சிவா அறையின் உள்ளே புகுந்தவுடன் AC மற்றும் லைட்டை ஆன் செய்தேன். அவன் மெத்தை முன் வந்து நின்று அவன் கழுத்தில் இருந்து என் கையை எடுத்து விட்டான். அவன் இடுப்பில் வெறும் கால்களால்மட்டும் அவன் உடலை வளைத்து பிடித்திருந்த நான் என் உடல் பாரம் தாளாமல் அவன் உடலில் இருந்து சரிந்து மெத்தையில் விழுந்தேன். அவன் சுன்னி 'ப்ளப்' என்று என் புண்டையில் இருந்து வெளியாகி, ஸ்பிரிங் போல் சில முறை மேலும் கீழும் அசைந்து, இன்னும் முழு விறைப்பில் உச்சவரம்பு நோக்கி நின்றது. அவன் கைகளை இடுப்பில் வைத்தபடி என்னை பார்த்தான். அவன் முகத்தில் திமிர்பிடித்த புன்னகை தவழ்ந்தது. அவன் எதோ ஒரு எஜமான் தன அடிமையை பார்ப்பதுபோல் இருந்தாலும் அவன் பெண்களுக்கு எதிராக கொண்டிருந்த திமிர் பிடித்த எண்ணம் அப்போது எனக்கு பெரிதாக தெரியவில்லை

என்னடி, நான் ஓத்தது நல்ல இருந்ததா? இது போல் உன் புருஷன் உனக்கு சுகம் கொடுக்க முடியுமா?"

அவன் பேசியதில் அவனை மிஞ்சிய ஆண்மகன் எவனும் இருக்க முடியாது என்ற பாணியில் சொன்னான். அவன் ஆண்குறி எவ்வளவு பெரிதோ அவன் ஈகோ அதையும் மிஞ்சியது. நேற்று முதல் முறை என்ன உறவு கொள்ளும் போது அவன் பேசியதும் இப்போ அவன் பேசுவத்துக்கும் ஒரு வித்தியாசம் தெரிந்தது. இப்போது அவன் பேச்சில் அவன் பெரும் ஆண்மை கொண்டவன், அதற்கு எந்த பெண்ணும், நான் உட்பட, பணிந்து விடுவதில் எந்த ஆச்சரியமும் இல்லை என்பதுபோல் திமிர் கொண்ட தொனி இருந்தது. இது தான் அவன் பெண்களுடன் நடந்து கொள்ளும் அவன் சுயரூபம் என்று தோன்றியது. சுய விருப்பத்துடன் பல பெண்கள் அவனுடன் உறவு வைத்து விளைவு இது. உண்மையை சொன்னால் இவனுக்கு அவர் ஒன்றும் சளைத்தவர் இல்லை அனால் இவன் அங்கீகாரத்தை அவர் பெற வேண்டிய அளவுக்கு இவன் ஒன்றும்முக்கியமானவனும் இல்லை.

அவன் காட்டும் அகந்தை கண்டு, எனக்குமேலும் அவனுடன் உறவு கொள்ள வேண்டாம் என்று எண்ணம் எழுப்பியது. ஆனால்அவன் இன்னும் உச்சம் பெறவில்லை. அவன் நிச்சயமாக என்னை வற்புறுத்துவான். நான் மறுத்தால் அவன் பதிலுக்கு அத்து மீறி பலாத்காரம் செய்தால் சமாளிப்பது எப்படி? இப்போது தான் எனக்கு உரைத்தது. அவன் உண்மையில் எப்படிப்பட்டவன் என்று எனக்கு பெரிதாக எதுவும் தெரியாது. என் கணவர் மற்றும் நண்பர்கள் அவனை பற்றி பேசியதில் அவன் குணத்தின் ஒரு பகுதியே தெரியும். மற்றபடி வேற எதுவும் தெரியாது. அவனுடன் வாக்குவாதம் அல்லது அசம்பாவிதமாகஎதுவும் நடந்தால் இந்த இரவு நேரத்தில் அது மோசமான நிலை யை உருவா க்கும். அதுவும் என் கணவர் வேறு இதில் தலையிட்டால் இன்னும் பிரச்சினை பெரிதாக ஆகலாம் மேலும் சிவா அவரை தாக்கி விட்டால் என்ன செய்வதுஎன்று அஞ்சினேன். 


முதலில் அவனை திருப்தி படுத்தி இங்கிருந்து அனுப்பிவிடனும். அதற்க்கு பிறகு இந்த பிரச்சனையின் தீர்வை பற்றி யோசிக்கலாம். என் மௌனம் அவனுக்கு தவறாக புரிய, என் புருஷன் எனக்கு அவன் அளவுக்கு சுகம் கொடுக்கவில்லை என்ற அவன் நினைப்பு அவன் மனதில் உறுதி ஆகியிருக்க வேண்டும். அவன் என் பக்கத்தில் மல்லாக்காக படுத்தான்.

"ஆசையா இருக்கு என் செல்ல தேவடியா கொஞ்சநேரம் ஊம்புடி பிறகு உன்னை கதற கதற ஓக்குறேன்." 


முதல் முறையாக என்னை தேவடியா என்று அழைத்து இருக்கான், அப்புறம் என்ன நார கூதி, பிச்....!!! இதுவெல்லாம் நான் எதிர்பார்க்க வேண்டும் அடச்சே. சில பெண்களுக்கு தன் காதலன் அவர்களை புணரும் போது இப்படி அழைத்தால்பாலியல் உற்சாகத்தை தூண்டலாம் அனால் எனக்கு எரிச்சல் தான் மூட்டும். அவனிடம் சிணுங்கி ஊடலுடன் சண்டை போட விருப்பம் இல்லை. இந்த உடலுறவு எவ்வளவு விரைவில் முடிக்க முடியுமோ அவளோ சீக்கிரமாக முடிக்க நினைத்தேன். அவன் சுன்னியை என் இடது கையில் பிடித்தேன். அதை மெல்ல மேலும் கீழும் உருவினேன். என் வலது கையில் அவன் கொட்டைகளை பிடித்து மெல்ல உருட்டினேன். 


"நான் இதுவரைக்கும் ஓத்த புருஷனுக்கு துரோகம் செய்யும் கூதிகளில் எவளுக்கும் உன் கைகள் குடுக்கும் அன்பான ஸ்பரிசம் அளவுக்கு கிடையாது."

"அந்த லிஸ்ட்டில் நீ நம்பர் ஒன்."

அவன் சொல்வதை கேட்ட போது அவன் கொட்டைகளை இறுக்கி பிழிந்து அப்படியே நொறுக்கி விட்டு அவன் வலியில் துடிப்பதை பார்த்து மகிழலாம் என்று தோன்றியது. அனால் அவ்வாறு செய்யமால் என்னை கட்டுப்படுத்தி கொண்டேன். அவன் சுன்னியை என் வாயில் கவ்வினேன். என் தலை மேலும் கீழும் அசைய அவன் தடியை ஊம்ப துவங்கினேன். என் உமிழ் நீர் அதிகமாக என் வாயில் ஊற சிலவற்றை அவன் தண்டின் வழியாக அவன் மயிரை அடைந்தது.




"அப்படி தான்டி புண்டை மவளே, செம்மையை ஊம்புற, உள்ளே முழுதும் எடுடி."

நான் வேகமாக ஊம்பினேன், நாக்கை அவன் தண்டில் சுழற்றி சுழற்றி ஊம்பினேன். அவனை விரைவில் உச்ச நிலைக்கு கொண்டுவர எண்ணம் கொண்டு ஊம்பினேன். அனால் அவன் காமரசம் தொடர்ந்து என் நாக்கில் வழிந்தது தவிர அவன் உச்சம் பெறுவதற்கு நெருங்கிவிட்டான் என்ற எந்த அறிகுறியும் தென்படவில்லை. என் முயற்சியின் விளைவு அவன் அதிக இன்பம் அனுபவித்தான். அவன் சுன்னி எப்போதுமே மெகா சைஸ் இப்போ வழக்கத்தை விட அதிக வீக்கம் கொண்டு பெருத்து இருந்தது.

என் தலை முடியை பிடித்து என் தலையை மேல இழுத்தான். அவன் சுன்னி என் வாயில் இருந்து வெளிவந்து என் எச்சில் ஈரத்தில் மின்னியது. 


"உன்ன ஓக்கிறதுக்கு துடிக்கிறது பாரு," என்று சொல்லி அவன் சுன்னியை பல முறை குலுக்கி விட்டேன்

நான் படுத்து காலை விரித்து அவனுக்கு தயார் ஆனேன். எவளோ சீக்கிரம் அவன் முடிகிறானோ நல்லது என்று நினைத்தேன். அனால் அவனுக்கு வேற ஒரு எண்ணம் இருந்தது.

"நான் உன்னை அப்படி ஓக்க போறதில்லை எழுந்து நில்லு," என்றான்.

"என்னடா செய்ய போற,"என்று கேட்டேன்.

அவன் என்னை இழுத்து ட்ரெஸ்சிங் டேபிள் முன் நிற்கவைத்தான். என்னை திருப்பி டேபிள் கண்ணாடியை பார்க்கும் படி செய்தேன். 


"ட்ரெஸ்சிங் டேபிள் பிடித்தபடி குனிந்து இரு, உன்னை பின்னாலே இருந்து ஓக்கிறேன்."

"ஏன்டா இப்படி செய்யிற, நாம பெடில் செய்வோம்."

"இல்லை சுவேதா, உன்னை ஓக்கும் போது இன்பத்தில் துடிக்கும் உன் முக பாவங்களை நாம இருவரும் கண்ணாடியில் பார்த்து ரசிப்போம். செம்மையா இருக்கும்."

அவன் என் பின்னாடி வந்து நின்றான். ஒரு கையின் விரலால் என் புண்டையின் இதழ்களை பிரித்தான். அவன் மற்றொரு கையில் அவன் சுண்ணியை பிடித்தபடி கீழே பார்த்து சரியாக என் புண்டை உள்ளே அவன் சுன்னியை சொருகினான்.
நான் என்னை அறியாமலே,"ஆங்ங்.." என்று முனகினான்.
நான் உடனே சுதாரித்து கொண்டேன். நான் அவன் செயலில் என் கட்டுப்பாட்டை இழக்க கூடாது. அவன் வேணும் என்றால்உச்சம் அடைந்து திருப்தி பட்டு கொள்ளட்டும். நான் இதில் எந்த இன்பமும் அனுபவிக்க கூடாது. என் இன்பம் தாளாத முக பாவங்கள் பார்த்து அவன் பாலியல் இன்பமோ உச்சமோபெறக் கூடாது. 





"உன் பாடி ஷேப், உன் சூத்தாம்பட்டை மற்றும் ஹிப்ஸ் வளைவுகள் பார்த்தல், சான்ஸ்சே இல்லை, நீ ஓக்குறதுக்காகவே படைக்க பட்டவ."




என் உடலை அப்படி பார்க்கும் போது அவனுக்கு அதிக காமம் உண்டு பண்ணி இருக்க வேண்டும். அவன் உடனே வேகமாக இடிக்க துவங்கினான். அவன் இடுப்பு வளையம் என் பிட்டத்தில் இடிக்கும் போது, 'தாட்' 'தாட்' என்ற சத்தம் எழுப்பியது. அவன் சுன்னி சூடான உணர்வுடன் என் பெண்மையின் தசைகளை உரசைகொண்டு கடைசி ஆழம் வரை சென்று வந்தது. அவன் என் இடுப்பை, அவன் வசதியாக இடிப்பதற்கு, கெட்டியாக பிடித்து கொண்டான். அவன் பிடித்த பிடியில் அவன் பிடித்த இடம் சிவந்துவிடும் போல. நான் மனதளவில் கட்டுப்பாட்டுடன் இருக்க விரும்பினாலும் என் உடல் எனக்கு துரோகம் செய்தது. இன்பத்தின் வெப்பம் என் உடலில் சூட்டை ஏற்றிவிட்டது. நான் எப்படி போராடினாலும் என் முகத்தில் என் இன்பத்தின் தவிப்பு மெல்ல மெல்ல அதிகரித்தது. எங்களது கண்கள் கண்ணாடியில் சந்தித்தன. அவன் முகத்தில் அதே வெற்றி புன்னகை எனக்கோ அவமானமாக இருந்தது ஆனால் நான் பெற்றஇன்பம் குறையவில்லை.

எப்படி உடல் அளவில் இன்பமும் மனதளவில் துன்பமும் ஒரே நேரத்தில் என்னை தாக்க முடியும் என்று வியந்தேன். என் முகத்தை நானே பார்க்க முடியாமல் கண்கள் மூடினேன். ட்ரெஸ்சிங் டெபெல் விளிம்பில் என் பிடி மேலும் பலம் கொள்வதை அறிந்தேன். அவன் முழுமையாக என் உடலை ஆட்கொள்வதை நிரூபணம் செய்ய ஒன்றே ஒன்று தான் இருந்தது. நான் இதுவரை ஒரு முறைகூட முனங்கவில்லை, அதை செய்ய கூடாதென்று தீர்மானமாய் இருந்தேன். நான் என் கட்டுப்பாட்டை இழக்கும் முன்பு அவனை உச்சம் பெற செய்ய வேண்டும். அவன் விரைவில் உச்சம் அடைய என் இடுப்பை பின்னால் ஆட்டி ஆட்டி அவனுக்கு இன்பத்தை கூட்டினேன். யார் இதில் ஜெயிப்பார் என்பதுபோல் எங்கள் முகத்தை கண்ணாடியில் பார்த்தபடி ஓத்தோம். நேரம் கூடிக்கொண்டே போனது. 15 நிமிடம் ஆகிவிட்டது. AC மீறி இருவர் உடலும் முத்து முத்தை வேர்த்து இருந்தது. அவன் முகத்தில் அவனும் ஆர்கசம் நெருங்கி கொண்ட நிலையில் அவன் கட்டுப்படுத்த ஆவேச படுவது தெரிந்தது. அதே நிலை தான் எனக்கும். இருவரும் நீயா நானா என்று போரிடம் போல இருந்தது. நான் உச்சத்தை அடைவது தடுக்க தடுமாறி கொண்டிருந்தேன். 
அவன் இப்போது ஒன்று செய்தான். இடித்து கொண்டே என் முதுகில் படர்ந்து என் முலைகளை பிடித்து என் முலைக்காம்புகளை திருகினான். அது என்னை கட்டுப்பாட்டை மீறி என்னை உச்சத்துக்கு தள்ளியது. 





"ஆஆர்ர்ர்ர்ர்க்க்க்க்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ...." என்று அலறியபடி இன்பத்தில் உடல் குலுங்கினேன். 


இதற்காகவே காத்து கொண்டிருந்த அவன் வெறியுடன், " ஹஹ்ஹாம்ம்ப்ப்ப்," என்றியபடி சூடான அவன் விந்துவை என் புண்டையில் நிரப்பினான்.

அவன் வெற்றி பெற்றதில் மகிழ்ந்துசந்தோசம் அடைந்தான். "நீ போ, நான் என் அறையில் போய் படுக்க போறேன் என்றபோது அவன் உடனே போக கிளம்பினான்.

அனால் போகும் முன் என்னை வெறுப்பேற்றும் ஒன்றை சொல்லி போனான்.

"நீ கழுவாத, என் விந்து உள்ள உன் புண்டையை அவனும் ஓக்கட்டும், பெட்டெர் அவன் விரும்பினால் முதலில் நக்கி சுத்தம் செய்து அப்புறம் ஓக்கட்டும்."

நான் படுக்கும் முன் வெகு நேரம் குளித்தேன். நான் எவளோ குளித்தாலும் என் உடல் சுத்தம் இல்லாதது போல் தோன்றியது. நான் படுக்க செல்லும் போது அவர் என்னை பார்த்து மறு பக்கம் திருப்பி படுத்து கொண்டார். நான் மறு பக்கம் திருப்பி படுத்தேன். இது தான் இனிமேல் நமது வாழ்க்கையே ஒருவர் முகத்தை கூட மற்றொருவர் பார்க்க புடிக்காத வாழ்கை. அனால் அன்றைக்கு ஒரு முடிவெடுத்தேன். இனிமேல் அவருடன் நான் சேர்ந்து வாழ்கிறேனோ அல்லது நிரந்தரமாக பிரிகிறேனோ, சிவாவுடன் உள்ள உறவை துண்டிக்க வேண்டும். மறுநாள் காலையில் ஆஃபிஸ் செல்லும் முன், சில வார்த்தைகள் மற்றும் பேசினோம். 


"முக்கியமான அதிகாரிகளை என் பாஸ் இன்றைக்கு ஈவினிங் ஒரு பார்ட்டி கொடுக்கிறார். அதிகாரிகள் மனைவி, கணவன் வரும்படி அழைத்து இருக்கிறார்."

இப்படி சொன்ன அவர் என் முகத்தை பார்த்தபடி இருந்தார்.
நான் வரலே என்று சொல்ல வாய் எடுத்தேன், அனால் நான் சிவாவுடன் கூத்தடிக்க தான் இப்படி சொல்கிறேன் என்று நினைப்பர் என்று சரி என்றேன். 


"அப்போ சீக்கிரம் வீட்டுக்கு வந்திடு, அவினாஷ் பார்ட்டிக்கு பிறகு உன் பெற்றோர் வீட்டில் இருந்து அழைத்து கொள்ளலாம்."

அப்போது தெரியாது எனக்கு அந்த பார்ட்டியில் என் வாழ்க்கையில் ஒரு திருப்பம் ஏற்படும் என்று.

சிவா அறையின் உள்ளே புகுந்தவுடன் AC மற்றும் லைட்டை ஆன் செய்தேன். அவன் மெத்தை முன் வந்து நின்று அவன் கழுத்தில் இருந்து என் கையை எடுத்து விட்டான். அவன் இடுப்பில் வெறும் கால்களால்மட்டும் அவன் உடலை வளைத்து பிடித்திருந்த நான் என் உடல் பாரம் தாளாமல் அவன் உடலில் இருந்து சரிந்து மெத்தையில் விழுந்தேன். அவன் சுன்னி 'ப்ளப்' என்று என் புண்டையில் இருந்து வெளியாகி, ஸ்பிரிங் போல் சில முறை மேலும் கீழும் அசைந்து, இன்னும் முழு விறைப்பில் உச்சவரம்பு நோக்கி நின்றது. அவன் கைகளை இடுப்பில் வைத்தபடி என்னை பார்த்தான். அவன் முகத்தில் திமிர்பிடித்த புன்னகை தவழ்ந்தது. அவன் எதோ ஒரு எஜமான் தன அடிமையை பார்ப்பதுபோல் இருந்தாலும் அவன் பெண்களுக்கு எதிராக கொண்டிருந்த திமிர் பிடித்த எண்ணம் அப்போது எனக்கு பெரிதாக தெரியவில்லை

என்னடி, நான் ஓத்தது நல்ல இருந்ததா? இது போல் உன் புருஷன் உனக்கு சுகம் கொடுக்க முடியுமா?"

அவன் பேசியதில் அவனை மிஞ்சிய ஆண்மகன் எவனும் இருக்க முடியாது என்ற பாணியில் சொன்னான். அவன் ஆண்குறி எவ்வளவு பெரிதோ அவன் ஈகோ அதையும் மிஞ்சியது. நேற்று முதல் முறை என்ன உறவு கொள்ளும் போது அவன் பேசியதும் இப்போ அவன் பேசுவத்துக்கும் ஒரு வித்தியாசம் தெரிந்தது. இப்போது அவன் பேச்சில் அவன் பெரும் ஆண்மை கொண்டவன், அதற்கு எந்த பெண்ணும், நான் உட்பட, பணிந்து விடுவதில் எந்த ஆச்சரியமும் இல்லை என்பதுபோல் திமிர் கொண்ட தொனி இருந்தது. இது தான் அவன் பெண்களுடன் நடந்து கொள்ளும் அவன் சுயரூபம் என்று தோன்றியது. சுய விருப்பத்துடன் பல பெண்கள் அவனுடன் உறவு வைத்து விளைவு இது. உண்மையை சொன்னால் இவனுக்கு அவர் ஒன்றும் சளைத்தவர் இல்லை அனால் இவன் அங்கீகாரத்தை அவர் பெற வேண்டிய அளவுக்கு இவன் ஒன்றும்முக்கியமானவனும் இல்லை.

அவன் காட்டும் அகந்தை கண்டு, எனக்குமேலும் அவனுடன் உறவு கொள்ள வேண்டாம் என்று எண்ணம் எழுப்பியது. ஆனால்அவன் இன்னும் உச்சம் பெறவில்லை. அவன் நிச்சயமாக என்னை வற்புறுத்துவான். நான் மறுத்தால் அவன் பதிலுக்கு அத்து மீறி பலாத்காரம் செய்தால் சமாளிப்பது எப்படி? இப்போது தான் எனக்கு உரைத்தது. அவன் உண்மையில் எப்படிப்பட்டவன் என்று எனக்கு பெரிதாக எதுவும் தெரியாது. என் கணவர் மற்றும் நண்பர்கள் அவனை பற்றி பேசியதில் அவன் குணத்தின் ஒரு பகுதியே தெரியும். மற்றபடி வேற எதுவும் தெரியாது. அவனுடன் வாக்குவாதம் அல்லது அசம்பாவிதமாகஎதுவும் நடந்தால் இந்த இரவு நேரத்தில் அது மோசமான நிலை யை உருவா க்கும். அதுவும் என் கணவர் வேறு இதில் தலையிட்டால் இன்னும் பிரச்சினை பெரிதாக ஆகலாம் மேலும் சிவா அவரை தாக்கி விட்டால் என்ன செய்வதுஎன்று அஞ்சினேன். 


முதலில் அவனை திருப்தி படுத்தி இங்கிருந்து அனுப்பிவிடனும். அதற்க்கு பிறகு இந்த பிரச்சனையின் தீர்வை பற்றி யோசிக்கலாம். என் மௌனம் அவனுக்கு தவறாக புரிய, என் புருஷன் எனக்கு அவன் அளவுக்கு சுகம் கொடுக்கவில்லை என்ற அவன் நினைப்பு அவன் மனதில் உறுதி ஆகியிருக்க வேண்டும். அவன் என் பக்கத்தில் மல்லாக்காக படுத்தான்.

"ஆசையா இருக்கு என் செல்ல தேவடியா கொஞ்சநேரம் ஊம்புடி பிறகு உன்னை கதற கதற ஓக்குறேன்." 


முதல் முறையாக என்னை தேவடியா என்று அழைத்து இருக்கான், அப்புறம் என்ன நார கூதி, பிச்....!!! இதுவெல்லாம் நான் எதிர்பார்க்க வேண்டும் அடச்சே. சில பெண்களுக்கு தன் காதலன் அவர்களை புணரும் போது இப்படி அழைத்தால்பாலியல் உற்சாகத்தை தூண்டலாம் அனால் எனக்கு எரிச்சல் தான் மூட்டும். அவனிடம் சிணுங்கி ஊடலுடன் சண்டை போட விருப்பம் இல்லை. இந்த உடலுறவு எவ்வளவு விரைவில் முடிக்க முடியுமோ அவளோ சீக்கிரமாக முடிக்க நினைத்தேன். அவன் சுன்னியை என் இடது கையில் பிடித்தேன். அதை மெல்ல மேலும் கீழும் உருவினேன். என் வலது கையில் அவன் கொட்டைகளை பிடித்து மெல்ல உருட்டினேன். 


"நான் இதுவரைக்கும் ஓத்த புருஷனுக்கு துரோகம் செய்யும் கூதிகளில் எவளுக்கும் உன் கைகள் குடுக்கும் அன்பான ஸ்பரிசம் அளவுக்கு கிடையாது."

"அந்த லிஸ்ட்டில் நீ நம்பர் ஒன்."

அவன் சொல்வதை கேட்ட போது அவன் கொட்டைகளை இறுக்கி பிழிந்து அப்படியே நொறுக்கி விட்டு அவன் வலியில் துடிப்பதை பார்த்து மகிழலாம் என்று தோன்றியது. அனால் அவ்வாறு செய்யமால் என்னை கட்டுப்படுத்தி கொண்டேன். அவன் சுன்னியை என் வாயில் கவ்வினேன். என் தலை மேலும் கீழும் அசைய அவன் தடியை ஊம்ப துவங்கினேன். என் உமிழ் நீர் அதிகமாக என் வாயில் ஊற சிலவற்றை அவன் தண்டின் வழியாக அவன் மயிரை அடைந்தது.




"அப்படி தான்டி புண்டை மவளே, செம்மையை ஊம்புற, உள்ளே முழுதும் எடுடி."

நான் வேகமாக ஊம்பினேன், நாக்கை அவன் தண்டில் சுழற்றி சுழற்றி ஊம்பினேன். அவனை விரைவில் உச்ச நிலைக்கு கொண்டுவர எண்ணம் கொண்டு ஊம்பினேன். அனால் அவன் காமரசம் தொடர்ந்து என் நாக்கில் வழிந்தது தவிர அவன் உச்சம் பெறுவதற்கு நெருங்கிவிட்டான் என்ற எந்த அறிகுறியும் தென்படவில்லை. என் முயற்சியின் விளைவு அவன் அதிக இன்பம் அனுபவித்தான். அவன் சுன்னி எப்போதுமே மெகா சைஸ் இப்போ வழக்கத்தை விட அதிக வீக்கம் கொண்டு பெருத்து இருந்தது.

என் தலை முடியை பிடித்து என் தலையை மேல இழுத்தான். அவன் சுன்னி என் வாயில் இருந்து வெளிவந்து என் எச்சில் ஈரத்தில் மின்னியது. 


"உன்ன ஓக்கிறதுக்கு துடிக்கிறது பாரு," என்று சொல்லி அவன் சுன்னியை பல முறை குலுக்கி விட்டேன்

நான் படுத்து காலை விரித்து அவனுக்கு தயார் ஆனேன். எவளோ சீக்கிரம் அவன் முடிகிறானோ நல்லது என்று நினைத்தேன். அனால் அவனுக்கு வேற ஒரு எண்ணம் இருந்தது.

"நான் உன்னை அப்படி ஓக்க போறதில்லை எழுந்து நில்லு," என்றான்.

"என்னடா செய்ய போற,"என்று கேட்டேன்.

அவன் என்னை இழுத்து ட்ரெஸ்சிங் டேபிள் முன் நிற்கவைத்தான். என்னை திருப்பி டேபிள் கண்ணாடியை பார்க்கும் படி செய்தேன். 


"ட்ரெஸ்சிங் டேபிள் பிடித்தபடி குனிந்து இரு, உன்னை பின்னாலே இருந்து ஓக்கிறேன்."

"ஏன்டா இப்படி செய்யிற, நாம பெடில் செய்வோம்."

"இல்லை சுவேதா, உன்னை ஓக்கும் போது இன்பத்தில் துடிக்கும் உன் முக பாவங்களை நாம இருவரும் கண்ணாடியில் பார்த்து ரசிப்போம். செம்மையா இருக்கும்."

அவன் என் பின்னாடி வந்து நின்றான். ஒரு கையின் விரலால் என் புண்டையின் இதழ்களை பிரித்தான். அவன் மற்றொரு கையில் அவன் சுண்ணியை பிடித்தபடி கீழே பார்த்து சரியாக என் புண்டை உள்ளே அவன் சுன்னியை சொருகினான்.
நான் என்னை அறியாமலே,"ஆங்ங்.." என்று முனகினான்.
நான் உடனே சுதாரித்து கொண்டேன். நான் அவன் செயலில் என் கட்டுப்பாட்டை இழக்க கூடாது. அவன் வேணும் என்றால்உச்சம் அடைந்து திருப்தி பட்டு கொள்ளட்டும். நான் இதில் எந்த இன்பமும் அனுபவிக்க கூடாது. என் இன்பம் தாளாத முக பாவங்கள் பார்த்து அவன் பாலியல் இன்பமோ உச்சமோபெறக் கூடாது. 





"உன் பாடி ஷேப், உன் சூத்தாம்பட்டை மற்றும் ஹிப்ஸ் வளைவுகள் பார்த்தல், சான்ஸ்சே இல்லை, நீ ஓக்குறதுக்காகவே படைக்க பட்டவ."




என் உடலை அப்படி பார்க்கும் போது அவனுக்கு அதிக காமம் உண்டு பண்ணி இருக்க வேண்டும். அவன் உடனே வேகமாக இடிக்க துவங்கினான். அவன் இடுப்பு வளையம் என் பிட்டத்தில் இடிக்கும் போது, 'தாட்' 'தாட்' என்ற சத்தம் எழுப்பியது. அவன் சுன்னி சூடான உணர்வுடன் என் பெண்மையின் தசைகளை உரசைகொண்டு கடைசி ஆழம் வரை சென்று வந்தது. அவன் என் இடுப்பை, அவன் வசதியாக இடிப்பதற்கு, கெட்டியாக பிடித்து கொண்டான். அவன் பிடித்த பிடியில் அவன் பிடித்த இடம் சிவந்துவிடும் போல. நான் மனதளவில் கட்டுப்பாட்டுடன் இருக்க விரும்பினாலும் என் உடல் எனக்கு துரோகம் செய்தது. இன்பத்தின் வெப்பம் என் உடலில் சூட்டை ஏற்றிவிட்டது. நான் எப்படி போராடினாலும் என் முகத்தில் என் இன்பத்தின் தவிப்பு மெல்ல மெல்ல அதிகரித்தது. எங்களது கண்கள் கண்ணாடியில் சந்தித்தன. அவன் முகத்தில் அதே வெற்றி புன்னகை எனக்கோ அவமானமாக இருந்தது ஆனால் நான் பெற்றஇன்பம் குறையவில்லை.

எப்படி உடல் அளவில் இன்பமும் மனதளவில் துன்பமும் ஒரே நேரத்தில் என்னை தாக்க முடியும் என்று வியந்தேன். என் முகத்தை நானே பார்க்க முடியாமல் கண்கள் மூடினேன். ட்ரெஸ்சிங் டெபெல் விளிம்பில் என் பிடி மேலும் பலம் கொள்வதை அறிந்தேன். அவன் முழுமையாக என் உடலை ஆட்கொள்வதை நிரூபணம் செய்ய ஒன்றே ஒன்று தான் இருந்தது. நான் இதுவரை ஒரு முறைகூட முனங்கவில்லை, அதை செய்ய கூடாதென்று தீர்மானமாய் இருந்தேன். நான் என் கட்டுப்பாட்டை இழக்கும் முன்பு அவனை உச்சம் பெற செய்ய வேண்டும். அவன் விரைவில் உச்சம் அடைய என் இடுப்பை பின்னால் ஆட்டி ஆட்டி அவனுக்கு இன்பத்தை கூட்டினேன். யார் இதில் ஜெயிப்பார் என்பதுபோல் எங்கள் முகத்தை கண்ணாடியில் பார்த்தபடி ஓத்தோம். நேரம் கூடிக்கொண்டே போனது. 15 நிமிடம் ஆகிவிட்டது. AC மீறி இருவர் உடலும் முத்து முத்தை வேர்த்து இருந்தது. அவன் முகத்தில் அவனும் ஆர்கசம் நெருங்கி கொண்ட நிலையில் அவன் கட்டுப்படுத்த ஆவேச படுவது தெரிந்தது. அதே நிலை தான் எனக்கும். இருவரும் நீயா நானா என்று போரிடம் போல இருந்தது. நான் உச்சத்தை அடைவது தடுக்க தடுமாறி கொண்டிருந்தேன். 
அவன் இப்போது ஒன்று செய்தான். இடித்து கொண்டே என் முதுகில் படர்ந்து என் முலைகளை பிடித்து என் முலைக்காம்புகளை திருகினான். அது என்னை கட்டுப்பாட்டை மீறி என்னை உச்சத்துக்கு தள்ளியது. 





"ஆஆர்ர்ர்ர்ர்க்க்க்க்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ...." என்று அலறியபடி இன்பத்தில் உடல் குலுங்கினேன். 


இதற்காகவே காத்து கொண்டிருந்த அவன் வெறியுடன், " ஹஹ்ஹாம்ம்ப்ப்ப்," என்றியபடி சூடான அவன் விந்துவை என் புண்டையில் நிரப்பினான்.

அவன் வெற்றி பெற்றதில் மகிழ்ந்துசந்தோசம் அடைந்தான். "நீ போ, நான் என் அறையில் போய் படுக்க போறேன் என்றபோது அவன் உடனே போக கிளம்பினான்.

அனால் போகும் முன் என்னை வெறுப்பேற்றும் ஒன்றை சொல்லி போனான்.

"நீ கழுவாத, என் விந்து உள்ள உன் புண்டையை அவனும் ஓக்கட்டும், பெட்டெர் அவன் விரும்பினால் முதலில் நக்கி சுத்தம் செய்து அப்புறம் ஓக்கட்டும்."

நான் படுக்கும் முன் வெகு நேரம் குளித்தேன். நான் எவளோ குளித்தாலும் என் உடல் சுத்தம் இல்லாதது போல் தோன்றியது. நான் படுக்க செல்லும் போது அவர் என்னை பார்த்து மறு பக்கம் திருப்பி படுத்து கொண்டார். நான் மறு பக்கம் திருப்பி படுத்தேன். இது தான் இனிமேல் நமது வாழ்க்கையே ஒருவர் முகத்தை கூட மற்றொருவர் பார்க்க புடிக்காத வாழ்கை. அனால் அன்றைக்கு ஒரு முடிவெடுத்தேன். இனிமேல் அவருடன் நான் சேர்ந்து வாழ்கிறேனோ அல்லது நிரந்தரமாக பிரிகிறேனோ, சிவாவுடன் உள்ள உறவை துண்டிக்க வேண்டும். மறுநாள் காலையில் ஆஃபிஸ் செல்லும் முன், சில வார்த்தைகள் மற்றும் பேசினோம். 


"முக்கியமான அதிகாரிகளை என் பாஸ் இன்றைக்கு ஈவினிங் ஒரு பார்ட்டி கொடுக்கிறார். அதிகாரிகள் மனைவி, கணவன் வரும்படி அழைத்து இருக்கிறார்."

இப்படி சொன்ன அவர் என் முகத்தை பார்த்தபடி இருந்தார்.
நான் வரலே என்று சொல்ல வாய் எடுத்தேன், அனால் நான் சிவாவுடன் கூத்தடிக்க தான் இப்படி சொல்கிறேன் என்று நினைப்பர் என்று சரி என்றேன். 


"அப்போ சீக்கிரம் வீட்டுக்கு வந்திடு, அவினாஷ் பார்ட்டிக்கு பிறகு உன் பெற்றோர் வீட்டில் இருந்து அழைத்து கொள்ளலாம்."

அப்போது தெரியாது எனக்கு அந்த பார்ட்டியில் என் வாழ்க்கையில் ஒரு திருப்பம் ஏற்படும் என்று.

"முதலில் உங்களிடம் நான் மன்னிப்பு கேட்டு கொள்கிறேன். எனக்கு தெரியும் நான் செய்தது ஒரு மன்னிக்க முடியாத செயல், உங்களுக்கு மன்னிக்கவும் மனம் வராது.”

நான் அவள் சொல்வதை வெறுப்போடு கேட்டேன்.

"உங்கள் வாழ்க்கையின் நிம்மதியை சீர்குலைத்தத்துக்கு எனக்கு மன்னிப்பு கிடையாது."

இவள் என்ன எதிர்பார்க்கிறாள்? பரவாயில்லை நீ செய்ததை எல்லாம் மறந்துட்டேன்என்று சொல்வேன் என்ற நினைக்கிறாளா?

"ஆனால்இதில் முழுக்க முழுக்க என் தப்பு தான், மகேஷ் தப்பு கிடையாது."

இப்போது தான் கோபமாக அவள் பக்கம் திரும்பி சொன்னேன்,"அவர் என்ன அவருக்கு உன்னை வக்காலத்து வாங்க சொன்னாரா?"

அவள் முகத்தில் வருத்தம், தவிப்பு இரண்டும் கலந்து இருந்தது.

"நோ நோ, மகேஷ் என்னிடம் எதுவும் சொல்லவில்லை, இன் பாக்ட், அன்றில்இருந்து அவர் என்னிடம் பேசுவது கூட கிடையாது."

அவள் முகத்தை இப்போது தான் நேரடியாக உத்து பார்த்தேன், அதில் அவள் உண்மையையே தான் சொல்கிறாள் என்று புரிந்தது.

"இருந்தாலும் நடந்தது நடந்தது தானே, அவர் தெரிந்து தான் எனக்கு துரோகம் செய்தார்," என் வார்த்தைகளில் என் கடுப்பு தெளிவாக தெரிந்தது.

இப்படி நான் சொன்னாலும் கூட நானும் அதே தப்பை தான் தெரிந்து செய்திருக்கேன் என்று என் மனதில் ஒரு பக்கம் உறுத்தியது.

"அவர் தப்பு செய்வதுக்கு நான் தான் காரணம், அவர் செய்த தப்புக்கு எப்படி துடித்தார் என்று எனக்கு தெரியும்," அவள் கண்கள் கலங்கி இருந்தது.

"எனக்கும் என் புருஷனுக்கும் இருக்கும் பிரச்னைக்கு வீணாகமகேஷ் அவர்களை சம்பந்தப்படுத்தி, உங்கள் மணவாழ்க்கையை சீரழித்து விட்டேன் என்ற குற்ற உணர்வு என்னை கொல்லுது."

விட்டால் அங்கேயே அழுதுவிடுவாள் போலிருந்தது. என் மனம் கொஞ்சம் இளகியது.

"மகேஷ் எவ்வளோவோ என்னை தவிர்க்க பார்த்தார். நான் தான் விடாப்பிடியாக அவரை பின் தொடர்ந்தேன்."

இப்போ எனக்கு அவள் மேல் இன்னும் கோபம் வந்தது.

மிக மெதுவாக ஆனால்மிக கடுப்புடன் சொன்னேன்,"ஏண்டி எத்தனை ஆண்கள் இருக்காங்க, அதுவும் மணமாகாத பயல்களும் உண்டு, உனக்கு என் புருஷன் தான் கிடைத்தானா?"

"அதற்க்கு காரணம் என் சுயநலமும், மஹேஷும் தான்."

அவள் சொல்வதை கேட்டு அவள் முகத்தை கோபத்தோடு முறைத்து பார்த்தேன்.

"முதலில் அவர் தப்பு செய்ததுக்கு நீ தான் காரணம் என்று சொல்லிவிட்டு இப்போ அவரும் காரணம் என்று ஒப்புக்கொள்கிறாய்," என்று வெடித்தேன்.

"நீங்க நினைக்கிற மாதிரி அவர் காரணம் கிடையாது," என்றாள்.

குழம்பிய நிலையில் அவள் முகத்தை பார்த்தேன்.

"மகேஷ் எப்போவும் மிகவும் கண்ணியமாக பெண்களுடன் நடந்து கொள்வர். பிற ஆண்கள் போல் பெண்களிடம் ஜொல் விட மாட்டார். மற்ற பெண்களை சைட் அடித்தது கூட கிடையாது."

என் முகத்தை பார்த்து கொண்டே பேசினாள். நான் மெளனமாக அவள் சொல்வதை கேட்டேன்.

"கண்ணியம், அழகு, நல்ல குணம் எல்லாம் அவரிடம் இருந்தது. அதனால் தான் நான் அவரை தேர்ந்தெடுத்தேன்."

ஆவேசத்தோடு நான் என் கோபத்தை வெளிப்படுத்த என் வாயை திறந்த போது அவள் தடுத்தாள்.

"ப்ளீஸ் உங்கள் கோபம் புரியுது, நான் சொல்லவந்ததை நான் முதலில் சொல்லிவிடுகிறேன்."

வாயை திறந்த நான் ஒன்னும் சொல்லாமல் நிறுத்திவிட்டேன்.

"நான் கல்யாணம் ஆனவள், சாதாரண ஆணுடன் உறவு வைத்திருந்தால், அதை அவன் ஊர் புரா தம்பட்டம் அடித்தால்என் மானம் தான் போய்விடும். அதே நேரத்தில் என் காம வேதனையும் நாளுக்கு நாள் அதிகரித்து போனது."

இதை சொன்ன அவள் அவள் உணர்ச்சிகளைகட்டுப்படுத்த சில வினாடிகளுக்கு மெளனமாக போராடினாள்.

"நீயே வலியபோனாலும் அவருக்கு எங்க போனது புத்தி," என்றேன்.

இவள் சொல்லும் காரணம் இவள் தரப்பில் சரியாக இருக்கலாம் அனால் அவர் செய்த தப்புக்கு இது சாக்காக இருக்க முடியாது.

"உண்மை தான். அனால் ஒரு ஆண் எத்தனை நாள் தான் ஒரு பெண்ணின் தூண்டுதலை தவிர்ப்பான்."

"அப்படி இருந்தும் ஒரு பெண்ணின் கடைசி ஆயுதத்தை பயன்படுத்தி தான் மகேஷை கவுத்தேன்."

அவள் ஆழமாக மூச்சு இழுத்து தொடர்ந்தாள்.

ஒரு நாள் நான், "இப்படி வாழ்வதற்கு பதிலாகசெத்து போகலாமா என்று இருக்கு," என்று தேம்பி தேம்பி அழுதேன். 


"அவர் எனக்கு ஆறுதல் சொல்ல என் தோளில் கையை வைத்தார், நான் அவரை கட்டி அணைத்துகொண்டு ஆவேசமாக முத்தமிட்டேன். அப்போதுதான் மகேஷ் அவர் கட்டுப்பாட்டை இழந்தார்."

என்னிடமே அவள் எப்படி என் கணவர் எனக்கு மோசம் செய்ய வைத்தாள்என்று அவள் சொல்லும் போது என் ரத்தம் கொதித்தது.

இதை உணர்ந்த அவள்,"இது உங்களுக்கு வேதனை தரும் என்று எனக்கு தெரியும். என் அப்போதைய செய்கை இப்போ எனக்கு எந்த அளவு வேதனை கொடுக்குது என்று வார்த்தைகளில் சொல்லமுடியாது."

"ஒன்னு மட்டும் சொல்கிறேன் Mrs.மகேஷ், அவர் உங்களை ரொம்ப நேசிக்கிறார். தப்பு செய்து விட்டோமே என்று அவர் துடித்த துடிப்பு எனக்கு தான் தெரியும்."

"அவர் அதற்கு பிறகு என்னை அவாய்ட்பண்ணினார் அனால் நான் தான் அனுதாபம் உருவாக்கி இணங்க வைத்தேன்."

"மகேஷ் என்னிடம் உடலுறவு கொண்டதில் காமத்தை விட அனுதாபம் தான் அதிகம் இருந்தது. அன்றைக்கு நீ எங்களை பார்த்த போது மூன்றாவது முறை தான் நாங்கள்உறவு கொண்டது. அதுவே கடைசி முறை என்று திட்டவட்டமாக சொல்லிவிட்டார்."

இப்போது நான் என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் முழித்தேன்.

"அங்கே பாருங்கள், அவர் தான் என் புருஷன்."

சிறு தொலைவில் நிற்கும் ஒரு நபரை காண்பித்தாள்.

"முன்பு அவரிடம் சொல்லவேண்டியதை இப்போ சொல்லி இருக்கேன்."

நான் ஆச்சரியத்துடன் அவளை பார்த்தேன். நான் என்ன நினைத்தேன் என்று புரிந்து கொண்டு. 


"இல்லை இல்லை, மஹேஷுடன் நான் உறவு வைத்ததை சொல்லவில்லை. எனக்கு அந்த தைரியமும் இல்லை, அவரை புண்படுத்தவும் விருப்பம்இல்லை."

"நான் முன்பு செய்திருக்க வேண்டியதை இப்போது செய்திருக்கேன். எங்கள் பாலியல் வாழ்கை பிரச்சனை பற்றி சொன்னேன். இப்போ கவுன்சலிங் போகிறோம். எங்கள் செக்ஸ் லைப் இம்ப்ரூவ் ஆகுது."

அவள் என் முகத்தை பரிதாபமாக பார்த்தாள்.

"என் வாழ்கை சீரடைந்து, உங்கள் வாழ்க்கையை நாசம் பண்ணிட்டேன். என் மனசாட்சியே எனக்கு ஒவ்வொரு நாளும் தண்டனை கொடுக்குது."

"நான் துவங்கின பிரச்னைக்கு நான் தான் தீர்வு செய்ய முயற்சிக்கணும். நீங்களும் மஹேஷும் எப்போதாவதுஒரு நாள் உங்களுக்கு மனசு வந்தால் என்னை மன்னியுங்கள்."

இப்படி சொன்ன அவள் விரைவாக எழுத்து என்னை மறுபடியும் திரும்பி பார்க்காமல் நடந்து சென்றால். நான் துயர்மிக்க நிலையில் தரையை பார்த்து கொண்டே உட்கார்ந்து இருந்தேன். துயரம்என் தொண்டையை அடைத்தது. அங்கேயே அழுது விடுவேன் என்று அஞ்சினேன். ஓடாத குறையாக நான் பெண்கள் வாஷ்ரூம் நோக்கி நடந்தேன். நான் அங்கு சேர்ந்ததும் அடக்கி வைத்திருந்த அழுகை வெடித்தது. நல்ல வேலை அங்கு வேறு யாரும் இல்லை. நான் தேம்பி தேம்பி அழுதேன். என் முகத்தை கண்ணாடியில் பார்க்க எனக்கு வெறுப்பாக இருந்தது. இந்த கவர்ச்சியான முகத்தில் கர்வம் கொண்டு தானே நான் ஒழுக்கம் மருந்து நடந்து கொண்டேன்.

என் சிவந்த உதடுகளை பார்த்தேன். இதே உதடுகள் சிவா உறுஞ்சி எடுக்க அனுமதி தந்தது. அவன் ஆண்குறியை சுற்றி வளைத்து அவனுக்கு இன்பம் அளித்தது. காமத்தோடு அவனை பார்த்து புன்னகை செய்தது. இதுவெல்லாம் என் கணவன் பார்க்கவே நடந்தது. இப்போது அதே உதடுகள் கவர்ச்சியாக தோன்றவில்லை மாறாக அசிங்கமாக தோன்றியது. நான் என் முகத்தை முழுவதும் கழுவினேன். இப்போது எந்த மேக் அப்பும் இல்லை என் முகத்தில். என் உணர்ச்சிகளை கட்டுப்படுத்தி கொண்டு மறுபடியும் ஹால் உள்ளே சென்றேன். 


அவர் நண்பர் மோகன் என்னை பார்த்து சிரித்துக்கொண்டே வந்தார்.
"என்னமா நல்ல இருக்கியா?"

நான் சிரிப்பை என் முகத்தில் வரவழைத்து கொண்டு," நல்ல இருக்கேன், நீங்க எப்படி இருக்கீங்க அண்ணா?"

"நல்ல இருக்கேன் மா, மகேஷை பாஸ் பிடித்துவிட்டாரா, இனிமே அவன் விடுபடுவது கஷ்டம்," என்று சொல்லி புன்னகைத்தார்.

அவர் முகம் திடீரென்று சீரியஸ் ஆகா மாறியது,"ஏன் மகேஷ் கொஞ்ச நாளாக டல்லாக இருக்கான். எதாவது பிரச்சனையா?"

"அப்படி ஒன்றும் இல்லை," என்று மழுப்பினேன். 


"என்ன இருந்தாலும் என் கிட்ட சொல்லு, உங்களுக்காக நான் ஒருத்தன் இருக்கிறேன். மகேஷ் எனக்கு கூட பிறக்காத சகோதரன் மாதிரி." 


உண்மையான நண்பனுக்கும் சிவா போன்றவனுக்கு இப்போதுதான் வித்தியாசம் தெளிவாக தெரிந்தது. அன்றைக்கு எப்படி பார்ட்டி போனதே என்றே எனக்கு தெரியவில்லை. ஒவ்வொரு நிமிடமும் மணிக்கணக்கில் போவது போல் தோன்றியது. ஒரு வழியாக வீடு திரும்பினோம். காரில் போகும் போது அவர் கரங்களை என் கரங்களால் பற்றிக்கொள்ள துடித்தேன். அனால் நான் இதுவரை செய்த செய்கை என்னை அவ்வாறு செய்ய தடுத்தது.

அன்று வீடு திரும்பின பின் நான் அவினாஷிற்குஒரு பாட்டிலில் பால் கொடுத்துவிட்டு அவனை படுக்க போட்டேன். எனக்கும்என் மஹேஷுக்கும் ஒன்னும் பெரிதாகஎந்த உரையாடலும் இல்லை. அவர் முகத்தை பார்த்து அவர் எண்ணங்களை புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. நான் என்னை சாதாரணமான நிலையில் இருப்பதுபோல் காண்பிக்க நினைத்தேன் அனால் என்னை மீறி அவரை ஏக்கத்தோடு பலமுறை பார்க்க நேர்ந்தது. அனால் அவர் முகத்தில் எந்தவித எதிர்வினையும் தென்படவில்லை. நான் உணர்ச்சி கலக்கத்தில் இருப்பதை அவர் கண்டும் காணாமல் இருக்கிறாரா அல்லது உண்மையில் கவனிக்க தவறினாரா என்று என்னால் யூகிக்க முடியவில்லை. இத்தனை நாளுக்கு பிறகு இன்று தான் நான் அவருடன் பேசவேண்டும் என்று துடித்தேன். அனால் அவர் நடந்துகொள்வதை பார்த்தால்அதே நிலையில் அவர் இல்லை என்று தோன்றியது. அன்று அவர் எனக்கு துரோகம் செய்வதை முதல் முறை நான் பார்த்த போது வந்த வலி இப்போதும் என் உள்ளத்தில் வந்தது. அனால் இந்த வலிக்கு நானே முழுக்க முழுக்க பொறுப்பு. முதல் முறையாக என் மணவாழ்வின் எதிர்காலத்தை பற்றி பயம் வந்ததது. 


என் மூர்க்கத்தனமான செய்கைகள் எங்கள் மணவாழ்க்கையை சரி செய்ய முடியாத படி ஆகிவிட்டது என்ற பயம். அந்த அச்சத்தில் என் முதுகெலும்பில் குளிர் நடுக்கம் உண்டானது. அன்று நாங்கள் உறங்கிய போது (அவர் மட்டும் தான் உறங்கினர், நான் அவர் முகத்தை பார்த்தபடி படுத்திருந்தேன்) சமீப காலத்தில் என் உள்ளத்தில் புதைந்து இருந்த அவர் மேல் உள்ள என் காதல், என் பாசம் எல்லாம் பொங்கி வந்தது. என் முட்டாள்தனத்தால் என் வாழ்க்கையில் உள்ள உண்மையான சந்தோசத்தை இழக்கும் செய்கைகளை செய்ய துணிந்துவிட்டேனே. அவர் நெஞ்சின் மேல் என் கை ஒன்றை தயக்கத்துடன் வைத்தின். அவர் அதை உதறிவிடுவார் என்ற பயம். அவர் அவ்வாறு செய்தல் என்னால் தாங்க முடியாது. அனால் அவர் தொடர்ந்து உறங்கிக்கொண்டு இருந்தார். என் கை அவர் உடலை ஸ்பரிசித்த போது என் மனதில் தோன்றிய ஆறுதல் வார்த்தையால் வர்ணிக்க முடியாது. இந்த வாழ்க்கையை இழக்காமல் இருக்க நான் தான் இனி முழு முயற்சி எடுக்க வேண்டும். நான் வெற்றி பெற்றால்நான் பெரும் இன்பத்துக்கு அளவே இருக்காது. அனால் தோல்வியுற்றால் அந்த துன்பத்தை சகித்து கொள்ளத்தான் வேண்டும். ஏனெனில்அந்த துன்பத்துக்கு நானே பொறுப்பு. இந்த எண்ணங்கள் என் மனதில் ஓட நான் எப்போது உறங்கினேன் என்று எனக்கு தெரியாது. 


மறுநாள் காலையில் அவருக்கு காலை உணவு எடுத்து வைத்தேன். அவர் முகத்தை பார்த்து தயக்கத்துடன் புன்னகைத்தேன். அவரும் பதிலுக்கு சிறு புன்னகை செய்தார். அந்த சிறு புன்னகை என் உள்ளத்தை இந்த அளவுக்கு சந்தோஷத்தில் ஆழ்த்த முடிவதை நினைத்து வியந்தேன். இந்த நேரம் பார்த்து என் கை தொலைபேசி சினுங்கியது. அது அந்த பாவி சிவா தான். அவர் முகம் சட்டென்று மாறியது. நான் கை தொலைபேசி கண்டுக் கொள்ளாமல் அலட்சியம் செய்தேன். சில வினாடிகளுக்கு பிறகு நின்று மறுபடியும் சிணுங்கியது. நான் எரிச்சலோடு அதை ஆப் செய்தேன். அனால் அவன் அந்த ஒரு செயலால் அமைதியான இருந்த சூழ்நிலையை சஞ்சலம் உள்ள சூழ்நிலையாக மாற்றி விட்டான்.

அன்று எனக்கு வேலை எதுவும் ஓடவில்லை. கொடுத்த வேலையில் கவனம் செலுத்த முடியவில்லை. எல்லாத்துக்கும் ஒரு முடிவு கட்ட வேண்டும் என்று தீர்மானித்தேன். அனால் இதை எப்படி கையாளுவது என்ற குழப்பத்தில் இருந்தேன். இது எனக்கும் என் புருஷனுக்கும் இடையே மட்டும் உள்ள பிரச்சனையாக இருந்தாலும் கூட அதற்க்கு தீர்வு காண்பது சுலபம் அல்ல. இதில் இப்போது சிவாவும் சம்பந்தப்பட்டு இருக்கிறான். ஒரு மணி நேரமாக பல சிந்தனைகள் என் மனதில் ஓடியது. பின்பு ஒரு முடிவுக்கு வந்தேன். அவர் செல் போன்க்கு கால் செய்தேன். ரிங் போனது அனால் அவர் எடுக்கவில்லை. இதுவே எனக்கு தவிப்பை உண்டாக்கியது. என்னுடன் பேச கூட அவருக்கு விருப்பம் இல்லையா?? இன்னும் இரண்டு முறை முயற்சித்தேன் அனால் இரண்டு முறையும் ரிங் போனது அனால் அவர் அட்டென்ட் பண்ணவில்லை. நான் பழைய சுவேதாவாக இருந்திருந்தால் என்னிடம் பேச விரும்பாதவருக்கு நான் ஏன் மறுபடியும் வலிய பேச முயற்சி செய்ய வேண்டும் என்று கோபத்தில் என் முயற்சியை விட்டு இருப்பேன். அனால் அந்த சுவேதா எப்போதோ இறந்துவிட்டாள் நான் அவர் ஒபிஸ்க்கு போன் செய்தேன். 

எனக்கு முன்பின் அறியப்படாத ஒரு பெண்ணின் குரல், "ஹலோ", என்றது.

"ஹலோ, மகேஷ் இருக்கிறாரா?"

"நீங்க யார் பேசுறது," என்று அந்த குரலின் சொந்தக்காரி கேட்டல்.

"நான் Mrs. மகேஷ் பேசுறேன்."

"ஹாய் Mrs. மகேஷ் ஒரு நிமிஷம் இருங்கள்."

சில வினாடிகளுக்கு பிறகு அதே பெண்ணின் குரல்," அவர், கேபினில் இல்லை, அவர் செல் போன்க்கு அழைத்தீர்களா?"

"ரிங் போகுது அவர் எடுக்க வில்லை."

"இருங்க கொஞ்ச நேரம்," என்றபடி மீண்டும் சில வினாடிகளுக்கு அமைதி.

மறுபடியும்,"நான் அவர் கேபின் உள்ளே எட்டி பார்த்தேன், அவர் போன் அவர் மேஜையில் தான் இருக்கு. அவர் மீட்டிங்கில் இருக்காராம். வந்தவுடன் நீங்கள் கால் செய்ததை சொல்கிறேன்," என்றாள்.

"தேங்க்ஸ்," என்று சொல்லி கட் செய்தேன்.

இப்போது எனக்கு ஆறுதலாக இருந்தது. நான் அவரை போனில் அழைத்ததை அவர் புறக்கணிக்கவில்லை. ஒரு மணி நேரம் ஆகியும் அவர் என்னை கூப்பிடவில்லை. எனக்கு ஒவ்வொரு நிமிடமும் நெருப்பில் வெந்தது போல் இருந்தது. பிறகு அவர் என் கைபேசியில் அழைத்த போது பட பட என்ற இதய துடிப்புடன் அதை எடுத்தேன்.

"ஹலோ, சுவேதா சொல்லு," என்றார்.

எத்தனை நாளுக்கு பிறகு என்னை சுவேதா என்று அழைக்கிறார். அதுவே எனக்கு மிகுந்த சந்தோசம் கொடுத்தது. 


தயக்கத்துடன் நான், "இன்றைக்கு அரை நாள் லீவு போட முடியுமா?"

"ஏன், எதற்கு, எனக்கு நிறைய வேலை இருக்கு."

ப்ளீஸ், ரொம்ப முக்கியம், இன்று நம் எதிர்காலத்தை பற்றி பேசியே ஆகவேண்டும், ப்ளீஸ்."

அவர் சிறிது நேரம் மெளனமாக இருந்தார், பின்பு, இரு கொஞ்ச நேரத்தில் கூப்பிடுகிறேன்.

அவர் சொன்ன மாதிரி சில நிமிடங்களுக்கு பிறகு கூப்பிட்டார். 


"சரி, இரண்டு மணிக்கு வீட்டில் இருப்பேன்."

நான் இன்னும் ஒரு கால் செய்தேன். பிறகு நானும் லீவு எடுத்து கொண்டு, 1:30 கு வீட்டை அடைந்தேன்.
என் இதய துடிப்பு அதிகரித்து கொண்டே இருப்பதுபோல் தோன்றியது. என் வாழ்வின் மிக முக்கியமான நாளாக இன்று விளங்கும். என் வாழ்வில் மறுபடியும் சந்தோசம் மலருமா இல்லை துன்பம் தான் இனி இருக்குமா என்று இன்று தெரிந்துவிடும். சரியாக இரண்டு மணிக்கு அவரும் வந்தார். உள்ளே வந்தததும் என்னை பார்த்து நான் இருக்கும் பதட்டமான மனநிலையை உடனே புரிந்து கொண்டார். 


"சொல்லு சுவேதா, பேசணும் என்றாயே, என்ன முடிவு எடுத்து இருக்க?"

"இருங்க, சிவாவை கூப்பிட்டிருக்கேன், அவனும் வரட்டும்."

"என்னடி இன்னும் உனக்கு புத்தி மாறலையா, அவனை என் கூப்பிட்ட?"

இந்த சம்பவங்கள் துவங்கின பின் இது தான் முதல் முறையாக என்னிடம் கோபத்தோடு பேசினார். அவர் உணர்ச்சிகளை எத்தனை நாள் தான் கட்டுபடுத்த முடியும்.

"கோப படாதீங்க, தெரிந்தோ தெரியாமலோ அவன் சம்பந்தப் பட்டுவிட்டான். இப்போ முடிவெடுக்கும் போது அவன் இங்கே இருப்பது முக்கியம்."

சொல்லி வைத்தது போல் கதவின் அழைப்பு மணி ஒலித்தது. நான் கதவை திறந்தவுடன் சிவா உள்ளே வந்தான். நான் கதவை தாழிட்டு மறுபடியும் நடு ஹாலில் வந்து நின்றேன். அவனுக்கு மஹேஷும் அங்கு இருப்பதை பார்த்து ஆச்சரியமாக இருந்தது. நான் அவனை மதியும் வீட்டுக்கு அழைத்த போது நான் அவனுடன் கட்டிலில் கூத்தாட கூப்பிட்டு இருக்கேன் என்று நினைத்து இருக்கான். அந்த நினைப்பில் உற்சாகத்துடன் வந்து இருக்கான். 


அவன் சிறிது வினாடிகளில் சுதாரித்து கொண்டு புன்னகையுடன், "ஹாய் பேபி," என்றபடி என்னை தழுவிக்கொள்ள வந்தான். 


நான் அவன் நெஞ்சில் கை வைத்து தள்ளி விட்டேன்.

"சிவா டோன்'ட் டச் மீ," என்றேன் உறுதியாக.

அவன் திகைத்து போய் நின்றான்.

அவன் மட்டும் திகைத்து போகவில்லை என் கணவரும் ஆச்சரியத்தோடு பார்த்தார். அவர் முகத்தில் தோன்றிய ஆச்சிரியம் மெதுவாக அவர் மனநிறைவு பெறுவது போல் மாறியது. அனால் சிவாவின் முகம் சில நொடிகளுக்கு கோபமாக மாறியது. அது ஒரு சில வினாடிகளுக்கே நீடித்தது அவன் உடனே சுதாரித்து கொண்டு முகத்தில் ஒரு சிரிப்பை வரவழைத்து கொண்டான்.

"ஹேய் டார்லிங், என்ன இது, என் மேல் கோபமா?" என்றபடி மறுபடியும் என்னை தழுவிக்கொள்ள அவன் கரங்கள் விரித்தபடி என்னை நெருங்கினான்.

"இல்லை சிவா இனிமேல் எனக்கும் உனக்கும் எந்த உறவும் இல்லை. நீ என்னை இனிமேல் தொடவும் உனக்கு அனுமதி இல்லை," என்று சொல்லி இம்முறை வார்த்தைகளால் அவனை தடுத்தேன்.

அனால் அந்த சில நொடிகளில் அவன் முகத்தில் வந்த கோபத்தை பார்த்தால் நான் அஞ்சியது போல் அவனை வெட்டிவிடுவது அவ்வளவு எளிதில்லை என்று தோன்றியது. நான் இந்த நேரத்தை தேர்ந்தெடுத்ததே இதுதான் முக்கியகாரணம். இந்த நேரம் அக்கம் பக்கம் எல்லோரும் வேலைக்கு போய் இருக்கும் நேரம். இங்கே சண்டை முத்தி போய் கூச்சலிட நேரிட்டால் அதனால் வரும் சங்கடத்தை தவிர்க்கலாம். 


"இங்கே பாரு சிவா, நான் சொல்வதை பொறுமையாக கேளு. நான் ஒரு பெரிய தப்பு செய்திட்டேன். நான் என் கணவனுடன் தீர்த்திருக்க வேண்டிய பிரச்சனையில் உன்னை அநாவசியமாக இன்வோல்வ் பண்ணிட்டேன்." 


மீண்டும் பேசும் முன் நான் என் சிந்தனைகளை தெளிவாக சொல்ல வேண்டும் என்பதால் நிதானமாக யோசித்து பேசினேன். சிவாவுக்கு, இனிமேல் நமக்குள் எந்த உறவும் இல்லை என்பதை தெளிவு படுத்துவது மட்டும் போதாது. என் கணவருக்கும் நான் என் செயல்களுக்கு எவ்வளவு வருந்துகிறேன் என்றும் புரிய வைக்கணும். 


நான் தொடர்ந்தேன்," சாதாரணமாக நான் என் கணவன் மேல் உள்ள கோபத்தை தீர்த்து கொள்ள உன்னை பயன்படுத்தியத்துக்கு உன்னிடம் மன்னிப்பு கேட்க வேண்டும். அனால் உன் விஷயத்தில் அது தேவை இல்லை என்று நினைக்கிறன்." 


என் கணவர் மற்றும் சிவா இருவருமே ஒன்றும் பேசாமல் நான் சொல்வதை கேட்டார்கள்.

"உன்னை பொறுத்தவரை நான் எத்தனையோ பெண்களில் ஒன்னு, நான் இல்லை என்றால்இன்னொருத்தி. உன்னால் எந்த பெண்ணிடமும் நிரந்தர உறவை உருவாக்க முடியாது. அதுவே உனக்கு பிற்காலத்தில் ஒரு சாபமாக அமையும்."

இப்போது சிவா குறுக்கிட்டான்,"என்னடி சாபம், பல பெண்களை அனுபவிப்பது என் பாக்கியம்." 


"இருக்கலாம், அனால் எந்த பெண்ணும் உன் மேல் உண்மையான அன்பு வைத்து இருக்கிறார்களா?" உனக்கு உடம்பு சரி இல்லை என்றால் துடித்து போவார்களா?"

ஆமாம் என்று சிவாவால் சொல்ல முடியவில்லை. அதனால் பதிலாக அவன் தன் அகங்காரத்தை காப்பாற்றிக் கொள்ளும் விதமாக.

"இருக்கலாம் அனால் அவர்கள் தேவைகளுக்கு என்னிடம் தானே வருகிறார்கள், அவர்கள் புருஷன்களிடம் இல்லையா, நீயும் அதுக்கு தானே என்னை தேர்ந்தெடுத்தாய்." "அவர்கள் கணவர்களை விட அவர்களுக்கு நான் தானே முக்கியம்." 


இதை கேட்ட என் கணவரின் முகம் வலியில் கோணியது. சிவாவின் அகங்காரத்தை கண்டு என் உள்ளம் கொதித்தது. அவன் அகங்காரத்தை முதலில் அடக்க வேண்டும் என்றும் துடித்தேன்.

"மற்ற பெண்களை பற்றி எனக்கு தெரியாது அனால் என் கணவர் கொடும் சுகத்தை விட நீ ஒன்னும் கொடுக்கவில்லை." 


"என்னாடி கதைவிடுற, நீ என்னிடம் ஓல் வாங்கும் போது எப்படி அனுபவிச்ச என்று நம் இருவருக்குமே தெரியும், என் உன் புருஷனுக்கு கூட அது தெரியும்."

இதை கேட்ட எனக்கு இது வேதனை அளித்தது போல் என் கணவனுக்கும் வேதனை அளித்திருக்கும். என் செயல்களின் பின்விளைவுகளில் மிகவும் கலக்கமடைந்தேன்.
என் கோபங்கள் இதுவரை தவறாக என் புருஷன் மேல் பாதித்திருந்தது. இப்போது அதை சிவாவிடம் அள்ளி கொட்டினேன். என் குரல் இப்போது மெதுவான உறுமலாக வெளியானது. அனால் என் கோபம் அதில் தெளிவாக தெரிந்தது.

"அது வெறும் ஒரு பிஸிக்கல் ரியக்ஷன் அதில் அன்பு பாசம் எதுவும் கிடையாது. ஏன் ஒரு டில்டோ கூட அந்த எதிர்வினை உண்டுபண்ணலாம். நீ அது போல தான். எனக்கு நீ அதற்கு மேல ஒன்னும் இல்லை."

"உன்னிடம் உறவு கொண்டு பெண்கள் எவளாவது அவள் புருஷனை விட்டு உன்னிடமே வந்துவிடுவதாக சொல்லி இருக்கார்களா? இருக்காது." "அவர்களின் தற்காலிக தேவைக்கு மட்டுமே நீ லாயக்கு."

"நீ ரொம்ப பெருமை கொள்ளும் இந்த பாலியல் தீரம் கூட தற்காலிகம் தான். இளமை இருக்கும் வரை தான். பின்பு எவரும் உன் மேல் அக்கறை கொள்ளாமல், அன்பு வைக்காமல் ஒரு துணையற்ற, மகிழ்ச்சியற்ற வாழ்கை தான் உனக்கு மிஞ்சும்." 


சிவாவின் முகம் கடும் கோபத்தில் மாறுவது தெரிந்தது அனால் நான் அதை பொருட்படுத்தாமல் தொடர்ந்தேன்.

"என் புருஷன் என்னை சந்தோஷப் படுத்துவதில் உன்னை விட எந்த விதத்திலும் சளைத்தவர் இல்லை."
"உன்னிடமும் அவரிடமும் உறவு வைத்ததில் வித்தியாசம் தெரியுமா?"

இந்த கேள்விக்கு உண்மையிலே அவனிடம் நான் பதில் எதிர் பார்க்கவில்லை என்று நன்றாய் புரிந்த அவன் நான் மேலும் தொடர வாய் அடைத்து போய் இருந்தான்.

“உன்னிடம் எல்லாமே தற்காலிகம். உடலுறவு முடிந்தவுடனே ச்சே ஏன் உறவு கொண்டோம் என்று தோன்றும். அதை நினைத்து மனதில் பூரிப்போ மனநிறைவோ கிடையாது.” 


"அவரிடம் உடலுறவுக்கு பின்னும் அந்த நினைவுகள் அவர் மேல் உள்ள அன்பும் பாசமும் அதிகரிக்க செய்யும். அதை நினைத்து நினைத்து மனது சந்தோஷத்தில் குமிழிக்கும்." 


அவனால் இதற்க்கு மேல் அடுக்க முடியாமல் வெடித்தன, "அப்புறம் ஏண்டி எனக்கு வந்து உன் கால்களை விரிச்ச?" 


அவன் கோபத்தில் என்னையும் அவரையும் காயப் படுத்தனும் என்று அசிங்கமா பேசினான்.

இதை நான் எதிர்பார்த்தது தான். நான் அவன் கோபம் படும் படி பேச வேண்டியது அவசியமாக இருந்தது. சிவா எனக்கு எந்த விதத்திலும் முக்கியமானவன் இல்லை என்றும் அவனிடம் நான் உடலுறவு வைத்தது கிடைக்காத இன்பத்துக்காக ஒன்றும் இல்லை என்பதையும் என் புருஷனுக்கு புரியவைப்பது இன்றியமையாதது. இதை நான் நேரடியாக என் புருஷனிடம் சொல்லி இருந்தால் கூட என் வாதம் இவ்வளவு வலுவாக இருந்திருக்காது. 


"அதுதான் நான் என் வாழ்க்கையில் செய்த பெரிய முட்டாள்தனம்." "என் நிலைமை அப்போது அப்படி இருந்தது. கோபத்திலும் வேதனையிலும் என் மனது கொந்தளித்த நேரம் அது."

நான் பேசுவதை மெளனமாக கேட்டுக்கொண்டு இருந்த என் கணவரை காட்டி.

"நான் அனுபவித்த வேதனையை அவரும் அனுபவிக்க வேண்டும் என்று நினைத்து அவர் நண்பர்களிலேயே மிக மோசமானவனை தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும் என்று தீர்மானித்தேன். அதனால் தான் உன்னை தேர்ந்தெடுத்தேன்."

இப்போது அவன் முழு சுயரூபம் வெளியானது.

"என்னாடி நாரா கூதி விட்ட ஓவரா போற, அறைந்து பல்லைக் கழட்டிடுவேன், ஜாக்கிரதை," என்று சொல்லி என்னை நோக்கி வந்தான்.

முதல் முறையா என் கணவன் என் அருகே வந்து, "இனிமேல் உன் விரல் அவள் மேல் பட்டால், உனக்கு கையும் இருக்காது காலும் இருக்காது." 


அவன் அலட்சியமாக சொன்னான்," உன் பொண்டாட்டியை நான் ஒக்கும் போதே உன்னால் ஒன்னும் செய்ய முடியவில்லை, இப்போ நான் அவளை அறைய போறேன் நீ என்ன கிழிக்க போற என்று பார்க்கிறேன்."

நான் இது இந்த விதத்தில் முத்தி போய் கைகலப்பில் முடியும் என்று எதிர் பார்க்கவில்லை. ஒரு விதத்தில் அவர் என்னை காப்பதுக்கு முன் வந்தது எனக்கு மகிழ்ச்சியும், பெருமையும் கொடுத்தது. அதே நேரத்தில் சிவா அவரை உடல் ரீதியாக காயப்படுத்தி விட்டால் என்ன செய்வது என்ற அச்சமும் பெரும் அளவு இருந்தது.

"நான் ஒன்னும் செய்யாதது சுவேதாவுக்காக, நான் நினைத்திருந்தால் உன்னை அன்றைக்கே வெளியே தூக்கி வீசி இருப்பேன்." 


அவன் பெரும் ஆண் என்ற அகங்காரம் கொண்ட அவன் இதை கேட்டு பொறுக்க முடியவில்லை. அதுவும் அவனை இவ்வாறு ஒரு பெண் முன்னே பேசியது அவன் பெரும் அவமானம் என்று கருதினான். 


"என்னாடா ரொம்ப பேசுற," என்றபடி என் புருஷன் கழுத்தை பிடிப்பதற்குகையை முன் நீட்டினான். 


அடுத்த கணம் என் கணவன் செயல் நானே கண் பார்க்கும் வேகத்துக்குள் சிவாவின் கை அவர் கையில் உருக்குலைந்த நிலையில் பிடிபட்டு இருந்தது. அவர் அவன் கையை இன்னும் இழுக்க அவன் அவர் முன் அவன் முட்டியில் மண்டியிட்ட நிலைக்கு வந்தான். அவன் முகமும் அவன் நெஞ்சும் தரையில் இருந்தது. அவன் வலியில், " அஅஅஅ," என்று துடித்தான். 


நான், "ஐயோ" என்ற பயத்தில் கத்திவிட்டேன்.

அனால் காயத்துக்கு உள்ளாகும் நபர் நான் பயந்தது போல் என் புருஷன் இல்லை மாறாக அது சிவாவுக்கு நடந்தது. நான் இதை கொஞ்சம் கூட எதிர்பார்க்கவில்லை. ஏன் சிவா கூட இதை எதிர் பார்த்திருக்க மாட்டான். அவர் இதை எளிதாக செய்ததை பார்த்தால் அவர் நிச்சயமாக எதோ ஒரு தற்காப்பு கலையை கத்திருக்க வேண்டும். அனால் அவர் இதை பற்றி ஒரு முறை கூட என்னிடம் சொன்னது கிடையாது அல்லதுபெருமை பட்டு கொண்டது கிடையாது. என் புருஷனை பற்றி நானே நிறைய விஷயங்கள் தெரிந்து கொள்ள இருக்குது. 


"நான் நினைத்தால் இன்னும் ஒரு மாதத்துக்கு உன்னை ஹாஸ்பிடலில்படுக்கும் படி செய்து விடுவேன். நீ ஒழுங்காக இங்கே இருந்து போ, இனிமேல் எந்த காரணத்துக்கும் இங்கே வராதே."

அவன் கையை என் புருஷன் விட்டவுடன் அவன் கையை மறு கையில்பிடித்து கொண்டே மெல்ல எழுந்தான். அவன் கண்களில் என் புருஷனை பார்த்து கொஞ்சம் பயம் தெரிந்தது. அவன் உண்மையில் ஒரு கோழை என்று புரிந்தது. என் புருஷனை தாக்க மறுபடியும் முயற்சி எடுக்க அவனுக்கு துணிச்சல் இல்லை. சனியன் தொலைந்தான் என்று நிம்மதி மூச்சு இழுத்தேன். அனால் இவ்வளவு சுலபமாக அவன் பிரச்னை தீராது என்று அவன் அடுத்து பேசிய வார்த்தைகளில் தெரிந்தது.

"டேய், என்னை அடிச்சதுக்கு உங்க இரண்டு பேரையும் நாரடிக்கிறேன்," என்றான்.

"இருடா நம்முடைய நண்பர்கள், உன் சக பணியாளர்கள் எல்லோரிடமும் எப்படி உன் மனைவியை ஓத்தேன் என்று சொல்லுறன். நீ வெளியில் தலை காட்ட முடியாது."

இதை கேட்ட நான் அரண்டு போய்விட்டேன். இவன் எப்படிப்பட்டவன் என்று யோசிக்காமல் இப்படியெல்லாம் மாட்டிக்கொண்டேன். இது வெளி வந்தால் நான் தற்கொலை செய்வதை தவிர வேறு வழியில்லை. அப்படி செய்தாலும் இவர் கௌரவத்துக்கும், ஆண்மைக்கும் ஏற்பட்ட களங்கம் போகாதே. எப்படி ஒரு மனிதன் அதை தாங்கிக்கொள்வான். அது மட்டும் இல்லை என் பெற்றோர்கள் தலைகுனிந்து போவார்கள். என் மகன் வளரும் போது அவன் தாய் எப்படி பட்டவள் என்று அவனை கேலி செய்து அவன் வாழ்க்கையையே நரகம் ஆகும். இந்த பின்விளைவுகள் எல்லாம் யோசிக்காமல் அவசர பட்ட என் செய்கைக்கு இப்போ வருந்தி என்ன செய்ய முடியும். இப்படி மோசமானவனிடம் நான் உடலுறவு வைத்து கொண்டேனே. எனக்கு என்னை நினைத்தாலே கேவலமாக இருந்தது. அனால் இதிலும் என் கணவனிடம் இருந்து மீட்பு வந்தது.

"நீ எப்படி பட்டவன் என்று எனக்கு நல்லாதெரியும். இதுவரை நீ யார் யாரோ தெரியாதவனின் மனைவியை அனுபவித்து பெருமை கொள்வாய்.”

"நீ நல்லவன் இல்லை என்று தெரிந்தாலும் பழக்க தோஷத்துக்கு எதோ ஒரு நண்பனாக உன்னை எடுத்து கொண்டோம்."

இவன் சொல்வதை கேட்டு பயத்தில் அவனிடம் கெஞ்சினார்என்று நினைத்த சிவா, இவர் அலட்சியமாக பதில் சொல்வதை கேட்டு அவனுக்கு கொஞ்சம் அச்சம் வருவது அவன் முகத்தில் தெரிந்தது.

"என் மற்ற நண்பர்கள் இவள் அப்ரோச்செய்திருந்தால் அவர்கள் இவளுக்கு புத்திமதி சொல்லி என்னுடன் சமாதானம் செய்ய முயற்சிப்பார்கள்."

இதை கேட்ட நான் அவமானத்தில் தலை குனிந்தேன்.

"நீ பல்லை இளிச்சிகிட்டு வந்தவுடனேயே தெரிந்தது நீ எப்படி பட்ட மோசமானவன் என்று. அப்போதே தெரியும் நீ இப்படி ஏதாவது செய்வே என்று."

"தெரிஞ்சி உன்னால் என்ன செய்ய முடியும், நடத்த கெட்ட பொண்டாட்டியை மணந்த நீ அவளை சரியாக திருப்திப்படுத்த முடியாதவன் என்று எல்லோரும் கேவலமாக பேசுவார்கள்," என்றான் சிவா ஒரு திமிர் பிடித்த புன்னகையுடன்.

"உன் பிணம் ஏதாவது ஒரு குட்டையில் மிதக்க வேண்டும் என்றால் அப்படி செய்," என்றார் என் கணவர் அமைதியாக.

"என்ன? என்னை மிரட்டுறியா? நான் இதற்கெல்லாம் பயப்பட மாட்டேன்."

நானும் பதறி போய்விட்டேன். என்னால் இவர் கொலைகாரர் ஆகிவிடுவாரா? என்ன முட்டாள் தனமான செயல்களில் நான் ஈடுபட்டு விட்டேன்.

மகேஷ் மேலும் தொடந்தார்," நான் செய்ய வேண்டாம் வேறு நபர் இருக்கார் அதற்கு."

சிவா வாயை திறந்து எதோ சொல்லும் முன் அவர் மேலும் சொன்னார்,"நான் கூலிப்படையை குறிப்பிடல."

இப்போது சிவாவின் முகத்தில் குழப்பம் தெரிந்தது.

"உனக்கு பெசன்ட் நகர் குணசேகர் தெரியும் தானே?" என்றார் என் கணவர். 


இதை கேட்டு சிவாவின் முகம் வெளுத்து போனது. நான் ஒன்னும் தெரியாமல் முழித்தேன்.

"அவனை பற்றி தெரிந்தும் நீ அவன் மனைவியுடன் கும்மாளம் போட்டுருக்க."

இப்போதுதான் கொஞ்சம் விளங்க துவங்கியது. அதுவும் சிவா முகத்தில் தெரிந்த பயத்தை பார்த்தால் அவன் மோசமான ஒருவனாக இருக்க வேண்டும்.

"நீ அவன் மனைவி இடுப்பு பிடித்து ஹோட்டல் உள்ளே அழைத்து செல்லத்தை குகன் பார்த்து அவன் செல்லில் போட்டோ எடுத்து எனக்கு அனுப்பினான்."

“என்ன தைரியம் உனக்கு என்று அதிர்ச்சியில் என்னிடம் அந்த போட்டோவை அனுப்பினான்.” "அதில் தெளிவாக உங்க இருவரின் முகம் தெரியுது.”

நான் அந்த குணசேகர்க்கு அந்த போட்டோவை அனுப்பவா? என்றார் என் கணவர். 


மிக இகழ்ச்சியான பார்வையுடன் சிவாவை பார்த்தார். சிவாவின் முகம் மட்டும் வெளுத்து போகவில்லை அவன் கைகளும் நடுங்க துவங்கியது. அவன் கம்பீரம், திமிர் எல்லாம் முற்றிலும் அடங்கிப் போனது.

"ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் அப்படி செய்திடாதே," என்று சிவா கெஞ்சினான்.

"அட நாயே சற்று முன் தான் பெரிய புடுங்கி மாதிரி பேசின இப்போ பொட்டை பையனாட்டம் புலம்புர."

இப்படி அவர் சிவாவை திட்டியும் அவனுக்கு கோபம் வரவில்லை. அடி பட்ட நாய் மாதிரி நிலை குலைந்து நின்றான். அவன் ஆண்மையை பெருமிதமாக அவன் காட்டிக்கொண்ட மாற்றான் மனைவிகள் இப்போது அவனை பார்த்தால்அவன் முகத்தில் காரி துப்புவார்கள். 


"என்னை மன்னித்திடு, இனிமேல் உங்கள் இரண்டு பேருக்கும்எந்த தொல்லையும் கொடுக்க மாட்டேன்." 


"அனால் அந்த குணசேகரிடம் உன்னை பற்றி சொல்ல வேண்டுமா வேண்டாமா என்று இன்னும் நான் முடிவு பண்ணலையே." 


அவன் பரிதாபமாக அவரை பார்த்தான்.

"நீ இவளை பற்றி என்ன சொன்னாலும் கவலை இல்லை."

அவர் இப்படி சொன்னதை கேட்டு எனக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது.

"நீ அவளிடம் தப்பாக நடந்துக்க பார்த்தே, நான் அதனால் உன்னை அடித்ததால் நீ அவளை பற்றி தப்பாக பேசுற என்று சொல்லிவிடுவேன்."

"சிலர் இதை நம்பாமல் சந்தேகப் படலாம் ஆனால்உன்னை தெரிந்த பெரும்பாலானவர் நான் சொல்வது உண்மை என்று நம்புவார்கள்."

"ப்ளீஸ் நான் உன்னிடம் எந்த வம்புக்கும் வர மாட்டேன். என்னை மன்னித்திடு, அந்த குணசேகர் கிட்ட என்னை மாட்டிவிடாதே," காலில் விழாத குறையாக கெஞ்சினான்.

அவர் அவன் முகத்தை பார்த்து வாய்விட்டு சிரித்தார். 


"அப்போ இனிமேல் நம்ம நண்பர்கள் முன்னாள் உன் திமிர் பேச்சு, பெருமை பேச்சு எல்லாம் நிறுத்தி எங்களுக்கு அடிபணிந்து நடக்கணும்." 


தப்பித்தோம் பிழைத்தோம் என்று ஆர்வத்துடன் ஆமாம் என்று தலை ஆட்டினான்.

"இன்னொன்னு, இனிமேல் நீ வேறு எந்த ஆணின் பொண்டாட்டியுடன் ந கள்ள உறவு வைத்தால் அவ்வளவு தான், நீ தொலைந்த."

இதை கேட்டு அவன் பெரும் அதிர்ச்சியானான். அவன் இதை எதிர்த்து ஏதோ சொல்ல வாய் திறந்தான் ஆனால்என் புருஷன் முகத்தில் உள்ள தீவிரத்தை கண்டு வாய் அடைந்து போனான். 


"நாவ் கெட் அவுட் ஒப் மை ஹவுஸ்."

உடலிலும் உள்ளத்திலும் உடைந்து போன மனிதனாக சிவா வெளியே போனான். இனி நாங்கள்இருவர் மட்டும் அங்கே இருந்தோம்.

அவர் பேசி முடித்த பின் இப்போது நான் பேச வேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டது. இந்த சில மாதங்களில் எவ்வளவு சம்பவங்கள் நடந்து முடிந்துவிட்டது. அவர் எனக்கு மட்டும் தான் சொந்தம் என்ற என் நினைப்பு தப்பாக போனது. நான் அவரை தவிர வேறு எந்த ஆண் என்னை தொட விட மாட்டேன் என்ற என் எண்ணமும் பொய்யானது. இப்போது நமது எதிர்காலத்தை தீர்மானிக்க வேண்டிய நிர்பந்தத்தில் இருப்பதே மெய்யான ஒன்றாக இருந்தது. அதற்கு முதல் முயற்சி நான் தான் எடுக்கணும். ஒரு விஷயம் எனக்கு கொஞ்சம் நம்பிக்கை கொடுத்தது. என்னை காக்க அவர் ஆவேசத்தோடு செயல்பட்டதுஎனக்கு அந்த நம்பிக்கை கொடுத்தது. அவருக்கு இன்னும் என் மேல் அன்பு உண்டு என்று நினைக்க தூண்டியது. நான் அவர் முகத்தை பார்க்கவே சங்கடமாக இருந்தது அனால் வேறு வழி இல்லை.

அவர் முகத்தை பார்த்து சொன்னேன்," நீங்க என்னை வீட்டை விட்டு வெளியேறுஇனிமேல் என் முகத்தில் முழிக்காதே என்று சொன்னால் எனக்கு உங்கள் மேல் கோபம் வராது. ஏனெனில் என் செய்கைகள் அவ்வாறு இருந்தது."

இதற்க்கு அவரது எதிர்வினை பார்க்க அவர் முகத்தை பார்த்து கொண்டு இருந்தேன். 


அவர் பதிலுக்கு கேட்டார், "நீ இந்த வீட்டை விட்டு வெளியேற விரும்புகிறாயா?"

"இல்லை இல்லை, அதில் எனக்கு எந்த விருப்பமும் இல்லை. அப்படி நடந்தால் அது என் துரதிஷ்டம்."

"அப்போ உனக்கு ஏன் இந்த கேள்வி?"

நான் குழம்பினேன். அவர் எனக்கு இதை சுலபம் ஆக்க மாட்டார் போல.

"நான் உங்களுக்கு துரோகம் செய்து விட்டேன் அதுவும்...." என்று நான் சொல்லிக்கொண்டு இருக்கும்போதே அவர் குறுக்கிட்டார். 


"நீ மட்டுமா அதை செய்தாய்?"

"இருந்தாலும் நான் எப்படி அவ்வாறு பதிலுக்கு செய்யலாம், அது தப்பில்லையா?"

நான் இதை சொல்லும் போது தான் எனக்கு என் செயல் விசித்திரமானதாக இருப்பதாக தோன்றியது. அவர் என்னை மன்னித்து ஏற்றுக்கொள்ள வாதாடுவதுக்கு பதிலாக நான் அவர் என்னை நிராகரிக்க காரணங்கள் சொல்லி கொண்டு இருக்கிறேன்.

அவர் முகத்தில் ஒரு மெல்லிய சிரிப்பு இருந்தது. அதை பார்த்து எனக்கு வியப்பாக இருந்தது.

"உனக்கு என்னுடன் வாழ விருப்பம் இருக்கா?"

அவர் உண்மையில் இதற்கு பிறகும் என்னை ஏற்று கொள்வார் என்ற ஒரு நம்பிக்கை வந்து என் உள்ளத்தில் சந்தோசம் பொங்கியது.

"அந்த பாக்கியம் எனக்கு மறுபடியும் கிடைத்தால் என் மகிழ்ச்சிக்கு எல்லையே இல்லை. ஆனால்நான் இப்படி நடந்திட்ட பிறகும் என்னை மன்னித்து ஏற்று கொள்வீர்களா?"

அவர் அதற்கு பதில் சொல்லாமல் என்னை ஒரு கேள்வி கேட்டார்," உனக்கு ஏன் என் மேல் இவ்வளவு கோபம் வந்தது. அப்போது டிவோர்ஸ் கேட்டாய் இல்லை என்றல் நீயும் நான் செய்தது போல் செய்ய வேண்டும் என்றாய்." "என்னை பிரிய அப்போது துணிந்தாய் ஆனால்இப்போது என்னுடன் வாழவேண்டும் என்று விரும்புகிறாய்."

இதற்கு பதில் சொல்லும் முன் நானும் ஆழமாய் சிந்தித்தேன். அவர் என்னை அவசர படுத்தவில்லை. பிறகு மெல்ல பேச துவங்கினேன்.

"இதை பற்றி நானே இந்த சில நாட்களாக யோசித்திருக்கேன். இது வரை நான் என் மூளையை மட்டும் உபயோகித்து பதில்களை தேடினேன்."

"இப்போது நீங்கள் மறுபடியும் இதை கேட்கும் போது என் உள்ளத்தில் என்ன தோன்றியது என்று என் மனதை கேட்டேன்."

"இப்போது உன் மனது தெளிவானது?" என்றார்.

"நான் மறுபடியும் உங்களை குறை சொல்கிறேன் என்று நினைக்காதீர்கள், அனால் இதற்கு கரணம் நீங்கள் தான்."

"நான் உனக்கு துரோகம் செய்ததை சொல்கிறாயா?"

"அது விளைவு காரணம் கிடையாது."

அவர் ஒரு கேள்விக்குறியோடு என்னை பார்த்தார். 


"இதற்கெல்லாம் நீங்கள் தான் காரணம். உங்கள் அன்பு பாசம், நீங்கள் என்னை மகிழ்ச்சியில் மூழ்க வைத்த விதம். இது எல்லாம் அதற்கு காரணம்." 


"நான் என் பெற்றோர்கள் மறந்தேன், என் உறவினர்களை மறந்தேன், என் நண்பர்களை மறந்தேன். நீங்கள் மட்டும் என் உலகம் என்று இருந்தேன்."

அவருக்கு மெல்ல நான் சொல்லவந்தது புரிய துவங்கியது. என் வார்த்தைகளில் உள்ள நேர்மை அவர் உணரவேண்டியது அவசியமானது. என் மணவாழ்வின் எதிர்காலமே அதில் அடங்கி இருந்தது.

"அதே போல் நான் மட்டுமே உங்களுக்கு எல்லாம் என்று பூரித்து போய் இருந்தேன்." "அன்றைக்கு அந்த சம்பவம் பார்த்த போது (நீங்கள் கள்ள உடலுறவு கொள்வதை என்று கூட என் வாயால் சொல்ல வரவில்லை.) என் உலகமே என் கண்கள் முன்னே நொறுங்கி விழுந்தது."

நான் இப்போது மெதுவாக அழ துவங்கினேன். அந்த நினைவு இன்னமும் என் இதயத்தில் அந்த தாக்கத்தை உண்டு பண்ணியது. நான் சிரமப்பட்டு என் அழுகையை அடக்கிக்கொண்டேன். சிவந்த கண்களுடன் மெல்ல நிமிர்ந்து அவர் முகத்தை பார்த்தேன். அவர் முகத்தில் என் மேல் உள்ள பரிவு தெரிந்தது.

"உங்கள் மேல் அளவுக்கு அதிகம் அன்பு வைத்திருந்ததால் என் வலியும் அதே போல் இருந்தது." 


"அந்த நாட்களில் என் முழு நிதானமும் இழந்தேன். நான் என்ன செய்கிறேன் எப்படி நடகிறேன் என்ற எண்ணங்கள் எல்லாம் ஒரு குழப்பமான நிலையிலேயே போனது."

"அதற்காக நான் செய்ததை நியாயப்படுத்தவில்லை. நான் செய்ததுக்கு எனக்கு என்ன தண்டனை வேண்டுமென்றாலும் நீங்கள் கொடுக்கலாம்."

"உங்கள் வாழ்க்கையில் இருந்து என்னை ஒதுக்கிவிடாதீர்கள் என்று கெஞ்ச கூட எனக்கு அருகதை இல்லை என்று தெரியும்." 


"இனி நீங்கள் தான் முடிவு எடுக்கணும். ஒன்று மட்டும் உறுதி நீங்கள் இல்லாத வாழ்கை எனக்கு நரகம் தான். அப்படி நடந்தால் நான் செய்ததுக்கு அது தகுந்த தண்டனை தான்."

நான் சொல்ல வேண்டியது எல்லாம் சொல்லிவிட்டேன். இனி முடிவு அவர் கையில். இது வரைக்கும் நாங்கள்இருவரும் நின்றபடியே பேசிக்கொண்டு இருந்தோம்.

"வா சுவேதாவந்து இங்கே உட்காரு," என்றார்.

அவர் சோபாவில் உட்கார்ந்து என்னை அவர் பக்கத்தில் உட்காரும்படி செய்கை செய்தார். நான் தயங்கியபடி அவர் பக்கத்தில் சென்று உட்கார்ந்தேன். அவர் என் முகத்தையே சில வினாடிகளுக்கு பார்த்து கொண்டிருந்தார். என் இதய துடிப்பு அதிகரித்து கொண்டு போனது. அவர் என்ன சொல்வது என்று ஆழ்ந்து யோசிக்கிறார் என்று தோன்றியது. என்னை ரொம்ப நோகடிக்காமல் எப்படி நிராகரிப்பது என்று யோசிக்கிறாரோ என்ற பயம் என்னை ஆட்கொண்டது. நான் கட்டுப்படுத்த முயற்சித்தாலும் என் உடல் நடுங்க துவங்கியது. இப்போது அவர் பேசுவதுக்கு வாயை திறந்தார்.

அவர் என் கைகளை அவர் கைகளில் பற்றி கொண்டு பேச துவங்கினார். என் கை நடுக்கம் இன்னும் அடங்கவில்லை. என் பயத்தை தணிய செய்வது போல் ஆறுதலாக என் கைகளை அழுத்தினார்.

"சுவேதா, நம் சமுதாயத்தில் ஒரே தப்புக்கு ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் வேறு வேறு எதிர்வினை இருக்கும் என்று உனக்கு தெரியாதா."

"ஒரு ஆண் வேறு வேறு பெண்ணுடன் உடலுறவு கொண்டாலும், அதே நேரத்தில் அவன் குடும்பத்தை கவனித்து கொண்டால் போதும். அவன் செய்த தவறுகளை அந்த மனைவி பொறுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று எதிர்பாக்கும்."

"அதிலும் அந்த ஆண் பிறகு திருந்தினால்அந்த மனைவி அவனை ஏற்று கொள்வது மட்டும் இல்லை அவன் திருந்தியதற்கு அவள் நன்றியுடன் இருக்க வேண்டும்."

இப்போது என் குனிந்த தலையை உயர்த்தாமல் என் கண்களை மட்டும் உயர்த்தி அவர் முகத்தை பார்த்தேன்.

"அது மட்டும் இல்லை, அவன் குடும்பமும் அந்த பெண்ணின் குடும்பமும் அவனை மகிழ்ச்சியுடன் ஏற்று கொள்வார்கள்."

"அதுவே அந்த மனைவி தப்பு செய்தால். அவளுக்கு எப்போதுமே மன்னிப்பு கிடையாது. எங்கேயோ ஒரு சில குடும்பங்களில் இந்த மாதிரி சூழ்நிலையில் அந்த மனைவிக்கு மன்னிப்பு கிடைத்து இருக்கலாம். அனால் பெரும்பாலும் அது நடக்காது." 


"மானம் கெட்டவளே, வேசி என்று திட்டி அவளை வீட்டை விட்டு விரட்டிவிடுவார்கள். அவள் கணவன் வீட்டில் தான் அப்படி என்றல் அவள் பெற்றோர்களும் பெரும்பாலும் அவளை ஏற்று கொள்ளமாட்டார்கள்."

அவர் சொல்வது உண்மை என்றாலும் அதுவே இங்குள்ள பெண்களின் தலை எழுத்து. அனால் அவர் என்ன சொல்ல வருகிறார்என்று இன்னும் எனக்கு புலன்படவில்லை.

"துரோகத்தால் அந்த ஆணுக்கு வரும் வலிக்கும் அவமானத்துக்கும் மதிப்பு கொடுக்கும் சமுதாயம் அந்த பெண் அனுபவிக்கும் வேதனைக்கும், அவமானத்துக்கும் எந்த மதிப்பும் கொடுப்பதில்லை."

"நானும் அதேபோல் இருப்பேன் என்று நினைச்சியா?"

இந்த கேள்விக்கு என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியவில்லை. அப்படியே மெளனமாக இருந்தேன்.

"நீ என் மேல் எந்த அளவு அன்பு வைத்து இருந்தாய் என்று எனக்கு நன்றாகதெரியும். நான் எப்படி வேதனையில் துடித்தேனோ அதே போல தானே நீயும் துடித்திருப்பாய்."

அவர் வேதனையில் துடித்தேன் என்று அவர் சொல்லும் போது என் இதயத்தில் ஈட்டி துளைத்தது போல் இருந்தது. அவரை என் மார்போடு அனைத்து கொள்ள ஏங்கினேன் அனால் அவ்வாறு அப்போது செய்ய முடியவில்லை என்று நொந்துபோனேன்.

"நடந்த எல்லாத்துக்கும் என் செயல் தான் மூல காரணம் அனால் நீ மட்டும் குற்றவாளியாக இங்கே உட்கார்ந்து இருக்க. இதில் என்ன நியாயம் இருக்கு."

இப்போது சொட்டும் என் கண்ணீர் என் கைகளை பற்றி இருக்கும் அவர் கைகள் மேல் விழுந்தது. 


"இப்போது நான் உன்னை மன்னித்து ஏற்று கொள்வேனா என்பது கேள்வி இல்லை, நடந்ததைஎல்லாம் மறந்து நீ மறுபடியும் சேர்ந்து என்னுடன் வாழ விருப்பமா என்பதுதான் கேள்வி."

இதற்கு மேல் என்னால் நான் அடக்கி வைத்திருந்த உணர்வுகளை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. என் தலை அவர் மடியில் புதைத்து. என் கண்ணீர் அவர் அணிந்த பேண்ட்டை ஈரப் படுத்தியது. அவர் கை என் தலையை ஆறுதலாக தடவியது. சிறுது நேரத்தில் என் தோள்களை தூக்கி என்னை அனைத்து கொண்டார். என் கண்ணீருடன் அவர் கண்ணீரும் சேர்ந்து கொண்டது. ஒருவருக்கு ஒருவர் ஆறுதல் சொல்ல என்னென்னமோ உளறினோம் அனால் அதில் அதிக அர்த்தம் இருந்தது. அவர் எவ்வளவுபெருந்தன்மை உள்ளவர். என் உணர்வுக்கு, இல்லை பெண்கள் உணர்வுக்கு எவ்வளவு மதிப்பு கொடுக்க கூடியவர். இப்படி போன்றவரிடம் நான் கீழ் தரமாக நடந்ததுக்கு என் மனம் வேதனையை கண்ட்ரோல்பண்ண சிரமப்பட்டேன்.

அரை மணி நேரத்துக்கு பிறகு எங்கள் பெட்ரூமில். இருவரும் முழு நிர்வாணமாக இருந்தோம். அவர் ஆண்குறி என் வாயினுள். முன்பு தயங்கி மட்டுமே இந்த இன்பத்தை அவருக்கு கொடுத்தேன். இனிமேல் இதில் மட்டும் இல்லை வாழ்க்கையில் எல்லா விதத்திலும் அவரை சந்தோஷ படுத்துவதே என் குறிக்கோள். மிகுந்த ஈடுபாடுடன் அவர் கடினமான தடியை சப்பினேன்.

அவர், "உஸ்ஸ், ஆஹ்ஹ்ஹ்," என்று முனகினார்.




எத்தனை நாட்களுக்கு பிறகு இன்று உடலுறவு கொள்கிறோம். அதனால் வந்த ஏக்கத்தால் நாங்கள் கட்டுக்கடங்கா உணர்ச்சியில் மிதந்தோம். அவர் என் தலையை வருடினார். அவர் உடல் இன்பத்தில் நெளிந்தது. அவர் என்னை எழுப்பி மல்லாக்க படுக்கும் படி செய்ய முயற்சித்தார். நான் அவரை எழுந்திட விடாமல் அவர் நெஞ்சில் கையை வைத்து அவரை மல்லாக்காக படுக்க சேவித்தேன். நான் அவர் இடுப்பின் மேல் கால்களை பரப்பி அவர் ஆண்மையை என்னுள் ஏற்றுக்கொள்ள தயார் ஆனேன்.




இன்னும் அரை மணிநேரத்துக்கு பிறகு நான் அவர் நெஞ்சில் தலை வைத்து படுத்து இருந்தேன். சற்று முன் தான் எங்கள் காதல்மிக்க உடலுறவு எங்கள் பெரும் திருப்தியுடன் முடிந்தது.

நான் மெள்ள பேசினேன்," அவனை அன்றே உதைத்து வீட்டை விட்டு விரட்டி இருக்க வேண்டும். என்னையும் நாலு உதை கொடுத்து ஒழுங்காக இருக்க சொல்லி இருக்கணும்."

அவர் சிரித்து கொண்டே சொன்னார்," அவனை உதைத்து விரட்டுவது ஒரு பிரச்சனையே இல்லை. முதலில் நீ அவன் வேண்டாம் என்று சொல்லணும்."

"எவ்வளவு மோசமாக நடந்து கொண்டேன். ஒரு பெண்ணுக்கு இந்த அளவு கோபம் வர கூடாது. ஒரு தவறான செயலுக்கு இன்னொரு தவறான செயல் தான் சரி என்று எப்படி முட்டாள்தனமாக நினைத்தேன்?"

"நடந்து போனதைஇனிமேல் நினைப்பதில் எந்த லாபமும் இல்லை சுவேதா," என்றார்.

கொஞ்ச நேரம் மௌனம் அங்கே நீடித்தது.

"என்னங்க, நம்ம பையனை போய் அழைத்து வர வேண்டாமா?"

"அவன் உன் அம்மா கூட தானே இருக்கான். அங்கேயே கொஞ்ச நேரம் இருக்கட்டும். நான் அவன் அம்மாவுடன் கொஞ்ச நேரம் இங்கே தனியாக இருக்கிறேன்."

நான் என் தலையை மெள்ள தூக்கி அவர் முகத்தை பார்த்து புன்னகைத்தேன். அந்த புன்னகையில் இன்னும் கொஞ்சம் தயக்கம் இருந்தது. குடும்ப வாழ்கையின் அஸ்திவாரத்தையே என் செயலால் ஆட்டிவிட்டேன். பழைய அன்யோன்யம் மறுபடி உடனே வந்து விடாது. அதற்கு பெரும் முயற்சி நாங்கள் இருவருமே எடுக்க வேண்டும். சமாதானம் படுத்த முடியாத என் செயலுக்கு இனி வாழ்கை பூரா அந்த முயற்சியில் நான் ஈடுபட வேண்டும். நான் இதில் தோல்வி அடைய மாட்டேன் என்று உறுதியாக இருந்தேன். 


அவர் முகத்தை என் இரு உள்ளங்கையில் ஏந்தி," ஐ லவ் யு சோ மச்," என்றேன். 


அவர் பதில் சொல்ல அவசியம் இல்லை. அவர் அன்பு அவர் கண்களில் தெரிந்தது. எங்கள் இருவரின் இதழ்கள் மெள்ள ஒன்றை ஒன்று நாடியது.