அக்காவுக்கு ஏற்ற மாப்பிள்ளை நான்தான்! - 8

கதாசிரியர்: சிவகாம சுந்தரி

+++++++++++++

எனக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை.

அக்காவுக்கு திடீரென்று என்ன ஆயிற்று, ஏன் என்னை தள்ளிவிட்டு வந்து உடைகளை அணிந்துகொண்டாள், ஏன் அது பற்றி கேட்பதற்கு பதில் சொல்லவில்லை, எதற்காக என் முகத்தில் அடித்தது போல கதவை அழுத்தி சாத்திவிட்டு போனாள் என்று எதுவுமே புரியவில்லை.

அடுத்து என்ன செய்வது என்றும் பிடிபடாமல் குழம்பி நின்றுகொண்டிருந்தேன்.

அக்கா வருத்தப்படுகிறாள் என்பது மட்டும் அவள் முக உணர்ச்சியிலிருந்து தெரிந்திருந்தது. ஏன் என்று தெரியாவிட்டாலும், அது எனக்கு வருத்தமளித்தது. எப்படியானாலும், அவள் வருந்துவது எங்களுக்குள் நடந்த செக்ஸ் பற்றித்தான் என்பதை யூகிக்க முடிந்தது.

இறுதிக் கட்டத்தில் நான் எல்லை மீறியது தவறுதான். னான் அப்படி செய்திருக்க கூடாது.

நான் ஆசைப்பட்டேன் என்பதற்காக தவறு என்று தெரிந்தும் தன் நிர்வாண உடலை காட்ட முன்வந்தவள் அவள். பார்க்கலாம், ஆனால் தொடக் கூடாது என்று நிபந்தனை போட்ட பிறகும், அவளது அக்குளையும் பெண்ணுறுப்பையும் நான் ஷேவிங் செய்துவிடவும் சம்மதித்தவள். என் மேல் உள்ள நம்பிக்கையில்தானே அதற்கு அனுமதி கொடுத்தாள்! ஆயுள் முழுக்க அவளுக்கு இந்த அந்தரங்க பாகங்களை ஷேவ் செய்யும் அனுமதியை கூட வழங்கினாளே! அப்படிப்பட்ட வெள்ளை உள்ளம் கொண்ட அக்காவிடம் நான் அதை செய்திருக்க கூடாது.

அவளின் பெண்குறியை முத்தமிட்டது கூட பரவாயில்லை. அதோடு நிறுத்திக்கொண்டிருந்தால் நல்லது. நக்கியதும், நாக்கை உள்ளே விட்டு துழாவியதும் தவறு. பாவச் செயல்!

எனக்காக இவ்வளவு செய்தவளுக்கு, நான் செய்தது கொடும் செயல் என்று எனக்கு குற்ற உணர்ச்சி உண்டாயிற்று.

அக்காவின் வருத்தம், அது பற்றி எனது கவலை, எனது குற்ற உணர்ச்சி ஆகியவற்றால் எனது மனதில் உள்ள காமம் வடிந்தது. உடலில் ஏறியிருந்த சூடு தணிந்தது. ஜட்டிக்குள் எனது கம்பும் விடைப்பு தளர்ந்தது.

கதவை திறந்து ஹாலுக்குள் சென்றேன். அக்கா அங்குள்ள சோஃபாவில் அமர்ந்து சத்தமில்லாமல் விசும்பிக்கொண்டிருந்தாள். எனக்கு அதைப் பார்த்ததும் எனக்கு வருத்தம் அதிகமாகியது. அவள் அருகே சென்று அமர்ந்துகொண்டு, “ஏக்கா, அழறே? என்னாச்சு?” என்று கேட்டேன்.

அவள் கண்ணீரோடு என்னைத் திரும்பிப் பார்த்து கோபமாக முறைத்தாள். “ஏன், உனக்கு தெரியாதா? பண்றதெல்லாம் பண்ணிட்டு, ஏன்னு கேக்கறயே…!?”

“ஸாரிக்கா…! நானும் கடைசி வரைக்கும் கன்ட்ரோலாத்தான் இருந்தேன். கடைசி நேரத்துல எனக்கே தெரியாம உணர்ச்சி வசப்பட்டுட்டேன்! ஸாரிக்கா…! வெரி, வெரி ஸாரி…!”

“செய்யறதெல்லாம் செஞ்சுட்டு, இப்ப வந்து ஸாரி, பூரிங்கறயே…! ஸாரி சொன்னா செரியாயிடுமா?”

“அது சரியாகாதுதான்! வேற என்ன பண்ணணும்னு சொல்லு! உன் கால்ல வேண்ணாலும் விழுந்து மன்னிப்பு கேக்கறேன்!”

“ஸாரி சொன்னாலும், கால்ல விழுந்தாலும், செஞ்சது இல்லேன்னு ஆயிடுமாடா?”

“ஆகாதுதான்! உனக்கு எம் மேல இன்னும் கோபம் தீரலேன்னா, எவ்ளோ வேணும்னாலும் அடிச்சுக்கோ!”

“உன்னை அடிச்சா மட்டும், நடந்தது இல்லேன்னு ஆயிடுமா?”

நான் சற்று மௌனமா இருந்துவிட்டு “இப்புடியே பேசிட்டுப் போனா இதுக்கு முடிவே இருக்காது. நடந்தது நடந்துருச்சு. அதை மாத்த முடியாது. மேற்கொண்டு என்ன பண்ணலாம்னு சொல்லு!” என்றேன்.

அக்கா இன்னும் முறைத்து, “மேற்கொண்டு என்ன பண்றதா? அதான், இப்பவே இந்த அளவுக்கு பண்ணிட்டயே! கொஞ்சம் விட்டிருந்தா என்னைப் பண்ணியே இருப்பே! அதுதான உன் ப்ளானு?” என்றாள் அடிக் குரலில்.

உண்மை அதுதான். ஆனால், ஆம் என்று அவளிடம் சொல்ல முடியுமா?

மௌனம் காத்தேன்.

பிறகு, “என்னை மட்டும் தப்பு சொல்றயே! நீயும் மொதல்ல எதுத்தாலும், அப்பறம் கம்பெனி குடுத்தயில்ல? அப்புடியே கண்ணை மூடி, சுகம் அனுபவிச்சு, சொக்கி நின்னயே…!” என்றேன்.

அக்கா அதிர்ந்து போய் பார்த்தாள்.

பிறகு, “ஆமாடா! அந்த ரெண்டு நிமுசம் எனக்கும் உணர்ச்சி ஏறிருச்சு. என்ன பண்ணட்டும்? நானும் ஒரு பொண்ணுதானே! எனக்கு செக்ஸ் உணர்ச்சி இருக்காதா? அதுவும் இருவத்தேழு வயசு ஆச்சு! இன்னும் கல்யாணம் ஆகல. கல்யாணம் ஆகியிருந்தா புருசன்கிட்ட செக்ஸ் பண்ணி, ரெண்டு மூணு கொழந்தை பெத்திருப்பேன். அட்லீஸ்ட், பாய் ஃப்ரன்டு, லவ்வரு, பெஸ்டின்னு யாராச்சும் இருந்திருந்தா, அவங்ககிட்டயாவது செக்ஸ் அனுபவிச்சிருப்பேன். அப்படி எதுவும் இல்லாம காஞ்சு போயிக் கெடந்தேன். நீ அப்படிப் பண்ணவும், எனக்குள்ளயும் பத்திகிச்சு!” என்றாள்.

எதார்த்தமான உண்மை அது. அதனால் நான் எதுவும் சொல்லவில்லை. சொல்ல தேவையும் இல்லை.

அக்காவுக்கு திருமணம் ஆகியிருந்தாலோ, பாய் ஃப்ரன்ட், லவ்வர் பெஸ்டி என யாராவது இருந்திருந்தாலோ எனக்கு இந்த வாய்ப்பு எதுவுமே கிடைத்திருக்காது. அந்த வகையில் கடவுளுக்கு நன்றி! அதை என் மனதுக்குள் சொல்லிக்கொண்டேன். 

 “எத்தனை பேரு என்னை லவ் பண்றதா ப்ரப்போஸ் பண்ணாங்க தெரியுமா? நம்ம குடும்பத்துல அதெல்லாம் ஏத்துக்க மாட்டாங்கன்னு நான் அதெல்லாம் வேண்டவே வேண்டாம்னு ஒதுக்கிட்டேன்.”

அதில் சில கதைகள் எனக்கு அரசல் புரசலாக தெரியும்.

சுமாரான ஃபிகராக இருந்தாலே எட்டு, ஒன்பது படிக்கும்போதிலிருந்து காதல் தொல்லைகள் ஆரம்பித்துவிடும். அக்கா இவ்வளவு அழகியாக இருப்பதால் அவள் ஏழாவது படிக்கும்போதிலிருந்தே தொடங்கிவிட்டது. அப்போதிலிருந்து அவள் கல்லூரி முடிப்பதற்குள் முப்பது, நாற்பது லவ் ப்ரபோசல்களாவது வந்திருக்கும்.

மற்றபடி, அக்காவை எப்படியாவது கரெக்ட் பண்ணி போட்டுவிட முயன்றவர்களின் கணக்கு தனி. அதில் திருமணம் ஆனவர்கள், பணக்காரர்கள் உள்ளிட்ட பலரும் உண்டு. எங்கள் மாமா ஒருவருக்கும், சித்தப்பா ஒருவருக்குமே கூட அவள் மீது தகாத ஆசை இருந்தது. அதை அவர்கள் நேரடியாக தெரிவிக்காமல் காமக் கண்ணோட்டத்தோடு நடந்துகொண்ட முறைகளிலிருந்து தெரிந்துகொண்டோம்.

அக்கா அதையெல்லாம் ஞாபகப்படுத்திவிட்டு, “நான் இப்படி எவ்வளவு ஆபத்துகளை கடந்து, பருவ ஆசைகளை கட்டுப்படுத்தி, குடும்ப பொண்ணா, எவ்வளவு ஒழுக்கமா இருந்துட்டு வர்றேன்! என்னைக்காச்சும் எம் மேல ஏதாவது கம்ப்ளைண்ட் வந்ததுண்டா? நான் எப்பவாச்சும் ஒழுக்கம் தவறுனது உண்டா?” என்று, குரல் வெளியே கேட்கக் கூடாத எச்சரிக்கையோடு, ஆனால் உறுதியாக கேட்டாள்.

“உன்னை பத்திதான் ஊருக்கே தெரியுமேக்கா…! இந்த காலத்துல இப்படி ஒரு பொண்ணான்னு ஆச்சரியப்படுவாங்களே…! செவ்வா தோஷம் மட்டும் இல்லேன்னா உன்னைக் கொத்திட்டுப் போறக்கு பணக்கார மாப்பளைக கியூவுல நிப்பாங்கன்னு பாட்டி கூட அடிக்கடி சொல்லுமே…!”

அக்கா சட்டென்று கண்ணீர் உகுத்து அழுதாள்.

“அப்புடிப்பட்ட நான் இப்புடி ஒழுக்கம் கெட்டுப் போயிட்டனே…! தேவிடியாளுகளை விட மோசமா போயிட்டனே…!”

“ச்சே…! ஏக்கா இப்படியெல்லாம் சொல்றே…?”

“இல்லையா பின்னே? தேவுடியாளுக கூட மத்த ஆம்பளைக கூடத்தான் போவாளுக. ஆனா, நான் சொந்த தம்பி நக்கறக்கு என்னோட சாமானத்தைக் காமிச்சுட்டு நின்னுட்டனே…! ரெண்டு நிமுசம்னாலும் ரெண்டு நிமுசம், அதுல சுகம் அனுபவிச்சு, பாவியா ஆயிட்டனே…!”

அதுவரை என் மீது குற்றம் சாட்டிக்கொண்டிருந்தவள், சட்டென்று தன் மீது இப்படி குற்றம் சாட்டி புலம்பவும், எனக்கு என்ன பேசுவது என்றே தெரியவில்லை.

பிறகு யோசித்து, “நீ சொல்றது நியாயம்தான்க்கா. பொது நிலைல பாக்கும்போது, விபச்சாரிக கூட அப்படி செய்ய மாட்டாங்க. ஆனா, வெளி உலகத்துக்கு தெரியாம, எத்தனையோ வீட்டுல ஃபேமிலி இன்செஸ்ட், சிப்ளிங் இன்செஸ்ட் எல்லாம் நடந்துட்டுத்தான் இருக்குது” என்றேன்.

“போடா! அதெல்லாம் நீ படிக்கற செக்ஸ் கதைல வர்ற உடான்சு!”

“செக்ஸ் கதைக எல்லாமே முழுக்க கற்பனை இல்லக்கா. அதுல கொஞ்சம் உண்மையும் இருக்கும். அதை விடு. பொது நிலவரத்துல பாத்தாலே, அப்படிப்பட்ட சம்பவங்கள் நெறைய நடக்கறது நியூஸ்ல வருதே! சொல்வதெல்லாம், உண்மை, கதையல்ல நிஜம் மாதிரி ரியாலிட்டி ஷோவுல, சம்மந்தப்பட்ட நபர்களே வந்து சொல்றாங்களே…!”

“நிஜத்துலயும் அப்படி சில பேரு இருக்கறதாவே வெச்சுக்குவோம். அதுக்காக, அது சரி, நியாயம்னு சொல்ல முடியுமா?”

“சமூக அமைப்பு, குடும்ப அமைப்புலருந்து பாத்தா அது தப்புதான். ஆனா, ஆழமா சிந்திச்சு பாத்தா, குடும்பம், சமூக அமைப்பு, ஒழுக்கம் எல்லாமே, அதிகபட்சம் ஒரு பத்தாயரம் வருசத்துக்கு முந்தி மனுசன் ஏற்படுத்துனதுதான். அதுக்கு முன்னாடி இதெல்லாம் கெடையாதுக்கா. நாகரிக காலத்துக்கு முன்னாடி, காட்டுமிராண்டி காலத்துல, தாய் மகன், தந்தை மகள், சகோதரன் சகோதரி எல்லாருமே உடலுறவு வெச்சுகிட்டு, கொழந்தை பெத்துகிட்டுத்தான் இருந்தாங்க. அதுதான் இயற்கை. அந்த இயற்கை உணர்வு மனிதர்களுக்குள்ள இன்னும் தொடரத்தான் செய்யுது.”

நான் அறிவுபூர்வமாக அதை சொல்லவே, அக்கா தன் அழுகையை நிறுத்தி கண்ணீரை துடைத்துக்கொண்டாள்.

“காட்டுமிராண்டிகளுக்கும் நமக்கும் வித்தியாசமே, இந்த மாதிரி ஒழுக்கமும், நாகரிகமும்தானேடா!”

“இல்லேங்கல. ஆனா, அடிப்படை உணர்ச்சிகளை மாத்த முடியாதுக்கா. இந்த விஷயம் பத்தி பேசுனா, மணிக் கணக்கா, நாள் கணக்கா பேச வேண்டி வரும். சுருக்கமா ஒண்ணு மட்டும் சொல்றேன். இந்த தப்பை, இந்த உலகத்துல நானும் நீயும் மட்டும் பண்ணுல. வெளிய யாருக்கும் தெரியாம, வேற எந்த பிரச்சனையும் வராம, ரகசியமா செஞ்சா, இதனால ஒண்ணும் குடி முழுகிப் போயிடாது. பாவம், ஒழுக்கம், குடும்பம், சமூகம், நம்ம உறவு முறை எல்லாத்தையும் தூக்கிப் போடு! நம்ம மனசுக்கு சந்தோஷத்தையும், ஒடம்புக்கு இன்பத்தையும் குடுக்கற காரியத்தை நாம பண்றோம். அவ்ளோதான்!”

“நீ ஏன்ன சொன்னாலும் அது தப்புதானேடா…!”

“என்னைப் பொறுத்த வரைக்கும் அது தப்பில்லக்கா. எனக்கு உன்னைப் புடிச்சிருக்குது. உன் மேல ஆசை. உனக்கும் புடிச்சிருந்தா, நாம மத்தவங்களுக்குத் தெரியாம எஞ்சாய் பண்ணிட்டுப் போறதுல என்ன தப்பு?”

“மத்தவங்களுக்கு நம்ம விஷயம் தெரியுதோ, இல்லையோ! நமக்கு தெரியுமில்ல, நாம பண்றது தப்பு, பாவம்னு?”

“தப்பு, பாவம்னே இருக்கட்டும்! அதுல சுகம் கெடைக்குதுன்னா, அதை அனுபவிச்சுட்டுப் போக வேண்டியதுதானேக்கா…!”

அக்கா எதுவும் பேசாமல் தரையைப் பார்த்துக்கொண்டு அமைதியாக இருந்தாள்.

பிறகு, என் முகத்தை நேராக பார்த்து, “நீ சொல்றதெல்லாம் செரி வராதுடா தம்பி. இன்னைக்கு நாம ரெண்டு பேருமே எல்லை மீறி தப்பு பண்ணிட்டோம். அதை இதோட நிறுத்திக்கலாம். நான் உங்கிட்ட நடந்துகிட்டதே ரொம்ப தப்பு. நான் அதுக்கு எடம் குடுத்ததுனாலதான் இந்த அளவுக்கு ஆயிடுச்சு. இனிமே நமக்குள்ள இது மாதிரி எதுவும் நடக்கக் கூடாது” என்றாள்.

“சரிக்கா! உனக்கு விருப்பம் இல்லேன்னா வேண்டாம்.”

“செய்யறது மட்டுமில்ல. இனிமே அந்த மாதிரி எங்கிட்ட எதுவும் பேசவும் கூடாது!”

“சரிக்கா!”

அக்காவிடம் அதன் பிறகு அதிரடி மாற்றங்கள் தென்பட்டன.

மறு நாளிலிருந்து அவள் என் பாத்ரூமில் குளிக்க வராமல், வெளி பாத்ரூமிலேயே குளித்து, அங்கேயே உடை மாற்றிக்கொண்டு வந்தாள்.

என்னிடம் முன்பு போல பேசவோ பழகவோ இல்லை. தொட்டுப் பேசுவதை விட்டுவிட்டாள். என்னுடன் நெருக்கமாகவும் பாசமாகவும் பழகக்கூடிய அவள், இப்போது இடைவெளியோடும் விலகுதலோடுமே பழகினாள். சோஃபாவில் என்னோடு ஒட்டி அமர்ந்து தொலைக்காட்சி பார்க்கக்கூடியவள், பக்கத்து இருக்கையில் கூட அமர்வதில்லை. பெற்றோர், மற்றோர் முன்பு நாங்கள் பழையபடியே இருப்பது போல காட்டிக்கொண்டதால் அவர்களுக்கு அந்த வித்தியாசம் தெரியவில்லை. ஆனால், எனக்கு அது தெரிந்தது.

“ஏங்க்கா எங்கூட பழைய மாதிரி பேச, பழக மாட்டேங்கற? நான்தான் நீ சொன்னதுக்கெல்லாம் சரின்னு சொல்லிட்டனே?” என்று கேட்டேன்.

“அது சரி வராது. இப்படி இருக்கறதுதான் நம்ம ரெண்டு பேர்த்துக்குமே நல்லது” என சொல்லிவிட்டாள்.

நானும் வற்புறுத்தவில்லை.

நடந்த சம்பவம் அவளது மனதில் ஆழமான பாதிப்பை உண்டாக்கியிருப்பது புரிந்தது. அவள் இதிலிருந்து மீள அவகாசம் தேவைப்படும். அதனால், அதுவரை பொறுத்திருப்போம் என விட்டுவிட்டேன்.

ஆனால், நான் எப்போதும் போலவே இருந்தேன். அக்காவின் அங்கங்களை அவள் அறியாமல் பார்த்து ரசிப்பதும், அவளை எண்ணி கையடிப்பதும் தொடர்ந்தது. அன்று எங்களுக்குள் நடந்த சம்பவங்களை என்னால் மறக்க முடியவில்லை என்பது மட்டுமல்ல. இரவு பகலாக தனிமையில் அதை நினைத்து நினைத்து எனக்குள் மகிழ்ந்தேன். அன்று நான நிர்வாணமாக பார்த்து ரசிக்கவும், தொடவும், தடவவும், கசக்கவும் செய்த அவளது முலைகள், குண்டிகள் ஆகியவற்றை மனதுக்குள் மீண்டும் மீண்டும் திரையிட்டு பார்த்தும், நான் நக்கிய அவளது அழகிய பெண்குறியையும் அதன் சுவையையும் எண்ணியும் கையடித்து கையடித்து, என் இடது கை ரேகையே மங்கலாகிவிட்டது.

அன்று நான் அவசரப்பட்டுவிட்டேன் என்று தோன்றியது.

அன்றைக்கு அவள் தன் நிர்வாணத்தை எனக்கு காட்டவும், அவளது அல்குலை ஷேவ் செய்ய சம்மதித்ததுமே பெரிய விஷயம் அல்லவா! அதோடு, முலைகளைத் தொட்டு தடவவும் அனுமதித்தாளே! அது போதாதா! அன்றைக்கு அந்த சுகங்களோடு நிறுத்திக்கொண்டிருக்க வேண்டும். பேராசைப்பட்டு, அன்றைக்கே அத்தனையையும் செய்துவிட துடித்தது தவறு.

நக்குதல் வேலையை அன்றைக்கு செய்யாமல் இருந்திருந்தால் அக்கா முன்பு போலவே என் பாத்ரூமில் குளிக்க வருவதும், என்னோடு முன்பு போலவே நெருக்கமாக பேசி பழகுவதும் தொடர்ந்திருக்கும். முன்பை விட இப்போது நாங்கள் அந்தரங்கமாக நெருங்கியிருந்தோம் என்பதால் அவளிடம் நான் இன்னும் நெருக்கமாகவும், செக்ஸியாகவும் பேசிப் பேசி அவளது உணர்ச்சிகளை தூண்டிவிட்டிருக்கலாம். அவளது நிர்வாணம் நான் பார்த்ததுதானே என்பதால், வீட்டில் பெற்றோர் இல்லாத சமயம் அவள் குளித்துவிட்டு நிர்வாணமாகவே என் அறைக்குள் வந்திருக்கக் கூடும். அவள் அப்படி வராவிட்டாலும், நான் பார்த்ததுதானே, இப்போதும் அந்த தரிசனம் காட்டேன் என்று கேட்கவும் செய்யலாம். வாரம் ஒரு முறை அவளுக்கு ஷேவ் செய்துவிடும் வாய்ப்பும் இருந்தது. அவ்வளவையும் அவசரப்பட்டு கெடுத்துக்கொண்டேன்.

ச்சே! பொன் முட்டை வாத்தை அறுத்த கதையாகிவிட்டதே!

நான் அவசரப்படாதிருந்தால், மேற்கூறிய சந்தர்ப்பங்களில் அவள் ரசிக்கும்படி செக்ஸியாக பேசியும், சின்னச் சின்ன சில்மிஷங்கள் செய்தும் சூடேற்றி, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வழிக்கு கொண்டு வந்து, என் எல்லா ஆசைகளையும் நிறைவேற்றியிருக்கலாம். வெண்ணை திரண்டு வருகிற நேரத்தில் தாழியை உடைத்துவிட்டேனே என வருந்தி, என்னை நானே கெட்ட வார்த்தைகளால் திட்டிக்கொண்டிருந்தேன்.

அடுத்த சனிக் கிழமை முற்பகல் பதினோரு மணிக்கே அக்கா காப்பியோடு என் அறைக்கு வந்தாள். காப்பியை கொடுத்துவிட்டு போகாமல் கட்டிலில் அமர்ந்துகொண்டாள். நான் ஆச்சரியத்தோடு பார்த்தேன்.

அவளும் லேசான புன்னகையால் சமாதானக் கொடி காட்டினாள்.

காப்பி பருகியபடியே, “என்னக்கா… எம் மேல கோபம் தீந்துருச்சா?” என்று கேட்டேன்.

“அன்னைக்கு இருந்த கோபமெல்லாம் தீந்துருச்சு. இப்ப புதுசா வேற ஒரு கோபம்…”

எனக்கு அது ஆச்சரியமும், சுவாரசியமும் உண்டாக்கியது. “அட…! புதுசா ஒரு கோபமா? அது என்ன கோபம்?”

அவள் பெருமூச்சு விட்டு நெளிந்தாள். ஏதோ சொல்ல வாயெடுத்தவள், திறந்த ஜன்னலை சுட்டிக் காட்டினாள். காப்பி டம்ளரை மேஜையில் வைத்துவிட்டு, ஜன்னலை அடைத்து, கொண்டியிட்டுவிட்டு வந்தேன்.

“உன்னால எனக்கு ஒரு வாரமா தூக்கமே போச்சுடா தம்பி! ராத்திரிலயும், பகல் தூக்கத்துலயும் ஒரே கெட்ட கெட்ட கனவு!”

“துர்சொப்பனமாக்கா? அதுக்கும் எனக்கும் என்ன சம்மந்தம்?”

அக்கா தலை குனிந்துகொண்டு, கால் பெருவிரலால் தரையில் கோலம் வரைந்தபடி, “துர்சொப்பனம் இல்லடா! கெட்ட கனவு!” என்றாள்.

எனக்கு புரிந்துவிட்டது. செக்ஸ் கனவுகள் கண்டிருக்கிறாள்!

ஆஹா…! பிரமாதம்! அப்படி வா வழிக்கு! என எண்ணிக்கொண்டேன். மனசுக்குள் மன்மதன் விஸிலடித்தான்.

என்றாலும் நான் அதில் ஆர்வம் காட்டாதவன் போல, “கெட்ட கனவுன்னா எந்த மாதிரி…?” என்று கேட்டேன்.

அக்கா முகம் உயர்த்தாமல் கண்களை மேலுயர்த்தி என்னைப் பார்த்துவிட்டு நாணிக் கோணினாள். “போடா… எனக்கு சத்தமா சொல்ல வெக்கமா இருக்குது. இங்க என் பக்கத்துல வந்து உக்காரு, சொல்றேன்!”

மனசுக்குள் ரதி குத்தாட்டம் போட்டாள்.

(தொடரும்)