையால் சுவைத்தேன்.
அப்போது, எனக்கு மேலும் கிளர்ச்சியூட்டும் ஒரு நிகழ்வு...
அத்தை இப்போது தண்ணீர் ஊற்றுவதை நிறுத்திவிட்டு, தன் இரு கைகளையும் தன் மார்பகங்களுக்கு நடுவில் கொண்டு வந்து, மார்பகங்களுக்கு நடுவில் அவள் போட்டிருந்த பாவாடை முடிச்சை அவிழ்த்தாள். அது அவிழ்ந்து பாவாடை அவள் உடலை மறைக்க முடியாமல் தளர்ந்து தரையில் விழுந்தது அவளின் கால்களை சுற்றி.
என் இதயம் ஒரு நொடி துடிக்க மறந்தது. என் உடல் வெப்பம் தாறுமாறாய் ஏறியது. என் இடக்கை என்னை அறியாமல் ஒரு முறை என் விறைத்த ஆண்மையை அழுத்திவிட்டது.
என் கண் முன்னே விரிந்த அக்காட்சியை விவரிக்க வார்த்தை இல்லை. அத்தையின் நிர்வாணமான, மதர்த்த தேகம்....தண்ணீர் சொட்ட சொட்ட...ஒரு வித போதையை எனக்குள் செலுத்தியது...அவளின் வனப்பான மார்பகங்களின் செழுமையும், வனப்பும் என்னை மதியிழக்க செய்தது.
அத்தை தன் பெண்மையை சுற்றி இருக்கும் மயிரை வழித்துவிடும் பழக்கம் கொண்டவள் போலும். அவளின் பெண்மை பார்ப்பதற்கு மிக அழகாக இருந்தது. அத்தையை முழுதாய், நிர்வாணமாய் என் ஒரு கண்ணால் மட்டும் பார்த்துக்கொண்டு இருந்த என்னுள் இன்ப தீ கொழுந்துவிட்டு எரிந்தது. அந்த காட்சி தந்த மயக்கத்தில் என்னையறியாமல் நான் “ஹ்ம்ம்...அத்தை...” என்று சற்றே சத்தமாக முனகிவிட்டேன்.
அத்தைக்கு நான் முனகியது கேட்டுவிட்டது போலும். சடக்கென்று தன் இரு கைகளாலும் தன் நிர்வாணமான இரு மார்பகங்களையும் மூடிக்கொண்டு குளியலறை கதவை பார்த்தாள். அவள் அவ்வாறு செய்தவுடன் நான் உடனடியாக சுதாரித்துக்கொண்டு வேகமாக, அதே நேரம் சத்தம் கேட்காதவாறு நடந்து சென்று ஹாலில் இருந்த சோபாவில் அமர்ந்துகொண்டு எதுவும் நடக்காததுபோல் டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தேன். அத்தை குளியலறை கதவை சிறிதளவு திறந்து தன் தலையை மட்டும் வெளியே நீட்டிப் பார்த்தாள். நான் ஓரக்கண்ணால் அவளைப் பார்த்தேன். என் இதயம் படபடவென்று அடித்துக்கொண்டது. குளியலறைக் கதவு சாவி துவாரத்தின் வழியாகத் தன்னைப் பார்த்தது நான்தான் என்று அத்தைக்கு தெரிந்துவிட்டதோ என்று பயந்தேன்.
“சுதாகரு...இந்தப் பக்கம் வந்தியா நீ...?” என்று கேட்டாள்.
“இ..இல்லை அத்தை...நான் டிவி தான் பாத்துக்கினு இருக்கிறேன்...”
எச்சில் முழுங்கி கொண்டே பொய் சொன்னேன்...ஒன்றும் தெரியாதது போல் நடிக்க நான் சற்றே சிரமப்பட்டேன்.
“சரிடா...கதவுக்கிட்ட சத்தம் வந்தாப்பல இருந்தது...அதுதான் பார்த்தேன்...சரி...நான் குளிச்சி முடிச்சிட்டு இதோ வந்திடறேன்...”
அத்தை சொல்லும்போது அவள் இதழோரம் ஒரு சின்ன புன்முறுவல் இருந்ததை என் பதற்றத்தில் நான் கவனிக்க தவறினேன். என் மூளை பலவாறு யோசிக்க ஆரம்பித்தது. அத்தை கண்டுபிடித்துவிட்டாள் போலும்...அப்படியென்றால், என் இந்த அசிங்கமான செய்கை பற்றி அம்மாவிடமோ, அப்பாவிடமோ சொல்லிவிடுவாளோ? அம்மாவும், அப்பாவும் இது தெரிந்தால் என்ன சொல்வார்கள்...என்ன செய்வார்கள் என்று நான் எனக்குள் குழப்பிக்கொண்டு டிவியில் ஓடிக்கொண்டிருந்த நிகழ்ச்சியை ஆர்வமில்லாமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.
மேலும் ஒரு பதினைந்து நிமிடத்தில் அத்தை குளித்து முடித்துவிட்டு, அவள் கொண்டு போயிருந்த சேலையை தன் உடம்பில் சுற்றிக்கொண்டு, சேலை தலைப்பால் தன் மார்பகங்களை மூடிக்கொண்டு, தன் படுக்கையறைக்கு நடந்து சென்றாள். என்னைக்கடந்து சென்ற போது என்னைப் பார்த்து சற்றே அதிகளவு சிரித்துவிட்டுப் போனாள். அவள் என்னைக் கடக்கும்போது, நான் அவளை ஏறெடுத்துப் பார்க்க முடியாமல், ஒரு சில நொடிகள் மட்டும் என் தலையைத் தூக்கி அவள் முகத்தைப் பார்த்தேன். அப்போதுதான் பார்த்தேன் அத்தை என்னைப் பார்த்து அழகாக சிரித்ததை.
அதன் பின்தான் என்னால் இயல்பான நிலைக்கு திரும்ப முடிந்தது. சரி...அத்தை என் மேல் சந்தேகப்படவில்லை என்று எண்ணிக்கொண்டேன். என்னை நானே என் மனதுக்குள் நொந்து கொண்டேன். நான் ஏன் அப்படி நடந்துகொண்டேன். என்று...என் மேல் எனக்கு சற்றே கோபம் வந்தது...ஆனாலும், அத்தை என் மேல் சந்தேகப்படவில்லை என்று எனக்கு நானே சமாதானப்படுத்திக்கொண்டேன்...
அத்தை தன் படுக்கையறைக்குள் இருந்து என்னை அழைத்தாள். நான் அப்போது இயல்பு நிலைக்குத்திரும்பி இருந்ததால், சோபாவில் இருந்து எழுந்து, படுக்கையறை நோக்கி நடந்தேன். படுக்கையறையை கதவு மூடி இருந்தது.
“என்ன அத்தை...எதுக்கு என்ன கூப்பிட்ட...?”
என்று நான் படுக்கையறை வாயிலில் நின்று கொண்டு கேட்டேன்.
“கதவைத் திறந்து உள்ள வாடா...”
அத்தை அவ்வாறு சொன்னது ஒரு உத்தரவா அல்லது உதவி கேட்டு என்னை உள்ளே வரச்சொன்னாளா என்று குழம்பினேன். இருந்தாலும் அத்தையே சொன்னாளே என்று படுக்கையறை கதவை திறந்தேன். உட்பக்கம் தாளிட்டு இருக்கும் என்று எண்ணிய எனக்கு ஏமாற்றம்....கதவு தாளிடப்படாமல் நான் தள்ளியவுடன் இலகுவாக திறந்தது. அக்கதவை திறந்து நான் கண்ட காட்சி மீண்டும் என்னை நிலைகுலையச் செய்தது.
அத்தை, தன் இடுப்பு, மற்றும் இடுப்பின் கீழ் பகுதியை மட்டும் மறைக்குமளவு சேலை அணிந்து, சேலையின் தலைப்பு தரையில் படரவிட்டு, எனக்கு முதுகு காட்டிக்கொண்டு, தன் இரு கைகளையும் தன் முதுகுப்பக்கம் செலுத்தி, அவளின் சிவப்பு நிற பேன்சி பிராவின் கொக்கிகளை போட முயன்று கொண்டிருந்தாள். அப்போது எனக்குத் தெரியாது...அவளால் அந்த பிராவின் கொக்கிகளை போட முடியாதவாறு நடிக்கிறாள் என்று. நான் அப்படியே ஸ்தம்பித்து படுக்கையறை கதவருகே நின்று விட்டேன். அத்தை தன் தலையை திருப்பி நான் கதவருகேயே நின்று விட்டேன் என்பதை பார்த்தாள்..
“வா சுதாகரு...வந்து இந்த பிரா கொக்கியை போட்டுவிடு...”
அத்தை சொன்னது உத்தரவா அல்லது உதவிக்குரலா என்று என்னால் தீர்மானிக்க முடியவில்ல.
“அ...அத்...அத்தை...நீ என்ன சொல்ற...”
என் நாக்கு குழறியது. அத்தை ஏன் தன் பிரா கொக்கிகளை போடுவதற்கு என்னை உதவிக்கு அழைக்கிறாள்...இதை தினமும் அவளே போட்டுக்கொள்வது வழக்கமாயிற்றே...இன்று மட்டும் என்ன மாற்றம்...என்று நான் எனக்குள் குழம்பினேன்.
“டேய்...இந்த பிரா புதுசுடா...அதுதான் இந்த கொக்கியை போடுவது கொஞ்சம் கஷ்டமாயிருக்குது...அதுக்குத்தான் உன்ன கூப்பிட்டேன்....வாடா...நிக்காத...அப்புறம் மணி ஆகுதுன்னு நீ அவசரப்படுத்துவ...”
அத்தை சற்றே செல்ல அதட்டலாய் சொன்னாள். அவள் அவ்வாறு சொன்னபோது அவள் சிரித்தாள் என்பதை நான் உணர தவறவில்லை. இதனால் நானும் எந்த வித தவறான எண்ணங்களுக்கும் இடம் கொடுக்காமால், என் நிலை மீண்டு, அத்தையை நோக்கி விரைந்து நடந்து அவள் பிராவின் கொக்கிகள் இருந்த பட்டைகளை என் இரு கைகளாலும் பிடித்து அக்கொக்கிகளை போட முயன்றேன். ஒரு பெண்ணின் பிராவை தொடுவது எனக்கு அது முதல் முறை என்பதால் சற்றே தடுமாறினேன். இரண்டு மூன்று முறை முயன்றேன். நான்காவது முறை முயன்ற போதுதான் அந்த பிராவின் கொக்கிகளை என்னால் போட முடிந்தது. அக்கொக்கிகளை போட்டு முடித்தவுடன் நடந்த நிகழ்வு என் கற்பனைக்கு எட்டாத ஒன்று...
அத்தை, சடக்கென்று தன் இரு கைகாளாலும் என் இரு கையையும் பற்றிக்கொண்டு தன் முன் பக்கம் இழுத்து, பிரா கப்புகள் மூடிய அவளின் இரு செழுமையான மார்பகங்களின் மீதும் என் கைகளின் உள்ளங்கை படுமாறு வைத்தாள். ஓரிரு நிமிடங்கள் தடுமாறிய நான், படக்கென்று சுதாரித்துக்கொண்டு, என் இரு கைகளையும் வெடுக்கென்று என் பக்கம் இழுத்துக்கொண்டேன். அத்தை இதுவரை எனக்கு முதுகு காட்டிக்கொண்டு நின்றிருந்தவள், இப்போது என்னைப் பார்த்தவாறு திரும்பி நின்று கொண்டாள். நான் சட்டென்று என் தலை குனிந்துகொண்டேன் அவள் முகத்தைப் பார்க்க தைரியமில்லாதவனாய்.
அத்தை, தன் வலது கையால் என் முகத்தை நிமிர்த்தி தன் முகத்தை பார்க்க வைத்தாள்.
“சுதா...என்ன...ஏன் கையை இழுத்துக்கின...?”
அத்தை அக்கறையாய் வினவினாள். அத்தை என்னை மிகுந்த செல்லமாய் கூப்பிடும்போது சுதா என்றுதான் கூப்பிடுவாள்...அந்த கேள்வியில் பாசம் தான் இருந்ததே தவிர, வெறுப்போ, கோபமோ இல்லை. அவள் கண்களை நான் பார்த்தேன். அதில் கோபம் இல்லாமல் சாந்தமாய் இருப்பதைப் பார்த்தேன். இது என்னை என் இயல்பு நிலையை அடைய சற்று உதவியது.
“இல்...இல்ல..அது...வந்து...நீ...நீ...அப்படி செய்வேன்னு நான் எதிர்பாக்கல...”
என்று உண்மையாய் அத்தையிடம் சொன்னேன். அத்தை என்னைப் பார்த்து ஒரு அழகிய புன்முறுவல் பூத்தாள். தன் இரு கைகளாலும் என் முகத்தைப் பிடித்தாள். அதற்கு இலகுவாக என் அருகில் நின்றிருந்ததால், அவள் அணிந்திருந்த சிகப்பு நிற பிராவின் கப்புகளின் முனைகள் என் மார்பில் உரசியது. ஆனால் அது எனக்கு அப்போது எந்த வித கிளர்ச்சியையும் உண்டாக்கவில்லை. மாறாக, குழப்பமும், பயமும் தான் என் உள்ளம் முழுக்க பரவிக்கிடந்தது.
“சுதா...சுதா...பயப்படற மாதிரி நான் என்ன பண்ணிட்டேன்...நான் என்ன பேயா...உன் அத்தடா....”
என்று செல்லம் கொஞ்ச ஆரம்பித்தாள் அத்தை. ஆனாலும் என்னால் என் முழு இயல்பு நிலைக்குத்திரும்ப முடியவில்லை. அத்தை பேசும் தொனியை நம்பாமல் இருக்கவும் முடியவில்லை.
“இல்...இல்ல அத்தை...அது வந்து...”
என் நாக்கு எனக்கிருந்த பயத்தால் சற்றே குழறியது...நான் அத்தையின் கண்களையே பார்த்துக்கொண்டு நின்றேன். அத்தை அப்போதும், தன் இரு கைகளாலும் என் முகத்தை பிடித்தபடியே நின்றாள். என்னைப் பார்த்து மீண்டும் மெல்ல சிரித்தாள்.
“சுதா...நான் குளிக்கும்போது நீ வந்து கதவு சாவி துவாரத்தின் வழியாக என்னைப் பார்த்தாய் என்று எனக்குத் தெரியும்....”
அத்தை தன் இயல்பான புன்னகை மாறாமல் சொன்னாள். இப்போது எனக்கு மீண்டும் படபடவென்று என் இதயம் அடித்துக்கொள்ள ஆரம்பித்தது. என் உடம்பில் பயத்தால் உஷ்ணம் ஏற தொடங்கியது. இதனால் உடனடியாய் வியர்க்க ஆரம்பித்தது.
“அ...அது...நான்..அது...இல்...இல்லை அத்தை...”
என்று என் நாக்கு குழறியது. அத்தை சிரிப்பு மாறாமல் நின்றிருந்தாள். இப்போது தன் கைகளை என் முகத்திலிருந்து எடுத்துவிட்டு, வலது கையால் என் தலையை செல்லமாக குட்டிவிட்டு, பின் தன் இரு கைகளாலும் என் இரு கைகளையும் பற்றினாள்.
“சுதா...சுதா...எனக்குப் புரியுது...ஒனக்கு கொஞ்சம் வேகம் ஜாஸ்தி....உன் இளம வேகந்தான் உன்ன அப்படி பண்ண செஞ்சதுன்னும் தெரியும்....இதுல தப்பு இருக்கிறதா எனக்குப் படல...”
அத்தை இயல்பாய் பேசிக்கொண்டே என் இரு கைகளையும் இழுத்து மீண்டும், பிரா கப்புகள் மூடிய தன் வனப்பான இரு மார்பகங்களின் மீதும் வைத்தது மட்டும் இல்லாமல், ஒரு முறை என் கைகளோடு சேர்த்து தன் இரு மார்பகங்களையும் தன் இரு கைகளாலும் அழுத்தியும்விட்டாள். நான் மீண்டும் பயந்தவனாய், என் கைகளை அத்தையின் மார்பகங்களின் மீது இருந்து விலக்க முயற்சித்தேன். ஆனால் இம்முறை, அத்தை என் கைகளை அழுத்திபிடித்துக்கொண்டிருந்ததால் என்னால் அவள் மார்பகங்களின் மீது என் கைகளை விலக்க முடியவில்ல.
“சுதா...எதுக்கு பயப்படற...நானே தான் இப்ப உன் கைகளை இழுத்து என் மார் மேல வைக்கிறேன்...ம்ம்...அப்புறம் என்ன...?”
இப்போது அத்தையின் குரலில் சற்றே கோபம் கலந்திருந்ததை என்னால் உணர முடிந்தது. அது தான் என்னை மீண்டும் என் இயல்பு நிலைக்கு முழுதும் திரும்ப உதவியது. அதனால் என் இரு கைகளையும், சிகப்பு நிற பேன்சி பிரா கப்புகள் மூடிய அத்தையின் செழிப்பான, வனப்பான, இரு மார்பகங்களின் மீதும் இருந்து விலக்கும் முயற்சியை நிறுத்தினேன்.
“அது நல்ல பையனுக்கு அழகு...அசடு...”
அத்தை பாசம் மாறாமல் அப்படி சொன்னபோதுதான் எனக்குப்புரிந்தது அத்தை எதற்காக என்னை தன் படுக்கையறைக்குள் வரச்சொன்னாள் என்பது. இது எனக்குள் இப்போது பயத்தையும், குழப்பத்தையும் விலகச்செய்தது. மாறாக, ஒரு இனம் புரியாத இன்பத்தை என் உடலெங்கும் பாய்ச்சத் தொடங்கியது. நான் என் கையை அத்தையின் மார்பகங்களின் மீது இருந்து விலக்க முயற்சிப்பதை நிறுத்திவிட்டேன் என்பதை உணர்ந்த என் அத்தை தன் இரு கைகளையும், தன் மார்பகங்களின் மீதிருந்த என் கைகளின் மீது இருந்து எடுத்துவிட்டாள். மீண்டும் அழகாக சிரித்தாள். நான், என் உடலெங்கும் பாயத்தொடங்கிய இன்பத்தீ தந்த உந்துதலில், என் அத்தையின் பருத்த, செழிப்பான இரு மார்பகங்களையும் இரண்டு மூன்று முறை அழுத்தி அழுத்தி விட்டேன்.
“ஹ்ம்ம்...ஆஹ்ஹ்...”
நான் என்னையறியாமல் முனகினேன். அத்தையின் இரு மார்பகங்களும் பெரிதாயும், வாளிப்பாகவும் இருந்தாலும், அளவில்லா மென்மையுடன், பஞ்சை விட மிருதுவாக இருந்தது. நான் அவளின் இரு மார்பகங்களையும் அழுத்தி விட்டபோது அத்தை என்னைப் பார்த்து மீண்டும் அழகாக சிரித்தாள்....நான் அப்போது அவளின் இரு தினவெடுத்த கோபுர அழகான மார்பகங்களின் மீது என் பார்வையை வைத்திருந்ததால், அவற்றின் மீதிருந்து என் பார்வையை விலக்கி என் அத்தையின் முகத்தைப் பார்த்தபோதுதான் அவள் என்னைப் பார்த்து சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள் என்பதை உணர்ந்தேன்.
“என்ன...இப்ப மணியாகலையா...உங்க அம்மா என்ன கூப்டுகினு வரச்சொன்னாங்கன்னு சொன்ன...”
அத்தை குறும்பாய், தன் வலது கண்ணை ஒரு முறை சிமிட்டி, சிரித்துக்கொண்டே கேட்டாள். எனக்கு அப்போது என்னுள் பாய்ந்து கொண்டிருந்த இன்பத்தீ, அத்தையின் மார்பகங்களை மேலும் சிறிது நேரம் அழுத்திவிட்டு விளையாடத்தூண்டியது.
“அத்தை...அத்தை...எனக்கு இன்னும் கொஞ்ச நேரம் உன்னோட செழிப்பான, வனப்பான, வாளிப்பான, மதர்த்த இரு மார்பகங்களையும் அழுத்திப்பிசைந்து விளையாட வேண்டும் போலிருக்கு....ப்ளீஸ்..”
என்று நான் கெஞ்ச ஆரம்பித்தேன். ஆனால் அத்தை இப்போது என் இரு கைகளையும் தன் மார்பகங்களின் மீதிருந்து தன் இரு கைகளாலும் விலக்கிவிட்டு என்னைப் பார்த்தாள்.
“அட...இங்க பார்ரா...கொஞ்ச நேரத்துக்கு முந்தி பயந்துகினு இருந்த புள்ளையா இது....என்னால நம்ப முடியல...”
என்று மீண்டும் குறும்புப்பார்வை பார்த்து, சிரித்துக்கொண்டே என்னருகில் இருந்து விலகிச்சென்று, கட்டிலில் கிடந்த தன் ஜாக்கெட்டை எடுத்து அணிந்து கொள்ள ஆரம்பித்தாள்.
“அத்தை...அத்தை...ப்ளீஸ்...”
நான் இப்போது மேலும் கொஞ்சலாக கெஞ்ச ஆரம்பித்தேன். அத்தை என் கொஞ்சலையும், கெஞ்சலையும் கண்டுகொள்ளாமல் தன் ஜாக்கெட்டை அணிந்துகொண்டு, தன் சேலை தலைப்பை, மாராப்பை சரியாக அணிந்து கொண்டு, மீண்டும் தன் சேலையை ஒரு முறை சரியாக அணிந்துகொண்டாள். அது எனக்குள் ஒரு வித கோபத்தை உண்டாக்கியது...அதற்கு காரணம் கைக்குக் கிடைத்தது வாய்க்கு கிடைக்கவில்லையே என்று எனக்குள் உருவான ஏக்கம்...
“வா சுதா...கெளம்பலாம்...”
அத்தை என் பதிலுக்கு நிற்காமல் தன் படுக்கையறையை விட்டு வெளியேறி வீட்டு வாசல் கதவருகில் சென்றிருந்தாள். வேறு வழியின்றி, கோபம் தனியாதவனாய் அவள் பின் நான் ஓடினேன். அத்தை வாசல் கதவை திறந்து வீட்டை விட்டு வெளியே நான் வந்ததும், கதவை சாத்திவிட்டு பூட்டிக்கொண்டாள். நான் அவள் வீட்டு வாசலில் நிறுத்தியிருந்த என் பைக்கில் அமர்ந்து ஸ்டார்ட் செய்ய, அத்தை வந்து அதன் பின் சீட்டில் அமர்ந்தாள். சில நிமிடங்களில் நாங்கள் எங்கள் வீட்டை அடைந்தோம். அத்தை இறங்கி என்னைப் பார்த்து ஒரு புன்னகை பூத்துவிட்டு எங்கள் வீட்டினுள் சென்றாள். நான் பைக்கை நிறுத்தி ஸ்டாண்டிட்டுவிட்டு, பூட்டிக்கொண்டு வீட்டுக்குள் சென்றேன்.
“வா..வா தனம்....நாங்க வந்து கூப்டாதான் நீ இங்க வருவ போல...இதே ஊர்ல இருக்கிறோம்னு தான் பேரு...”
என் அத்தையின் பெயர் தனலக்ஷ்மி....அம்மா எப்போதும் அவளை தனம் என்றுதான் அழைப்பாள்.
“அது இல்ல அண்ணி...வீட்ல கட்டட வேல...அதனால வெளில எங்கயும் போக முடியல...இப்ப கூட பாருங்க...என் பொண்ணுங்க ரெண்டும் மெட்ராஸ் போயிருக்குதுங்க...அதுங்க கூட போகனும்னு எனக்கு ஆச தான்...ஆனா இந்த கட்டட வேல பாக்கற ஆளுங்க இப்பதான் வந்தாணுங்க...என்ன செய்யிறது...”
சலித்துக்கொண்டாள் அத்தை அம்மாவிடம்.
“ஆமாமாம்...இந்த கட்டட வேல செய்றவங்க கெடைக்கிறது தான் இந்த காலத்துல கஷ்டமா இருக்கே...அது சரி...உன்ன நான் ஏன் எங்க வீட்டுக்கு வரச்சொன்னேன் தெரியுமா...?”
அம்மா அத்தையிடம் அக்கறையுடன் பேச ஆரம்பித்தாள். நான் என் கோபம் தனியாதவனாய், அவர்கள் ஹாலில் இருந்த சோபாவில் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருக்க, அவர்களிருவரையும் ஒரு முறை கோபமாய் பார்த்துவிட்டு, வேகமாய் நடந்து சென்றேன் என் அறைக்கு. என் அறைக்கு ஹாலில் இருந்தே சென்றுவிடலாம். என் அறைக்கதவு திறந்திருந்தால், ஹாலில் பேசுவது கேட்கும். நான் என் அறைக்கதவை மூடாமல், என் கம்பியூட்டர் முன் அமர்ந்தேன். அதில் ஒரு ஹாலிவுட் திரைப்படம் பார்க்க ஆரம்பித்தேன். ஆனாலும், என் காது அம்மாவும், அத்தையும் என்ன பேசிக்கொள்கிறார்கள் என்று கவனிக்க ஆரம்பித்தது.
“ஏன் தனம்...சுதாகர் கோவமா போறான்...நீ அவன ஏதாச்சும் சொன்னியா? உன்ன கூப்படறதுக்கு அவனை நான் கேட்டப்பவே அவன் கோவமா தான் கெளம்பினான்....நீ வேற அவன் கோவத்த கிளறி விட்டியா...?”
அம்மா சற்று அக்கறையுடன் விசாரித்தாள். அத்தைக்கு அது ஒரு நல்ல பிடிமானமாய் அமைந்தது.
“நான் ஒன்னும் சொல்லல அண்ணி...எனக்கு இப்பதான் புரியுது...அவன் எங்க வீட்டுக்கு வரும்போதே கோவமா தான் இருந்தான்...நீங்க வேல கொடுத்திட்டீங்கன்னு கோவமா?”
அத்தை அவள் வீட்டில் நடந்தவற்றை மறைத்துவிட்டாள் என்பது எனக்குப் புரிந்தது.. அத்தை அம்மாவிடம் என்ன நடந்தது என்று சொல்லிவிடப்போகிறாளோ என்று என் கோபத்திலும், ஒரு வித பயத்துடன் இருந்தேன். இப்போது அத்தையின் பேச்சைக் கேட்டு அந்த பயம் தணிந்து விட்டிருந்தது.
“சரி அண்ணி...எதுக்கு வரச்சொன்னீங்க?”
அத்தை புரியாமல் அம்மாவிடம் கேட்டாள்.
“ஒன்னும் இல்ல தனம்....அடுத்தவாரம் ஞாயிற்றுக்கிழம நாம் எல்லாம் கொங்கரை போயிட்டு வரலாம்னு தோனுச்சு...அதுதான் உன் விருப்பத்த கேக்கலாம்னு தோனுச்சு...அதுக்குத்தான் உன்ன வீட்டுக்கு கூட்டியாரச் சொன்னேன்...”
அம்மா காரணத்தை சொன்னபோதுதான் எனக்கே தெரிந்தது அம்மா அத்தையை வீட்டுக்கு அழைத்துவரச்சொன்னதன் அர்த்தம். ஹ்ம்ம்..இதுக்கு என்னை அத்தை வீட்டுக்குப் போய் அத்தையை அழைத்துவரச்சொன்னாயா என்று என் மனதுக்குள் எண்ணிக்கொண்டேன். ஆனாலும் அத்தை வீட்டில் நிகழ்ந்ததை எண்ணிப் பார்த்த போது, நான் அங்கே சென்றதும் ஒரு விதத்தில் நன்றாய் தான் இருந்தது...என்ன..அத்தை இன்னும் கொஞ்ச நேரம், பெருத்த, செழுமையான தன் இரு மார்பகங்களின் மீதும் என்னை விளையாட விட்டிருக்கலாம் என்று எண்ணிக்கொண்டேன்.
“ஓ...அதுக்கென்ன...போலாம் அண்ணி...”
என்று அத்தை தன் சம்மதத்தை தெரிவித்தாள்.
“சரி தனம்...உன் பொண்ணுங்களையும் கூட்டிக்கிட்டு வா...”
அம்மா அத்தையிடம் தன் விருப்பத்தை தெரிவித்தாள்.
“தாராளமா...நானே ரொம்ப நாளா கொங்கரைக்கு போகனும்னு தான் நெனைச்சிக்கிட்டு இருந்தேன்...இப்ப நீங்களும் கூப்படறீங்க...நிச்சயமா என் ரெண்டு பொண்ணுங்களையும் கூட்டியாரேன்...”
அத்தைக்கு அது நீண்ட நாளாய் தடைப்பட்டுக் கொண்டிருந்த விஷயம் என்பது எனக்கு புரிந்தது.
“சரி அண்ணி...சுதாகர் வேலைக்கு போல?”
அத்தையின் பேச்சு இப்போது என்னைப் பற்றியதாய் மாறியது.
“இல்ல தனம்...அவனுக்கு வருஷத்துக்கு முப்பது நாள் லீவு இருக்கு...அவன் இந்த வாரமும் அடுத்த வாரமும் லீவு எடுத்திக்கிட்டான்...அதுதான், சரி...இது சரியான நேரம்னுதான் கொங்கரை போயிட்டு வரலாம்னு தோனுச்சு...”
அம்மாவிடம் ஏற்கனவே என் விடுமுறை பற்றிய தகவல்களை கூறியிருந்தேன்.
“ஓ..அப்படியா...சரி...சரி...அப்ப நான் ஒன்னு கேட்டா தப்பா எடுத்துக்க மாட்டீங்களே அண்ணி?”
அத்தை எதற்கு இப்படி பீடிகை போடுகிறாள் என்று என் அம்மாவுக்கும் சரி, எனக்கும் சரி அப்போது புரியவில்லை.
“என்ன தனம்? என்ன கேக்க போற நீ...?”
அம்மா குழப்பமாய் அத்தையைக் கேட்டாள்.
“ஒன்னும் இல்ல அண்ணி...சுதாகருக்கு லீவுதான....ஒரு ரெண்டு மூணு நாளு அவன் எங்க வீட்டில இருக்கட்டுமே....என் பொண்ணுங்களும் ஊருக்கு போயிருக்காளுங்க....நானும் தனியா இருக்கேன்....அதுவும் நேத்துதான் கட்டிட வேலை செய்யும் ஆளுங்களும் வந்திருக்கானுங்க...அதான் அவன் இருந்தா ஒரு ஆம்பள தொன இருக்கிற மாதிரி இருக்கும்....”
அத்தை கேட்டது அப்போது எனக்கு ஒரு உதவியாய் கேட்டது போல் பட்டது. என் அம்மாவுக்கும் அதுதான் தோன்றியது போலும்.
“அட...இதுக்கேண்டி என்ன கேட்டுக்கிட்டு...அவன நீயே வரச்சொன்னா வராம போயிடுவானா என்ன...டேய் சுதா...டே சுதா...”
அம்மா என்னை அழைத்தாள்.
“இன்னாம்மா...?”
ஒற்றை வார்த்தையுடன், வேண்டா வெறுப்பாய் நான் என் அறையிலிருந்து ஹாலுக்கு, அவர்கள் அமர்ந்திருந்த சோபாவின் அருகே சென்றேன்.
“அத்தை சொன்னதை கேட்டுக்கினுதான இருந்த....ஒரு ரெண்டு மூணு நாளு அத்தை வீட்டில அவளுக்கு தொனயா. போய் இருடா...”
அம்மா கூறியதை என்னால் ஏற்காமல் இருக்க முடியவில்லை. அதற்கு மறுப்பு சொல்லவும் எனக்கு மனமில்லை. அத்தை உதவிதானே கேட்கிறாள்....உதவினால் என்ன என்று தோன்றியது. நானும் எங்கள் வீட்டில் உருப்படியாய் ஒன்றும் செய்யாமல் தான் பொழுதை ஒட்டிக்கொண்டிருக்கிறேன்...அதையே அத்தை வீட்டில் செய்தால் என்ன என்றே நான் யோசித்தேன்.
“சரிம்மா...”
அம்மாவைப் பார்த்து மட்டும் சொன்னேன்.
“அத உன் அத்தைய பாத்துதான் சொல்லேன்...”
அம்மாவுக்கு தெரியாதல்லவா நான் அத்தை மேல் தான் சற்று கோபமாய் இருக்கிறேன் என்பது. ஆனாலும் அம்மா முன் அதை காட்டிக் கொள்ள கூடாது என்று எண்ணியவனாய் அத்தை பக்கம் திரும்பினேன்.
“நான் வரேன் அத்தை....”
என்று மட்டும் சொன்னேன். அப்போது தான் கவனித்தேன் அத்தை என்னைப் பார்த்து ஒரு வித அர்த்தம் பொதிந்த சிரிப்பு சிரித்ததை. அம்மாவுக்கு அது அத்தைக்கு நான் சம்மதித்ததில் சந்தோஷம் என்று பட்டது. எனக்கு அப்போது புரியவில்லை...அத்தை ஏன் அப்படி என்னைப் பார்த்து சிரித்தாள் என்று. அது புரியவும் எனக்கு வெகு நேரம் ஆகவில்லை.
“அப்ப சரி அண்ணி....இன்னைக்கே வர்றதாயிருந்தாலும் சுதாகர் என் வீட்டுக்கு வரட்டும்....”
அத்தை என்னை விடுவதாயில்லை என்று எனக்கும் என் அம்மாவுக்கும் புரிந்தது.
“அதுக்கென்ன...என்ன சுதா...போறியா....?”
என் அம்மா என்னிடம் கேட்டாள்.
“சரிம்மா...”
என்று கூறிக்கொண்டே நான் என் அறைக்குள் சென்றேன்.
“ரொம்ப சந்தோசம் அண்ணி...என் நீண்ட நாள் ஆச நிறைவேறபோகுது....அப்ப நான் கிளம்பறேன்....கட்டிட வேலை செய்ய ஆளுங்க வர்ற நேரம் ஆச்சி...”
அத்தை சற்று அவசரம் காட்டினாள்.
“சரி தனம்...இரு, சுதாகரையே உன்னை கொண்டு போய் விடசொல்றேன்...அப்படியே அவன் இன்னையிலிருந்தே உன் வீட்டில இருக்கட்டும்...”
அம்மா அப்படி கூறியது எனக்குக் கேட்டது.அவள் சொல்லும் வரை நிற்காமல், நான் எனக்குத்தேவையான உடைகளை எடுத்து ஒரு பையில் வைத்துக்கொண்டு, என் பைக் சாவியை எடுத்துக்கொண்டு ஹாலுக்குச் சென்றேன்.
“இதோ...அவனே கெளம்பி ரெடியாய் இருக்கான்...”
அம்மா சிரித்துக்கொண்டே என்னையும் அத்தையையும் பார்த்துக்கூறினாள்.
நானும் அத்தையும் வீட்டை விட்டு வெளியே வந்து, என் பைக்கில் ஏறி அமரும் வரை அம்மா வாசலில் நின்று எங்களை வழியனுப்பினாள். சில நிமிடங்களில் நானும் என் அத்தையும், அத்தை வீட்டை அடைந்துவிட்டோம். அத்தை பைக்கில் இருந்து இறங்கி சென்று வீட்டின் கதவை திறந்து விட்டாள்.
“சுதா...நீ எங்கேயும் வெளியே போகலைன்னா, பைக்க எடுத்து உள்ளே விட்டுடேன்...”
அத்தை அவ்வாறு கூறியதும், அதுவும் சரிதான் என்று எனக்குப்பட்டது. அதனால் என் பைக்கை ஏற்றி அத்தையின் வீட்டினுள் நிறுத்தினேன். பின் நான் முன்னே போக, அத்தை, வீட்டு வாசல் கதவை தாழிட்டுவிட்டு, என் பின்னால் வந்தாள். நான் ஹாலிலேயே என் ஆடைகள் கொண்டு வந்த பையை வைத்துவிட்டு, சோபாவில் அமர்ந்தேன். அத்தை என்னைப் பார்த்து, எங்கள் வீட்டில் சிரித்த அதே அர்த்தம் பொதிந்த சிரிப்பு சிரித்து, என் பையை எடுத்துக்கொண்டு போய் தன் படுக்கையறையில் வைத்தாள்.